Istota i wielokierunkowość terapii doktora Nikolaya Lyapko
Już w starożytności zauważono, że na ciele chorej osoby, można zlokalizować miejsca, które bolą przy ich uciskaniu, a odpowiednie oddziaływanie na nie, prowadzi do ustępowania choroby. Nazwano je „punktami życiowymi” lub inaczej punktami aktywnymi biologicznie (PAB). Są to niewielkie odcinki skóry i tkanki podskórnej, w którym znajduje się kompleks powiązanych wzajemnie mikrostruktur (naczyń, nerwów, komórek tkanki łącznej), dzięki czemu tworzy się aktywny obszar biologiczny, oddziałujący na zakończenia nerwowe oraz na powstawanie związków między odcinkiem skóry i danym narządem wewnętrznym.
Te właśnie wielowiekowe doświadczania stały się podstawą do opracowania przez Nikolaya Lyapko – ukraińskiego doktora nauk medycznych, lekarza terapeutę, refleksologa, czynnego członka Rosyjskiej Akademii Terapii Manualnej, bardzo skutecznej odmiany terapii odruchowej (refleksoterapii) – powierzchniowej terapii wielogłowej. Metoda ta od wielu lat stosowana jest z sukcesem w wielu krajach, a od trzech lat obecna jest też i w Polsce. Staje się ona bardzo popularna, z tego względu, że z jednej strony jest bardzo skuteczna, a z drugiej – łatwa
i przyjemna. Nie wymaga ona specjalnych umiejętności czy doświadczenia, dlatego też można ją stosować nie tylko z pomocą terapeutów, masażystów, refleksologów i innych specjalistów ale samodzielnie w warunkach domowych.
Istota powierzchniowej terapii wieloigłowej aplikatorami doktora Nikolaya Lyapko polega na oddziaływaniu poprzez określone punkty aktywne biologicznie ciała na odpowiadające im narządy wewnętrzne. Umiarkowane drażnienie zakończeń nerwowych, skupionych w określonych punktach skóry, mięśni i innych tkanek, a za ich pośrednictwem – pni nerwowych, odbudowuje regulację nerwową w organizmie, normalizuje siłę, zdolność poruszania się i równoważenie procesów pobudzania i hamowania. I właśnie dlatego, że oddziaływanie terapeutyczne zabiegów terapii igłowej odbywa się za pomocą odruchu, poprzez układ nerwowy, kontrolujący działalność całego organizmu, to nie ogranicza się ono do jednego punktu czy nerwu, ale najczęściej w sposób pozytywny wpływa na narządy, które są oddalone od miejsca oddziaływania.
Wysoka efektywność lecznicza osiągana jest również w wyniku powstającego w skórze, na ostrzach i miedzy igłami prądu galwanicznego, a rezultacie tej podwyższonej selektywnej mikroelektroforezie metali przenikania do wewnętrznych części organizmu.
Do wykonywania powierzchniowej terapii wieloigłowej służą unikalne urządzenia zwane aplikatorami wieloigłowymi dr Nikolaya Lyapko lub potocznie aplikatorami Lyapko.
Czym są aplikatory wieloigłowe doktora N.Lyapko?
W świecie nie ma analogicznych produktów do aplikatorów igłowych opracowanych i opatentowanych przez doktora nauk medycznych Nikolaya Lyapko, ponieważ nie mają sobie równych pod względem wielokierunkowości i siły oddziaływania, efektywności i skuteczności, swej prostoty i niezawodności w stosowaniu. Aplikator, nazywany często urządzeniem do refleksoterapii lub urządzeniem do terapii odruchowej, mobilizują wewnętrzne możliwości organizmu. Stymulują wypracowywanie naturalnych substancji leczniczych, które w niezbędnych dawkach fizjologicznych jest w stanie wytworzyć sam organizm, kompensują niewystarczającą aktywność ruchową.
Aplikatory wieloigłowe N.Lyapko – to wałki, pasy i elastyczne maty rehabilitacyjne z zamocowanymi na nich igłami, wykonanymi z niezbędnych dla organizmu metali: cynku, miedzi, żelaza, niklu i srebra. Igły aplikatorów Lyapko są na tyle grube, a ich wierzchołki tępo zaostrzone, że nawet przy bardzo mocnym nacisku, są one bezpieczne – nigdy nie uszkadzają skóry i nie mają styczności z krwią, nie powodują żadnych skutków ubocznych, dzięki czemu można je stosować u osób w każdym wieku – nawet u bardzo małych dzieci.
Płaskie aplikatory statyczne (maty rehabilitacyjne) i wałki aplikacyjne wykorzystywane są do oddziaływania na różne strefy (podstawowe, dodatkowe, wspomagające). Wałki wykorzystuje się również na strefy wzdłuż kręgosłupa (strefy rozmieszczenia punktów czuciowych). Zarówno przy pomocy aplikatura płaskiego, jak również przy pomocy wałka można w krótkim czasie pozbyć się bólu, stresu, czy też uzyskać pozytywny efekt terapeutyczny przy różnych stanach patologicznych.
Aplikatory mogą być stosowane w gabinetach, instytucjach leczniczych, w sanatoriach, a także samodzielnie w domu.
Oto niektóre z możliwości aplikatorów dr N.Lyapko:
- usuwają bóle kręgosłupa, stawów, mięśni i bóle głowy;
- skracają okres całkowitego powrotu do zdrowia po urazach czaszkowo-mózgowych, złamaniach, operacjach, udarach;
- przeciwdziałają powstawaniu odleżyn u przewlekle chorych;
- wspomagają leczenie mózgowego porażenia dziecięcego;
- wspomagają leczenie i profilaktykę zachorowań na schorzenia przewodu pokarmowego, układu sercowo-naczyniowego, oddechowego i systemu nerwowego;
- zwiększają 2-3-krotnie efektywność takich metod, jak masaż, akupunktura i terapia klasyczna, terapia manualna i laseroterapia, rezonans magnetyczny (przy jednoczesnym lub wcześniejszym zastosowaniu);
- sprzyjają normalizacji równowagi hormonalnej, procesów metabolicznych w przypadku schorzeń endokrynologicznych;
- usuwają zaburzenia seksualne i doprowadza do normalizacji funkcji płciowych u mężczyzn i kobiet;
- przy wspomaganiu leczenia chorób ginekologicznych sprzyjają usuwaniu ognisk zapalnych i zaburzeń cyklu menstrualnego;
- wspomagają prawidłowy przebieg ciąży, profilaktykę i leczenie rozstępów, pozbycie się kolki u noworodków;
- pomagają w rozgrzewce mięśni przed ekstremalnym wysiłku fizycznym oraz regeneracji po nim;
- zwiększają aktywność życiową, normalizują sen i przemianę materii;
- są wspaniałym środkiem usuwającym szkodliwe skutki nadmiernego napięcia nerwowego, a tym samym skutecznym środkiem odstresowującym;
- pozwalają skrócić okres przyjmowania lekarstw, a potem całkowicie z nich zrezygnować.
- pomagają pozbyć się nałogów (alkoholowych, nikotynowych);
Aplikatory Lyapko stosowane są też w kosmetologii oraz skutecznie pomagają pozbyć się nadwagi oraz cellulitu.
Jak pracować z aplikatorami?
Płaskie aplikatory igłowe statyczne i wałki aplikacyjne wykorzystywane są do oddziaływania na różne strefy (podstawowe, dodatkowe, wspomagające).
W 90% przypadków należy oddziaływać na ten obszar, który nas niepokoi (strefa bólu), a w celu zwiększenia efektywności leczenia należy oddziaływać na dodatkowe i wspomagające strefy. Do ogólnego oddziaływania zawsze należy włączać obszar podstawowy – okolice kręgosłupa. Na obszary dodatkowe i wspomagające oddziałujemy wtedy, gdy z różnych przyczyn nie możemy oddziaływać bezpośrednio na strefę podstawową. Strefy dodatkowe i wspomagające mogą się znajdować na odcinkach przeciwległych do strefy podstawowej. W celu wzmocnienia efektu leczniczego należy oddziaływać na strefy symetryczne do stref zdrowych.
W celu osiągnięcia dobrego efektu terapeutycznego należy:
- Prawidłowo wybrać miejsca, czas i sposoby oddziaływania;
- Zachować prawidłowe ułożenie na aplikatorach.
Podstawowym warunkiem prawidłowego ułożenia jest równomierne rozłożenie ciężaru ciała na całej powierzchni aplikatora. W żadnym wypadku nie można układać aplikatora na absolutnie równą powierzchnię. Aby prawidłowo ułożyć aplikatory, należy jak najdokładniej wymodelować wygięcia kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym przy pomocy poduszek i zrolowanych ręczników.
W ciągu pierwszych pięciu minut kontaktu z aplikatorem stosunkowo dyskomfortowe kłujące odczucia przechodzą w komfortowe odczuwanie potężnego ciepła, przyjemnych wibracji i lekkiego kłucia. Po pewnym czasie można odczuwać senność, ogólne rozluźnienie, przechodzące w zdrowy pełnowartościowy sen.
W przypadku dyskomfortu w ciągu 10-15 minut należy zabrać aplikatory i zastosować dopiero po 5-10 godzinach lub na następny dzień. Przyczyną nieprzyjemnych odczuć może być nieprawidłowe nałożenie aplikatorów (tzn. nierównomierność obciążenia na igły, spełzanie z aplikatorów, co wywołuje zadrapania skóry). W celu usunięcia tych nieprawidłowości należy podnieść się nad aplikatorem i położyć się na niego ponownie po podłożeniu pod stawy kolanowe miękkiego wałka.
Ile czasu powinny trwać zabiegi aplikatorami N.Lyapko?
Czas oddziaływania aplikatorów igłowych zależy od występujących w danym przypadku symptomów i konkretnego zadania, które przed sobą stawiamy. W przypadku intensywnego bólu, podwyższonego ciśnienia tętniczego, rozdrażnienia, pobudzenia czy bezsenności zaleca się stosowanie aplikatorów w drugiej połowie dnia lub przed snem. Czas oddziaływania – 15-30 minut, dla wałków 10-15 minut.
W przypadku hipotonii (obniżonego ciśnienia), senności, osłabienia, zmniejszonej wrażliwości, a także u osłabionych chorych i osób w podeszłym wieku aplikatory należy stosować w godzinach porannych i w pierwszej połowie dnia. Czas oddziaływania aplikatorami płaskimi – 7-10 minut, wałkami – 5-7 minut. W niektórych przypadkach pozytywne efekt zostaje osiągnięty po oddziaływaniu od 30 minut do 1-2 godzin. Zabiegi powinny być wykonywane systematycznie (codziennie o podobnej porze dnia) przez okres 1-2 tygodni. Po 1-2 tygodniowym cyklu zabiegów należy zrobić 1-2 tygodniową przerwę, po której rekomendowane jest powtórzenie 1-2 tygodniowego cyklu zabiegów. Takich cykli można powtórzyć kilka – w zależności od występujących schorzeń.
Wieloletnia praktyka pokazuje pozytywny aspekt długiego (kilkumiesięcznego) codziennego stosowania aplikatorów. Odnotowano trwałą poprawę samopoczucia, zanik chronicznego bólu, wzrost napięcia mięśniowego i zdolności do pracy.
Rekomendacje przy stosowaniu aplikatorów N.Lyapko
- Przy zwyrodnieniu kręgosłupa na aplikatory należy się położyć plecami, można rozmieszczać je po całej powierzchni szyi, pleców i okolic lędźwiowo-krzyżowych.
- Przy bólach głowy, szyi, barków, rąk, w okolicy serca, w górnych i środkowych odcinkach klatki piersiowej aplikatory należy podkładać pod głowę, szyję, barki, górne i środkowe odcinki klatki piersiowej, uzupełnić oddziaływaniem na ręce i stopy.
- Przy schorzeniach przewodu pokarmowego, wątroby i nerek aplikatorami oddziałuje się pod środkowy lub dolny odcinek pleców i pod lędźwie, a dla wzmocnienia efektu – na brzuch (przycisnąć woreczkiem z piaskiem). Na te części ciała można stosować również pasy aplikacyjne „Podróżnik” lub „Malec”.
- Przy bólach dołu brzucha, krzyża, lędźwi, kończyn dolnych, a także przy chorobach i zaburzeniach funkcji narządów wewnętrznych małej miednicy aplikatory stosuje się na odcinek lędźwiowy i krzyżowo-pośladkowy i na dół brzucha.
- Przy urazach i złamaniach aplikator nakłada się na odcinek kręgosłupa, odpowiadający segmentowemu unerwieniu uszkodzonej kończyny, na 15-30 minut, następnie powyżej lub poniżej złamania.
- W celu przyspieszenia gojenia się ran i przywrócenia funkcji przewodu pokarmowego po operacji aplikatory układa się powyżej lub poniżej miejsca operacji.
- Przy zaburzeniu funkcji narządów wewnętrznych okolicy miednicy w celu wywołania oddawania moczu lub jego normalizacji, a także przy zapaleniu macicy, przydatków, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego czy przy gruczolaku prostaty aplikatory przykłada się pod okolicę lędźwiową i krzyżowo-pośladkową.
- Przy przeziębieniach, chronicznych schorzeniach płuc i oskrzeli aplikatorem posługujemy się jak okładem (plastrem gorczycowym). Aplikator stosuje się na plecy, kark, przednią część klatki piersiowej i okolice mostka.
- W celu usunięcia ataku astmy oskrzelowej należy położyć się na aplikator odcinkiem szyjnym i środkową częścią klatki piersiowej albo wykorzystać pas aplikacyjny, a wałkiem igłowym lub maleńkim aplikatorem uciskać do wystąpienia bólu okolice mostka i górne odcinki przedniej części klatki piersiowej. Przy czym obowiązkowo należy wstrzymywać oddech zgodnie z metodą Butejko.
- Przy katarze, alergiach lub przeziębieniach na aplikatorze należy leżeć częścią potyliczną, a maleńkimi aplikatorami oddziaływać na okolice zatok szczękowych.
- Przy nadciśnieniu tętniczym i silnych bólach głowy aplikatory stosuje się na okolice szyi i karku, środkowy odcinek kręgosłupa piersiowego, na szyję, głowę, kość krzyżową i stopy.
- Przy chorobie wieńcowej, zaburzeniach rytmu serca i innych schorzeniach układu sercowo-naczyniowego oddziałuje się aplikatorem na górny i środkowy odcinek kręgosłupa piersiowego, na miejsce odpowiadające sercu na ręce i na macierz paznokcia małego palca.
- Przy chorobie wrzodowej żołądka i zapaleniu trzustki – oddziaływanie na dolny odcinek kręgosłupa piersiowego i odcinek lędźwiowy, w przypadku nasilenia choroby – powyżej i poniżej strefy bólu (plecy, brzuch lub w formie pasa).
- Przy żylakowym rozszerzeniu żył kończyn dolnych strefa przyłożenia aplikatora – to lędźwiowy i dolny piersiowy odcinek kręgosłupa, a także prawa część klatki piersiowej (strefa odzwierciedlenia wątroby) przez 15-25 minut.
- W celu efektywnego spalania tkanki tłuszczowej aplikator (odstęp między igłami 6,8 mm) przykładać po kolei na 7-10 minut na najbardziej otłuszczone miejsca i na lędźwiowy odcinek kręgosłupa – na 15-20 minut.
Wczesne zatrucia ciążowe – okolice klatki piersiowej, górna część odcinka lędźwiowego kręgosłupa – na 10-20 minut, górna część brzucha – na 15 minut. - Przy syndromie bólu w odcinku lędźwiowo-krzyżowym, w celu poprawienia ukrwienia macicy i prawidłowego rozwoju płodu – oddziaływanie w okolicy lędźwiowo-krzyżowej miękkie i delikatne, aplikator z niewielkim odstępem między igłami (4,9-5,8 mm). Odczucia powinny być komfortowe.
- W celu zachowania i stymulowania laktacji w okresie karmienia – górna i środkowo-piersiowa część pleców, oddziaływanie przez 15-20 minut, 1-3 razy dziennie.
- Przy zapaleniu gruczołów sutkowych nakładać na okolice zapalenia gruczołu piersiowego oraz środkowo-piersiowego odcinka kręgosłupa na 10-15 minut 1-3 razy dziennie.
- Przy udarach aplikator wykorzystywany jest na wszystkie odcinki kręgosłupa, na kończyny, poczynając od zdrowej strony, następnie na okolice głowy i szyi, obowiązkowo zakończyć procedury oddziaływaniem na stopy w pozycji siedzącej lub stojącej.
- Przy schorzeniach tarczycy oddziaływać na odcinek szyjny kręgosłupa. Efektywne jest oddziaływanie na strefy dodatkowe: krzyżowo-guziczną i na gruczoły nadnerczowe. Procedury należy zakończyć oddziaływaniem na stopy. Szczególną uwagę należy zwrócić na okolice stawu drugiego paliczka dużego palca i stopy (śródstopno-paliczkowego stawu dużego palca) od strony podeszwowej i tylnej stóp.