Menu
Cart

Rybicki Maciej

About Rybicki Maciej

http://www.start-sport.pl

Posts by Maciej Rybicki:

Okulary blokujące niebieskie światło OwlEYE

Dlaczego potrzebujesz okularów blokujących światło niebieskie? – Autor Karol Wyszomirski

, , , , , , 0

Jeśli rano ciężko Ci wstać z łóżka, w ciągu dnia narzekasz na brak energii i masz trudności ze zrzuceniem wagi, to przeczytaj ten artykuł i dowiedz się, dlaczego potrzebujesz okularów blokujących światło niebieskie.

Era technologi i niebieskiego światła

Żyjemy obecnie w erze technologii i przetwarzania informacji. W czasach gdzie nowe idee, ruchy i koncepcje zmieniają świat niemal codziennie, niezależnie od tego, czy dotyczą fizyki kwantowej,  biologii molekularnej, czy zdrowego odżywiania.

Najbardziej charakterystyczną cechą współczesnego świata jest ogromny, niemal niewyobrażalny strumień informacji, które płyną do nas nieustannie z telefonów, komputerów czy telewizorów jako nawałnica danych, które trzeba przetworzyć.

Niestety, niewiele osób zdaje sobie sprawę, jak światło które emitują te urządzenia wpływa na nasze oczy zdrowie.

Zanim wynaleziono elektryczność

Zanim wynaleziono elektryczność, wszyscy ludzie funkcjonowaliśmy zgodnie z rytmem dobowym i jedyne światło, do jakiego mieliśmy dostęp, było to słońce i ogień. W miarę rozwoju technologi ogień zastąpiły świecę i lampy naftowe, a następnie różnego rodzaju lampy, diody czy LED-y.

Badania pokazują, że przecięty pracownik biurowy spędza 1700 godzin rocznie przed ekranem komputera. Dodatkowo dochodzi do tego korzystanie z telefonu oraz telewizora.

Światło które emitują te urządzenia, sprawia, że jesteśmy przebodźcowani, pojawiają się problemy z koncentracją, możemy czuć niepokój, rozdrażnienie, a nasze oczy zaczynają się psuć i w skrajnych przypadkach może to do zwyrodnienia plamki żółtej – nieuleczalnej choroba, która powoduje znaczącą utratę zdolności widzenia.

Jednak największym problemem nie jest światło, które emitują te lampy, ale pora, o której z nich korzystamy.

Zagrożenia płynące ze strony światła niebieskiego

  • zmęczenie,
  • bóle głowy,
  • migreny,
  • obniżona odporność na stres,
  • zaburzenia nastroju,
  • depresja,
  • problemy z koncentracją,
  • problemy hormonalne,
  • problemy ze snem,
  • nadmierna masa ciała

Co się dzieje w organizmie po zachodzie słońca

Gdy zachodzi słońce, w twoim organizmie wzrasta poziom melatoniny (hormonu snu, który jest jednym z najsilniejszych hormonów regenerujących) i dzieje się tak zgodnie z rytmem dobowym, który steruje m.i. aktywnością fal mózgowych, produkcją hormonów oraz wieloma różnymi funkcjami metabolicznymi organizmu.

W nocy, gdy śpimy, nasz mózg cały czas pracuje. Przetwarza informacje, które doszły do nas za dnia, utrwala wspomnienia, tworząc nowe połączenia między neuronami, pozbywa się toksyn oraz dochodzi do procesu neurogenezy – powstawania nowych komórek nerwowych.

Na rytm dobowy wpływają głównie czynniki zewnętrzne – światło i ciemność. Ewolucyjnie jesteśmy zaprogramowani, aby funkcjonować, gdy jest jasno i spać, gdy jest ciemno. Jednak gdy nasza codzienna aktywność zaczyna odbiegać od naturalnego rytmu dobowego, wszystkie układy naszego organizmu zaczynają się rozregulowywać.

W konsekwencji prowadzi to do wielu problemów zdrowotnych. Co gorsza, problemy nie pojawiają się od razu, tylko po pewnym czasie. Im dłużej zaburzamy naturalny rytm dobowy, tym bardziej narażamy się na niebezpieczne konsekwencje zdrowotne.

Rytm okołodobowy

Badacze tacy Satchin Panda odkryli, że cała ludzka fizjologia, przemiana materii, a nawet procesy poznawcze podlegają rytmowi okołodobowym.

Nasz organizm jest zaprojektowany w taki sposób, aby codziennie realizować różne procesy w określonych cyklach. Czynności jakie wykonujemy w ciągu doby, co ciekawe, szczególnie te które wykonujemy wieczorem, mają wielki wpływ na nasz zegar okołodobowy. Albo będą go wspierać i zwiększać twoje możliwości, albo wręcz przeciwnie.

Co się dzieje w organizmie, gdy korzystasz z telefonu po zachodzie słońca

Każdego dnia nasz organizm walczy z licznymi czynnikami stresowymi, które powodują uszkodzenia na poziomie komórkowym. Nocą nie tylko następuje odpowiednia regeneracja organizmu – pracuje również mózg, który konsoliduje wspomnienia i wysyła instrukcje mające przygotować nas na kolejną turę aktywności. Zmiany, które zachodzą w nocy, mają fundamentalne znaczenie dla naszego samopoczucia następnego dnia.

Gdy korzystasz z telefonu, komputera czy telewizora po zachodzie słońca, te urządzenia wysyłają światło niebieskie HEV o długości fal 400-550 nm, które przechodzi przez rogówkę, soczewkę i dociera do tyłu oka, co według badaczy powoduje jego uszkodzenie.

“Nieustannie jesteśmy wystawieni na działanie niebieskiego światła, którego ani soczewka, ani rogówka nie są w stanie zatrzymać czy odbić” – zwraca uwagę prof. Ajith Karunarathne z Uniwersytetu w Toledo, autor publikacji, która ukazała się w piśmie „Scientific Reports”.

A jeszcze gorsze jest to, że jeśli światło niebieskie dociera do twoich oczu po zachodzie słońca, wstrzymuje całkowicie produkcję melatoniny. Jeśli kładziesz się spać o 23.00 i wtedy odkładasz telefon, melatonina zacznie dopiero produkować się po 3 godzinach, czyli o 01.00. Co oznacza, że pierwsze 3 godziny snu – 2 pierwsze cykle, to sen pusty i bezwartościowy, ponieważ nie wchodzisz w fazę snu głębokiego.

Gdy światło niebieskie wieczorem dochodzi do twoich oczu, mówi do twojego mózgu:

„EEEEJ!!! Człowieku!!! Pobudka!!! Mamy środek dnia!!! Jest godzina 12.00, wstawaj! Ruszaj dupę z łóżka! Nie ma spania!!!”

– TWÓJ MÓZG

Im więcej czasu po zachodzie słońca spędzasz przed urządzeniami emitującymi światło niebieskie, tym większe zaburzenia rytmu dobowego i produkcji melatoniny.

To kolei sprawia, że sen po takiej ekspozycji jest płytki i nie masz możliwości wejścia w głęboką fazę snu, która jest kluczowa do pełnej regeneracji organizmu i oczyszczenia twojego mózgu z toksyn.

Jak bronić się przed szkodliwym światłem niebieskim

Światowi eksperci od snu jak doktor Matthew Walker czy doktor Satchin Panda radzą, że na 3 godziny przed snem, powinieneś całkowicie zrezygnować z korzystania z telefonu, komputera i telewizora.

Jednak obydwoje dobrze wiemy, że to mało prawdopodobne.

Możesz co prawda, zastosować różnego rodzaju filtry na telefon lub komputer, typu:

  • f.lux,
  • iris,
  • twilight
  • night shift.

Jednak żaden z nich nie blokuje całkowicie światła niebieskiego, a jedynie zmniejsza jego odczuwalne natężenie.

Tak naprawdę, jedynym i skutecznym rozwiązaniem, jest zastosowanie specjalnych okularów, które blokują całkowicie światło niebieskie.

Zdrowie to twój wybór

Jeśli chcesz psuć sobie oczy, źle się regenerować, mieć problemy z porannym wstawaniem i przy tym dodatkowe kilogramy na wadzę, to absolutnie nie korzystaj z okularów, które blokują światło niebieskie.

Jeśli jednak należysz do grupy osób myślących, które dbają o swoje zdrowie i chcesz budzić się rano z wysokim poziomem energii, działać maksymalnie efektywnie w ciągu dnia i cieszyć się fajną sylwetką, to koniecznie zainwestuj w okulary OwlEye, które blokują światło niebieskie i w znaczący sposób poprawią jakość twojego życia.

Czym są okulary blokujące światło niebieskie OwlEye?

OWLEYE - Okulary blokujące niebieskie światło

Okulary OwlEye to ultralekkie okulary z filtrem soczewkowym, których zadaniem jest ochrona przed szkodliwym działaniem sztucznego światła. Technologia w nich zastosowana gwarantuje pochłanianie światła niebieskiego na poziomie 99,29% oraz 99,21% światła zielonego.

Oznacza to, że jeśli po zmroku korzystasz z urządzeń emitujących światło niebieskie w tych okularach, twoja gospodarka hormonalna oraz naturalny cykl dobowy nie zostaje naruszony, a co za tym idzie – regenerujesz w pełni swoje ciało oraz swój mózg!

Co więcej, wpływa to również na twój nastrój, samopoczucie i poziom energii w trakcie dnia.

Jak działają okulary blokujące światło niebieskie

Gdy po zachodzie słońca korzystasz z urządzeń emitujących światło niebieskie bez okularów, to taka ilość światła niebieskiego dociera do twoich oczu:

Gdy korzystasz z tych samych urządzeń w okularach, wygląda to tak:

Okulary blokujące światło niebieskie w badaniach

Wszyscy naukowcy zgadzają się z faktem, że niebieskie światło z urządzeń, takich jak smartfon lub laptop, hamuje produkcję melatoniny indukującej sen.

Badanie przeprowadzone w 2017 roku przez University of Houston wykazało, że jego uczestnicy noszący okulary blokujące światło niebieskie wykazali około 58% wzrost poziomu nocnej melatoniny – co oznacza, że ich jakość snu była dwukrotnie lepsza!

Badania pokazują również, że takie okulary pomagają również w objawach ADHD i zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym.

Dla kogo są okulary blokujące światło niebieskie OwlEye?

OWLEYE - Okulary blokujące światło niebieskie
  • dla osób, które pracują pracują codziennie przed komputerem.
  • dla osób, które korzystają z telefonu, komputera i telewizora po zachodzie słońca.
  • dla osób, z chorobami metabolicznymi takimi jak: insulinooporność, cukrzyca, itd…
  • dla osób, doświadczających bólu głowy, migreny, problemów z koncentracją i pamięcią.
  • dla każdego, kto chce maksymalnie się regenerować, wstawać rano pełnym energii oraz być zdrowym człowiekiem.

Bądź mądrą sową i zadbaj o swoje ciało i swój mózg. Okulary możesz kupić klikając w ten link, a z kodem „KWOWLEYE” otrzymasz dodatkowe 5% zniżki

Moje własne doświadczenia w noszeniu okularów blokujących światło niebieskie

Okulary blokujące światło niebieskie stosuje niemal codziennie od ponad roku. Gdy je zakładam tuż po zachodzie słońca, zaczyna się moja wieczorna rutyna.

Już po kilku minutach od założenia, czuję wyraźną różnicę – oczy zaczynają odpoczywać i czują się lżejsze. Myślę, że oczy są szczęśliwe z powodu, że codziennie o nie dbam.

Co więcej, bardzo szybko zapadam w sen (2-3 minuty od położenia się) i czuje oraz widzę znaczącą poprawę jakości snu.

Codziennie budzę się zaprogramowany o 05:30 (bez budzika), z wysokim poziomem energii, świetnym samopoczuciem i rozpoczynam moją poranną rutynę.

Noszenie okularów blokujących światło niebieskie jest jednym z podstawowych biohacków w zakresie optymalizacji snu i rytmu dobowego, a do tego jest bardzo proste 

Obecnie przerzucam się z zegarka polar vantage M, na oura ring. Za jakiś czas zrobię update tego artykuł i pokaże wam różnice jak bardzo blokowanie światła niebieskiego wpływa na nocną regenerację i jakość snu.

CZY OKULARY FILTRUJĄCE Z NIEBIESKIM ŚWIATŁEM SĄ PRZYDATNE? (DR. MERCOLA)

0

KRÓTKIE PODSUMOWANIE

  • Ekspozycja na sztuczne światło w nieodpowiednich fazach słońca jest jednym z najbardziej zaniedbanych zagrożeń zdrowotnych XXI wieku
  • Filtrowanie niebieskiego światła służy ważnemu celowi biologicznemu: kontrolując wewnętrzny zegar, pomaga kontrolować wzorce snu i inne funkcje ciała; Unikanie niebieskiego światła w nocy jest kluczem do ochrony zdrowia
  • Jedną z najtańszych i najłatwiejszych metod ochrony wewnętrznego rytmu ciała, a tym samym zapewnienia zdrowego snu i zmniejszenia ryzyka wielu chorób przewlekłych, jest noszenie w nocy okularów z filtrem niebieskich świateł.

Być może wciąż pamiętasz te niebieskie okulary przeciwsłoneczne, które były tak popularne w Stanach Zjednoczonych w latach 80-tych. Jego mały kult został opracowany dla okularów z bursztynowymi soczewkami, które były prawdopodobnie najbardziej znane ze swojej czystości.

Ich popularność zawdzięczała Joelowi Sugarmanowi, który jest dla mnie dobrym przyjacielem i regularnym czytelnikiem mojego biuletynu.

Jednak wielu nie zdaje sobie sprawy z faktu, że te okulary zostały pierwotnie opracowane dla programu kosmicznego NASA. Astronauci potrzebują skutecznej ochrony oczu w przestrzeni kosmicznej, gdzie promienie ultrafioletowe (UV) ze Słońca są niezwykle silne.

Producent okularów przeciwsłonecznych opracował specjalną procedurę, która była w stanie filtrować nie tylko promienie UV, ale także niebieskie promienie. Okulary również miały przyjemny „efekt uboczny”, który wydawał się ostrzejszy, ale z prawdziwymi korzyściami filtrowania niebieskiego światła dopiero się zapoznawaliśmy.

Filtrowanie niebieskiego światła, znacznie wykraczające poza korzyści płynące z czystszego obrazu, służy również ważnemu celowi biologicznemu: kontrolując wewnętrzny zegar, pomaga kontrolować wzorce snu i inne funkcje organizmu. Mówiąc najprościej, unikanie niebieskiego światła w nocy jest kluczem do ochrony zdrowia.

Dlaczego powinniśmy unikać ekspozycji na sztuczne światło niebieskie

Ekspozycja na sztuczne światło w nieodpowiednich fazach słońca jest jednym z najbardziej zaniedbanych zagrożeń zdrowotnych XXI wieku. Nasi dawni przodkowie nie musieli martwić się o takie problemy, ponieważ ich dni trwały od wschodu do zachodu słońca – co było doskonale zgodne z ich rytmami dobowymi.

Nasze ciało obecnie dostosowuje się do tego wewnętrznego zegara. Rano jasne, bogate w niebieskie światło słoneczne wskazuje twojemu ciału, że czas się obudzić. Wieczorem, gdy Słońce zachodzi, ciemność powinna wskazać twojemu ciału, że nadszedł czas snu.

Jedynym problemem jest to, że większość krajów rozwiniętych nie odpoczywa, gdy słońce zachodzi.

Zamiast tego włączamy światła LED, komputer, telewizor, tablet i smartfon, z których wszystkie emitują pewną ilość niebieskiego światła na tym etapie dnia, kiedy w ogóle nie powinniśmy go mieć. W rezultacie twoje ciało jest zrozumiałe zdezorientowane.

Jest już jasne, że jedną z najtańszych i najłatwiejszych metod ochrony wewnętrznego rytmu ciała, a tym samym zapewnienia zdrowego snu i zmniejszenia ryzyka wielu chorób przewlekłych, jest noszenie niebieskich filtrów światła – nie tylko w nocy, ale za każdym razem, gdy używane jest sztuczne światło. lub narażone.

Nazywam je tylko odwrotnymi okularami przeciwsłonecznymi i noszę je w budynkach, które mają własne sztuczne oświetlenie – kiedy wychodzę, natychmiast je zdejmuję.

Mimo że możesz korzystać z alternatywnych żarówek do wieczornego użytku, a programy elektroniczne, które zmniejszają ilość niebieskiego światła wieczorem, możesz uzyskać ten sam efekt przy znacznie niższych kosztach i znacznie prostszych dzięki tanim bursztynowym obiektywom.

Zalety noszenia okularów filtracyjnych z niebieskim światłem

Zalety noszenia okularów z filtrem niebieskich świateł są niesamowite i zróżnicowane. Moim zdaniem główną zaletą jest zapobieganie uszkodzeniom niezbędnego kwasu tłuszczowego w nabłonku barwnikowym siatkówki – jest to zasadniczy zbieg okoliczności, którego organizm potrzebuje do przekształcenia światła słonecznego.

Ponadto niebieskie światło zwiększa odległość między białkami w mitochondrialnym łańcuchu transportu elektronów oddechowych, dzięki czemu ich produkcja energii jest znacznie mniej efektywna.

Ponadto, na podstawie ostatnich badań opublikowanych w zaburzeniach dwubiegunowych, stosowanie tego typu okularów przez tydzień doprowadziło do dramatycznej poprawy w chorobie afektywnej dwubiegunowej.

Dla tych, którzy nosili soczewki bursztynowe z niebieskimi filtrami światła od 6 rano do 8 wieczorem przez 7 dni, nastąpiła znaczna poprawa objawów maniakalnych w porównaniu z tymi noszącymi przezroczyste soczewki. Ponadto ta poprawa rozpoczęła się dopiero po 3 nocach.

Te dramatyczne wyniki można zrozumieć, biorąc pod uwagę niedawne odkrycie fotoreaktywnych komórek zwojowych siatkówki – są to receptory w twoich oczach, które wykrywają tylko niebieskie światło.

Receptory te komunikują się z obszarami mózgu, które regulują zegar biologiczny (podwzgórze) oraz z nastrojem i emocjami (układ limbiczny).

W badaniu opublikowanym w Chronobiology International w 2009 r. Dramatyczny rozwój zaobserwowano u prawie połowy pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową, noszących niebieskie bezbarwne okulary i bezsenność.

Przeciwutleniacze mogą chronić oczy przed ekspozycją na niebieskie światło

Zeaksantyna jest karotenoidem przeciwutleniającym, który znajduje się w siatkówce, ale organizm nie jest w stanie go wyprodukować, dlatego powinien zawierać dietę. Luteina znajduje się w pigmentach retinowych i pomaga chronić wzrok centralny i pomaga absorbować niebieskie światło.

Zeaksantyna i luteina znajdują się również w wysokich stężeniach w żółtej plamce – niewielkim centralnym obszarze siatkówki, który jest odpowiedzialny za szczegółowe widzenie centralne. Naukowcy uważają, że te dwa przeciwutleniacze współpracują ze sobą, aby służyć dwóm głównym celom:

  1. Absorpcja niepotrzebnej energii fotonów
  2. Niszczenie wolnych rodników, zanim mogą uszkodzić błonę lipidową

Jak wynika z badań: „Izomery luteiny i zeaksantyny są zdolne do absorbowania wysokoenergetycznego niebieskiego światła w szerokim spektrum, co zapewnia silną ochronę tkanki siatkówki”. Luteina i zeaksantyna występują głównie w zielonych warzywach liściastych, z których kapusta i kapusta (gotowany) szpinak prowadzi na liście pokarmów bogatych w luteinę.

Te składniki odżywcze można znaleźć zarówno w pomarańczowych jak i żółtych owocach i warzywach. (Słowo luteina pochodzi w rzeczywistości od łacińskiego słowa „luteus”, które oznacza „żółty”). Ekologiczne pasteryzowane żółtko jaja jest również doskonałym źródłem.

Znaczenie chronoterapii dla zdrowia

Chronoterapia odnosi się do metod terapeutycznych, które przesuwają czas snu i czuwania lub w inny sposób traktują osobę zgodnie z jej wewnętrznym zegarem w celu poprawy zdrowia i zapobiegania chorobie.

Znaczenie tego typu leczenia – w tym cykl światło-ciemność i jego wpływ na zdrowie – staje się coraz bardziej znane. Weźmy na przykład badania na zwierzętach opublikowane niedawno w Current Biology.

Gdy myszy poddano ciągłemu sztucznemu oświetleniu przez 5 miesięcy, spowodowały one szereg problemów zdrowotnych, w tym zapalną aktywację układu odpornościowego, utratę mięśni i oznaki osteoporozy.

Należy podkreślić, że gdy naukowcy przywrócili naturalny cykl światło-ciemność, funkcja organizmu myszy powróciła do normy w ciągu 2 tygodni. Naukowcy sformułowali następującą uwagę: „Wyniki te silnie sugerują, że zaburzony rytm dobowy ma szkodliwy wpływ na wiele procesów biologicznych, ale efekty te można odwrócić”.

Amerykańskie Stowarzyszenie Medyczne wydało ostrzeżenie o oświetleniu ulicznym LED bogatym w niebieskie światło

W 2016 r. American Medical Association (AMA) wydało coroczny przewodnik na temat tego, w jaki sposób społeczności mogą „łagodzić niekorzystne skutki oświetlenia ulicznego o wysokiej intensywności [LED] dla ludzi i środowiska”.

Według oświadczenia dr Mayi A. Babu, członka rady dyrektorów AMA, „pomimo poprawy efektywności energetycznej, niektóre żarówki LED wykorzystują jako oświetlenie uliczne szkodliwe skutki”.

Przewodnik skupia się na oświetleniu LED o wysokiej intensywności, które emituje duże ilości niebieskiego światła, a ludzkie oko jest białe. Ryzyko zgłaszane przez AMA obejmuje ryzyko dla nocnych menedżerów, takie jak:

  • Efekt nocnego światła jest słabszy niż konwencjonalne oświetlenie
  • Intensywne niedogodności i słabość oświetlenia „mogą zmniejszyć ostrość i bezpieczeństwo, które mogą prowadzić do wypadków”

AMA podkreśliło również, że niebieskie oświetlenie uliczne LED o bogatym świetle ma długość fali, która jest szkodliwa dla nocnej produkcji melatoniny – znacznie silniejsza niż inne rodzaje światła. AMA zauważyło, że białe diody LED mają „pięciokrotnie większy wpływ” na rytmy dobowe niż tradycyjne lampy uliczne.

Może to prowadzić do problemów ze snem i związanych z tym problemów. „Wysocy uczestnicy z numerowanymi badaniami” to przykłady, które pokazały, że jaśniejsze nocne światła społeczności są związane z:

  • Skrócony czas snu
  • Niedostateczna jakość snu
  • Nadmierna senność
  • Słabsza praca w ciągu dnia
  • nadwaga

Jasne światło jest przydatne, gdy docierasz do nas w ciągu dnia

Sztucznego niebieskiego światła należy zawsze unikać, nie tylko w nocy. Ważne jest, aby zrozumieć, że światło dzienne z naturalnego światła słonecznego (które zawiera również niebieskie światło) jest zrównoważone czerwonym światłem i ma korzystny wpływ i jest niezbędne do ponownego uruchomienia wewnętrznego zegara.

A jeśli chcesz dobrze spać, szczególnie ważne jest prawidłowe ustawienie rytmu dobowego – pierwszym krokiem jest zapewnienie odpowiedniej ilości jasnego światła przez cały dzień. Produkcja melatoniny w szyszynce jest z grubsza określona przez kontrast między jasnym światłem dziennym a ciemnością nocną. Jeśli jesteś cały dzień w ciemności, twoje ciało nie będzie w stanie dostrzec różnicy i nie będzie w stanie zoptymalizować produkcji melatoniny.

Aby ponownie rozpocząć rytm okołodobowy, najlepiej zacząć od 10-15 minut opalania rano. Wysyła to silny sygnał do twojego wewnętrznego zegara, że ​​dzień się rozpoczął, więc będzie mniej prawdopodobne, że będą zdezorientowani późniejszymi, prawdopodobnie słabszymi warunkami świetlnymi.

Następnie, na południu, ponownie zdobądź przynajmniej 30 minut słońca. Co więcej, może to potrwać do 1 godziny lub dłużej. Jeśli masz czas, aby obudzić się i pójść do pracy przed wschodem słońca, powinieneś przynajmniej przynajmniej 30 razy „opalać się” przynajmniej raz dziennie.

Plan odporny na bomby, aby uniknąć sztucznego niebieskiego światła

Twoje zdrowie zależy od regularnego cyklu światło-ciemność, który rozpoczyna się i kończy o tej samej porze każdego dnia. Oprócz opalania się rano i czasami w ciągu dnia, możesz chronić wewnętrzny zegar swojego ciała, wykonując poniższy plan bombowy.

Warto być może nosić okulary z filtrem niebieskich świateł za każdym razem, gdy jesteś narażony na sztuczne światło (LED, żarnik lub świetlówki kompaktowe) i ewentualnie wyłączyć wszystkie urządzenia elektryczne, zmniejszając w ten sposób ekspozycję na sztuczne światło, co może negatywnie wpłynąć na produkcję melatoniny.

Jeśli korzystasz z komputera lub smartfona, zainstaluj oprogramowanie filtru niebieskiego światła, takie jak f.lux, które automatycznie dostosowuje temperaturę barwową ekranu, eliminując niebieskie długości fal. Niestety, niebezpieczeństwa związane ze sztucznym niebieskim światłem, które docierają do nas w ciągu dnia, nie są jeszcze rozwiązywane przez wielu, dlatego ten program rozpocznie się dopiero o zachodzie słońca.

Jeśli jednak masz okulary z niebieskim światłem, nie ma znaczenia, jakie źródła światła znajdują się w Twoim mieszkaniu. Możesz go nosić nawet w nocy, jeśli podróżujesz w obszarze z oświetleniem ulicznym LED. Kiedy będziesz gotowy do snu, upewnij się, że ciemność w sypialni jest kompletna. Najmniejsze źródło światła może zakłócić wewnętrzny zegar organizmu, a także produkcję melatoniny szyszynki.

Aby to osiągnąć, przydatne może być zasłonięcie okien zasłonami lub zasłonami – zwłaszcza, gdy w domu masz oświetlenie uliczne LED, które może dostać się do okna sypialni. Jeśli nie jest to możliwe, załóż koc, aby odfiltrować światła.

CZY NA PEWNO CHCESZ MIEĆ NIEBIESKIE OKULARY FILTRUJĄCE?

0


Jeśli kiedykolwiek miałeś swędzenie, wysychanie i zaczerwienienie oczu podczas całodziennego patrzenia na komputer …

Jeśli kiedykolwiek miałeś swędzenie, wysychanie i zaczerwienienie oczu podczas całodziennego patrzenia na komputer, może zastanawiałeś się nad zakupem niebieskich świateł filtracyjnych, które odfiltrowują aktywne niebieskie światło – typu, który promuje nasze przebudzenie może dostać się do naszych oczu. Jeśli tak, nie martw się, nie jesteś sam. Według Vision Council, grupa producentów okularów, około 60% Amerykanów doświadczyło pewnego rodzaju ekspozycji cyfrowej na długotrwałą ekspozycję na ekran, a rynek okularów z niebieskim filtrem został zbudowany w ciągu ostatnich kilku lat, aby złagodzić te skargi.

Jednak Rahul Khurana, okulista i rzecznik Amerykańskiej Akademii Okulistyki, powiedział, że cyfrowa ekspozycja oka i negatywne działanie niebieskiego światła na oczy są niezależnymi czynnikami. „Martwimy się o niebieskie światło emitowane przez nasze komputery i smartfony, ale w rzeczywistości jest dużo więcej niebieskich świateł przechodzących przez słońce”. w wyniku. Dlatego nie zaleca się używania specjalnych okularów do codziennego korzystania z komputera. „Nie sądzę, aby stanowiło to prawdziwą pomoc w cyfrowej ekspozycji oczu, co jest problemem dla większości ludzi” – mówi dr Khurana.

Według dr Khurany, większość rozpraszających obciążeń cyfrowych oczu może wystąpić, gdy koncentrujesz się na czymś – czy to książce, ekranie komputera czy telewizorze – i możesz je odciążyć, koncentrując się na obiekcie oddalonym o około 6 metrów na co najmniej 20 sekund co 20 minut , Jeśli to nie pomoże, dr Khurana oferuje sztuczną łzę do zwilżenia wysuszonych oczu.

Niebieskie okulary filtrujące mogą być naprawdę przydatne w nocy, gdy niebieskie światło pochodzące z ekranu może zakłócić naturalny rytm snu. Nasze ciało identyfikuje niebieskie światło z dniem, więc jeśli jesteś narażony na niebieskie światło lub próbujesz zasnąć, to „wspiera twoje wewnętrzne godziny, przez co trudniej jest zasnąć i obudzić się rano”, mówi Cathy Goldstein, neurolog z University of Michigan. zaburzenia snu.

W idealnym świecie 4 godziny przed pójściem spać, zaczynasz unikać niebieskiego światła płynącego z ekranów. „Jednak trudno to utrzymać dla większości”, przyznaje Goldstein, „w tym czasie używamy okularów z filtrem z niebieskim światłem”. Coraz więcej badań potwierdza twierdzenie, że filtrowanie światła niebieskiego przed złożem umożliwia lepszy sen. W badaniu przeprowadzonym w 2009 r. Ochotnicy, którzy nosili niebieskie okulary przesiewowe 3 godziny przed snem, zgłaszali lepszą jakość snu i nastroju niż ich nieżyjący rówieśnicy. Obecne badania z udziałem nastoletniego chłopca również przyniosły podobne wyniki.

Link: http://nymag.com/strategist/article/blue-light-blocking-glasses-work.html

PRZEDSTAWIAMY NIEBEZPIECZEŃSTWA NIEBIESKIEGO ŚWIATŁA

0

500 lat temu dostosowaliśmy się do światła i mocy Słońca. W nocy używaliśmy tylko minimalnego oświetlenia, od ognia, świec itp. A kiedy odpoczęliśmy, ciemność zapewniła środowisko dla spokojnego snu.

Nasze ciało jest genetycznie przystosowane do niefiltrowanego światła słonecznego, składającego się z około 1500 długości fal, w tym pełnego zakresu kolorów – czerwonego, niebieskiego, fioletowego, zielonego, pomarańczowego, fioletowego i żółtego.

W rzeczywistości niektóre formy naturalnego światła barwnego mogą mieć bardzo pozytywny wpływ. W jednym artykule dr Josepha Mercoli – „Twoje ciało potrzebuje pełnego spektrum zdrowia”, mówi: „… białe światło o pełnym spektrum zwiększa krążenie krwi i produkcję przeciwciał, a także ma działanie przeciwzapalne… czerwone (pełne spektrum) czerwone światło Stosuje się go w leczeniu zaburzeń pigmentacyjnych związanych ze starzeniem, choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego, porażenia mózgowego, niedoczynności tarczycy, zaburzeń funkcji poznawczych po uszkodzeniu mózgu, cellulicie i fibromialgii. ”

Jednak w naszym współczesnym świecie obecność sztucznego światła jest niezwykle potężna. Dr Jack Kruse, szanowany neurochirurg i dyrektor generalny Optimized Life, mówi: „… przeżyliśmy całe życie 500 lat temu. Obecnie wszystko jest sztuczne, począwszy od świateł… ”

Niestety, nie spędzamy naszych dni na świeżym powietrzu, ponieważ większość z nas siedzi w naszym biurze. Większość mieszczan nie ma już naturalnego instynktu, by regularnie szukać słońca. Obecnie patrzymy na najnowsze wiadomości z mediów społecznościowych na naszym komputerze, w których niebieskie światło pochodzi z tych urządzeń w nienaturalnej ilości. Telewizja jest również świetnym źródłem niebieskiego światła, ale ponieważ zazwyczaj patrzymy dalej, nie stanowi to problemu.

W ciągu dnia niebieskie światło (zwłaszcza ze Słońca) poprawia nasz nastrój i pomaga skupić się. Niebieskie światło może skutecznie leczyć trądzik i niektóre bakterie oporne na antybiotyki, takie jak MRSA. Niektóre badania 1 sugerują, że urządzenia do terapii światłem niebieskim pomagają zmniejszyć depresję.

Jeśli jednak wieczorem wpadniemy w niebieskie światło, ma to katastrofalny wpływ na nasze ciało, ponieważ zaburza nasz rytm dobowy. Rytm okołodobowy nakazuje naszemu organizmowi spać, jeść i budzić się oraz reguluje wiele procesów naszego ciała. Ten system, znany jako „zegar biologiczny”, jest pod silnym wpływem temperatury i światła słonecznego. Ponadto zakłócenie rytmu dobowego może przyczynić się do rozwoju przewlekłej bezsenności i wielu chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca, otyłość, choroby serca i nowotwory.

W nocy niebieskie światło emanujące z naszego komputera, telefonu i tabletu bije nasze ciało – ponieważ uważa, że ​​jest ono dzienne – i zakłóca nasz cykl przebudzenia. Ponadto melatonina (hormon, który pomaga kontrolować cykle czuwania i snu) może wpływać na funkcjonowanie naszego szyszynki – zmniejszając lub nawet zatrzymując produkcję hormonów. Ma to poważny wpływ na jakość naszego snu.

I to jeszcze nie koniec. Niebieskie światło może również mieć negatywny wpływ na nasze mitochondria (komórki wytwarzające ATP w komórkach). Wszystko to wywodzi się z pracy Otto Warburga na przełomie wieków (który nawiasem mówiąc otrzymał Nagrodę Nobla za Operację Raka). Zbadał, w jaki sposób światło wpływa na prawidłowe funkcjonowanie mitochondriów, wpływając w ten sposób na produkcję energii w postaci ATP, a ostatecznie na funkcjonowanie wszystkich naszych komórek.

Jak światło wpływa na produkcję energii w naszych mitochondriach? Dr Kruse wyjaśnia to w następujący sposób:„… 600 milionów lat temu musieliśmy opracować system komunikacji oparty na świetle i wodzie, który umożliwiłby komunikację DNA jądrowego i mitochondrialnego… światło słoneczne może reagować w komórkach tylko z elektronami. Im więcej posiadasz elektronów, tym większa szansa, że ​​twoje ciało będzie w stanie wykorzystać energię światła słonecznego do budowy zaawansowanych struktur … nasze elektrony są w stanie pracować z pełnym spektrum światła słonecznego, projektując … Kiedy te elektrony wejdą w ekscytujący stan fotoelektrycznego efektu światła słonecznego … elektrony przechodzą przez wewnętrzny mitochondrialny membrana. Im szybciej się poruszasz, tym szybciej obraca się enzym ATPaza, im większe pole magnetyczne, tym więcej masz energii. I to nie tylko że życie opiera się na zdrowiu… prawie 80% chorób wiąże się ze zmniejszeniem mitochondrialnego przepływu energii. Dlatego zarówno otyłość, cukrzyca typu 2, choroba Parkinsona, jak i choroba Alzheimera są zarówno przyczyną napięcia, jak i spowolnienia… ”

Ale co z tymi, którzy mieszkają w miejscu, które nie ma wystarczającej ilości słońca? Odpowiedź dr. Kruse’a brzmi: „… DHA (który najczęściej występuje w oleju rybnym) odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu receptorów znajdujących się naprzeciwko. Najwyższe stężenie DHA występuje w centralnym układzie podwzgórzowym siatkówki, który jest przyłączony do receptora leptyny w podwzgórzu. Jeśli masz zbyt dużo niebieskiego światła – ponieważ siedzisz przed komputerem lub pracujesz na giełdzie w Chicago – potrzebujesz więcej DHA, ponieważ niebieskie światło niszczy DHA w tym przewodzie.

Kiedy umieścisz laptopa na kolanach lub telefon komórkowy w kieszeni, geny zegara w tym obszarze zaczynają wirować znacznie szybciej, co prowadzi do braku równowagi. Kluczem do DHA jest świadomość tego: potrzebujesz więcej w swoim oku, aby ten zegar mógł się szybciej obracać. Co zasadniczo robi DHA? Przekształca światło słoneczne w napięcie elektryczne DC. Najważniejsze jest to, że potrzebujesz światła o niższej częstotliwości, aby przyspieszyć zegar, a DHA to związek, który może go zapewnić… ”

Najłatwiejszym i najskuteczniejszym sposobem odfiltrowania niebieskiego światła w nocy jest noszenie bursztynowego obiektywu. Gogle te mogą poprawić jakość snu i promować normalną produkcję melatoniny nawet pod wpływem światła niebieskiego.

Właśnie o tym mówi artykuł w New York Times:

Czy możesz lepiej spać z pomarańczowymi soczewkami?

KATE GALBRAITH

  1. 7 KWIETNIA, 0:01

„13-letni chłopiec, opublikowany w sierpniu, opublikowany w The Journal of Adolescent Health, szwajcarskie badanie, pokazał, że chłopcy przez tydzień mieli pomarańczowy obiektyw, który jest dobrze znanym urządzeniem filtrującym niebieskie światło i może zapobiec tłumieniu produkcji melatoniny – byli „o wiele bardziej śpiący” niż kiedy nosili przezroczystą soczewkę. Chłopaki, zgodnie z dobrymi obyczajami nastolatków, wpatrywali się w ekran przez kilka godzin przed snem, a ich wyniki były monitorowane w laboratorium.

Wieczorem lepszym wyborem jest ciepłe białe światło niż żarówki LED z zimnym białym światłem. Zaleca się również używanie czytników ebooków, które nie mają podświetlenia.

Jest to popularna metoda instalacji programu Iris na twoim komputerze – ten program może dostosować temperaturę barwową ekranu, a tym samym ilość niebieskiego światła wpadającego do twoich oczu. Iris jest zintegrowany z systemem graficznym, dzięki czemu można zmniejszyć ilość niebieskiego światła w podświetleniu monitora. Dzięki temu możesz pracować nawet wieczorem bez konieczności radzenia sobie z niszczącym działaniem niebieskiego światła na oczy podczas patrzenia na ekran.

Zaleca się również zakupienie pomarańczowej lub czerwonej lampki do czytania lub użycie świecy, aby stworzyć kojące środowisko wieczorne. Spróbuj wyłączyć wszystkie światła na kilka godzin przed pójściem spać i upewnij się, że sypialnia jest bardzo ciemna.

Podsumowując, jeśli wyrzucisz niebieskie światło z otoczenia w nocy, może ono potencjalnie ułatwić dotarcie do krainy snów i zmniejszyć ryzyko rozwoju wyżej wymienionych chorób przewlekłych. Ładne sny!

referencje:

  1. Strong, RE, BK Marchant, FW Reimherr, E. Williams, P. Soni i R. Mest. „Leczenie wąskopasmowe światłem niebieskim sezonowych zaburzeń afektywnych u dorosłych i wpływ dodatkowych objawów niesezonowych”. Depresja i lęk. 2009. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19016463.

Link: https://drpompa.com/cellular-health/exposing-the-dangers-of-blue-light/

8 OSZAŁAMIAJĄCYCH KORZYŚCI Z TERAPII ŚWIATŁEM CZERWONYM DLA ZDROWIA (JOE COHEN)

0

Terapia światłem czerwonym może pomóc w leczeniu bólu, procesów zapalnych, ran, zapalenia stawów i udaru. Może być również używany do poprawy sprawności psychicznej i fizycznej.

Terapia światłem czerwonym może być przydatna w leczeniu wielu różnych problemów zdrowotnych, ponieważ nie ma skutków ubocznych. Czytaj dalej, aby poznać wszystkie pozytywne efekty.

WPROWADZAJĄCY

Czerwone światło podczas terapii oświetla skórę czerwonym światłem o długości fali (620-750 nm), aby wywierać wpływ na leżącą pod nią tkankę. Zazwyczaj używany jest czerwony panel lub panel LED.

Zabiegi trwają zazwyczaj przez krótki czas, od kilku sekund do kilku minut, i są wprowadzane co dwa tygodnie przez tygodnie lub miesiące.

Co zaskakujące, w przeciwieństwie do innych metod leczenia stosowanych w podobnych dolegliwościach, w tej metodzie nie odnotowano żadnych skutków ubocznych.

MECHANIZMY

Efekty światła czerwonego są zazwyczaj związane ze zdolnością mitochondriów komórek do absorbowania tego światła. C-oksydaza cytochromu w mitochondriach absorbuje czerwone światło, powodując uwalnianie tlenku azotu, zwiększając w ten sposób produkcję ATP i zmniejszając stres oksydacyjny. [ Odniesienie ]

Może to wywołać reakcję łańcuchową w komórkach i może wpływać zarówno na powstawanie, ruch, zniszczenie i zapalenie komórek. Jednak efekty zależą od typu i stanu danej komórki. [ Odniesienie ]

Prawdopodobnie zwiększona produkcja ATP (energii) powoduje pozytywny efekt terapii światłem na regenerację mięśni i sprawność fizyczną. [ Odniesienie ]

POZYTYWNE SKUTKI CZERWONEGO ŚWIATŁA NA ZDROWIE

1) Terapia światłem czerwonym ma działanie przeciwzapalne

Terapia światłem czerwonym jest najczęściej stosowana w leczeniu procesów zapalnych. [ Odniesienie ]

Terapia światłem czerwonym, poprzez zmniejszenie ilości cytokin zapalnych (TNF-α, IL-1A i IL-6), ogranicza odpowiedź zapalną i zmniejsza stopień uszkodzenia oksydacyjnego. [ Odniesienie ]

Badanie (z udziałem zwierząt) regeneracji mięśni wykazało, że terapia czerwonym światłem może zmniejszyć szybkość zapalenia i ma pozytywny wpływ na czynniki wzrostu, a także sprzyja tworzeniu naczyń krwionośnych. [ Odniesienie ]

Częstym skutkiem ubocznym chemioterapii jest zapalenie błony śluzowej jamy ustnej – w tym przypadku zapalenie rozrywa wewnętrzną powierzchnię jamy ustnej. Systematyczny przegląd 11 randomizowanych badań kontrolowanych wykazał, że zarówno terapia światłem czerwonym, jak i podczerwonym znacznie zmniejsza częstość występowania i rozległość błony śluzowej jamy ustnej. [ Odniesienie ]

2) Terapia światłem czerwonym łagodzi ból

U myszy terapia czerwoną diodą LED złagodziła ból i zwiększyła szybkość ruchu po urazie rdzenia kręgowego. [ Odniesienie ]

W badaniu z udziałem 80 pacjentów poddanych chemioterapii (randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą) terapia światłem czerwonym znacząco zmniejszyła poziom bólu odczuwanego przez pacjentów. [ Odniesienie]

Terapia światłem czerwonym może być stosowana w leczeniu łokcia tenisisty w krótkim okresie, ale wyniki te zostały zgłoszone tylko w jednym badaniu (randomizowane badanie kontrolowane). [ Odniesienie ]

Wyniki przewlekłego bólu w kronikach nie są jasne. [ Reference , Reference ]

3) Terapia czerwonym światłem promuje gojenie się ran

W potrójnie ślepym randomizowanym kontrolowanym badaniu z udziałem 12 pacjentów z problemami dentystycznymi terapia światłem czerwonym przyspieszyła gojenie po chirurgii jamy ustnej. Jednak nie złagodził bólu. [ Odniesienie ]

W randomizowanym kontrolowanym badaniu 16 pacjentów z cukrzycą leczenie światłem czerwonym znacząco zmniejszyło rozmiar owrzodzenia nogi spowodowanego cukrzycą i złagodziło ból. [ Odniesienie ]

W randomizowanym kontrolowanym badaniu 30 pacjentów z cukrzycą uzyskano podobne wyniki – terapia światłem czerwonym w połączeniu z terapią konwencjonalną zmniejszyła rozmiar owrzodzenia w większym stopniu niż sama terapia tradycyjna. [ Odniesienie ]

U szczurów z cukrzycą, zmianami skórnymi i oparzeniami światło czerwone znacznie przyspieszyło gojenie i okazało się bardziej skuteczne w leczeniu oparzeń niż terapia podczerwona. [ Reference , Reference ]

W przypadku urazów związanych z nietrzymaniem moczu u szczurów z cukrzycą, czerwone światło zwiększa szybkość gojenia i zmniejsza ryzyko infekcji. [ Odniesienie ]

U królików cierpiących na zmiany skórne terapia czerwonym światłem znacząco skróciła czas potrzebny na gojenie, takie jak niebieskie światło lub brak leczenia światłem. Promował wzrost tkanek i komórek. [ Odniesienie ]

4) Terapia światłem czerwonym poprawia wydolność fizyczną

W badaniu z udziałem 39 pacjentów z chorobą serca leczenie światłem czerwonym poprawiło wydajność i zmniejszyło ból w klatce piersiowej podczas testów fizycznych. [ Odniesienie ]

W podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej próbie 40 zdrowych, nieprzeszkolonych mężczyzn konieczne było intensywne szkolenie. Uczestnicy, którzy przeszli terapię czerwonym światłem, odnotowali znaczny wzrost wydajności, zmniejszoną masę mięśniową i wskaźniki niższego uszkodzenia mięśni w porównaniu z ich odpowiednikami bez terapii światłem. [ Odniesienie ]

Dla kobiet uprawiających sport, 2 tygodnie terapii światłem czerwonym poprawiły jakość snu i wytrzymałość. [ Odniesienie ]

Terapia światłem czerwonym znacznie przyspieszyła regenerację po intensywnym treningu w podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej próbie 40 ochotników. [ Odniesienie ]

Co ciekawe, ze względu na skuteczność czerwonego światła pod względem wyników sportowych i regeneracji, postawiono pytanie, czy naukowcom należy zezwolić na używanie sportowców. [ Odniesienie ]

5) Terapia światłem czerwonym poprawia funkcje poznawcze

Terapię czerwonym światłem badano w wielu różnych problemach zdrowotnych, w tym w udarze mózgu, chorobie Alzheimera, chorobie Parkinsona, depresji i rozwoju funkcji poznawczych u zdrowych osób. [ Odniesienie ]

W podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej próbie z udziałem 11 pacjentów z otępieniem, terapią światłem czerwonym i bliskiej podczerwieni zwiększono pamięć, uwagę i funkcje wykonawcze. [ Odniesienie ]

W studium przypadku terapia światłem czerwonym zmniejszyła depresję, lęk, ból głowy i bezsenność. Tymczasem funkcje poznawcze i jakość życia uległy poprawie. [ Odniesienie ]

Terapia światłem czerwonym może również pomóc poprawić funkcjonowanie mózgu po urazie mózgu. W dwóch badaniach przypadków terapia światłem czerwonym zwiększyła pamięć i uwagę, a nawet zmniejszyła PTSD ujednego pacjenta . [ Odniesienie ]

U szczurów terapia światłem czerwonym równoważyła poziomy markerów zapalnych (IL-1β, TNF-α i IL-6) i zapobiegała śmierci komórek. Dzięki temu funkcja mózgu uległa poprawie przez 4 tygodnie po urazie głowy. [ Odniesienie ]

6) Terapia czerwonym światłem ma działanie przeciwbakteryjne

W przypadku pacjentów z HPV 3 miesiące terapii światłem czerwonym pomogło wyeliminować wirusa brodawczaka ludzkiego z ich ciał. Ponowne zakażenie może jednak wystąpić po zakończeniu fototerapii. [ Odniesienie ]

W przypadku pacjentów dentystycznych leczenie światłem czerwonym może pomóc zmniejszyć częstość występowania zakażeń i stanów zapalnych po zabiegu chirurgicznym. [ Odniesienie ]

Czerwone światło niszczyło bakterie w próbkach płytki nazębnej pacjentów stomatologicznych (Propionibacterium acnes, Actinomyces odontolyticus i Porphyromonas gingivalis) . [ Odniesienie ]

7) Terapia światłem czerwonym poprawia jakość skóry

W badaniu z udziałem 31 osób połączenie terapii światłem czerwonym i podczerwonym LED poprawiło stan skóry. Po terapii mniejszy nacisk kładziono na starzenie się i obecność zmarszczek. [ Odniesienie ]

W podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej próbie 52 pacjentek, terapia światłem czerwonym codziennie przez 12 tygodni znacząco zmniejszała zmarszczki oczu. [ Odniesienie ]

W podobnym badaniu wykazano skuteczność terapii LED przeciwko piegom dla uczestników w średnim wieku. [ Odniesienie ]

W randomizowanym kontrolowanym badaniu z pojedynczą ślepą próbą czerwone światło było skuteczniejsze w leczeniu trądziku niż światło podczerwone. [ Odniesienie ]

Czerwone światło emitowane do niebieskiego światła znacznie zmniejszyło objawy trądziku w randomizowanym kontrolowanym badaniu z udziałem 107 pacjentów z trądzikiem, takich jak niebieskie światło i nadtlenek benzoilu. [ Odniesienie ]

Terapia światłem czerwonym znacząco poprawiła odcień skóry, szorstkość i gęstość kolagenu wrandomizowanym kontrolowanym badaniu z udziałem 136 uczestników. [ Odniesienie ]

Jednak w komórkach ludzkich czerwone światło wykazało szereg charakterystycznych blizn związanych ze skórą, takich jak reaktywne formy tlenu i inhibitory produkcji kolagenu. [ Odniesienie ]

8) Terapia czerwonym światłem zwiększa porost włosów

W randomizowanym kontrolowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą terapia światłem czerwonym co dwa tygodnie przez 17 tygodni zwiększała wzrost włosów u kobiet z łysieniem androgenowym (łysienie spowodowane zaburzeniami hormonalnymi). [ Odniesienie ]

W podwójnie ślepej, randomizowanej, kontrolowanej próbie z udziałem 41 mężczyzn, terapia światłem czerwonym co dwa dni przez 16 tygodni znacząco zwiększyła liczbę mieszków włosowych w porównaniu z grupą kontrolną. [ Odniesienie ]

Badania nad łysieniem i wypadaniem włosów wykazały, że terapia światłem czerwonym jest bezpieczna i skuteczna zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. [ Reference , Reference ]

SKUTKI UBOCZNE

Prawie żadne działania niepożądane nie były zgłaszane podczas terapii czerwonym światłem. Najczęstszą skargą było zmęczenie i zaczerwieniona skóra. [ Reference , Reference ]

OSTRZEŻENIA

Chociaż efekty terapii światłem czerwonym były spójne w wielu typach urazów i gatunków zwierząt, duże badania kliniczne z udziałem ludzi nie są jeszcze dostępne.

Ponadto większość dostępnych badań wykorzystywała terapię laserową, a nie panele LED. Chociaż oba urządzenia wykorzystują czerwone długości fal, efekty laserów i paneli mogą się różnić.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania terapii światłem czerwonym ze względu na jej korzystny wpływ na zdrowie.

INTERAKCJE GENOWE

Terapia światłem czerwonym może zwiększać i zmniejszać ekspresję (tworzenie) wielu genów. Zwiększając aktywność niektórych genów w komórkach ludzkich, czerwone światło może zwiększyć tworzenie komórek, aktywność antyoksydacyjną i produkcję energii. [ Reference , Reference ]

DOŚWIADCZENIE UŻYTKOWNIKA

Doświadczenie użytkownika było bardzo szerokie – na przykład jeden użytkownik zgłosił poprawę funkcji poznawczych, uwagi, pamięci pracy, nastroju, motywacji, czujności i sprawności fizycznej.

Niektórzy użytkownicy terapii światłem czerwonym informowali o powtarzającym się wzroście włosów, redukcji zmarszczek i łagodzeniu bólu.

Użytkownik poinformował, że był w stanie pracować przez bardzo długi czas, nie czując zmęczenia.

Najczęstszymi reakcjami były: zmniejszenie bólu, poprawa funkcji poznawczych i poprawa jakości skóry.

Chociaż niektórzy zgłaszali szumy uszne po terapii światłem czerwonym, badania z udziałem ludzi nie są jeszcze dostępne. Istnieją badania, w których wykorzystano lasery czerwonego światła, ale badania z wykorzystaniem paneli z czerwonym światłem nie są jeszcze dostępne. [ Odniesienie ]

PRZEWODNIK PO ZAKUPIE FOTOBIOMODULATORA CZERWONEGO ŚWIATŁA (THADDEUS)

0

UWAGA, ABY KUPIĆ URZĄDZENIE Z CZERWONEGO ŚWIATŁA …

Dr Michael Hamblin (Uniwersytet Harvarda): „W ciągu kilku lat każde gospodarstwo domowe będzie miało co najmniej jedno urządzenie do terapii światłem”.

Czy jesteś gotowy na zakup urządzenia z czerwonym światłem? Potem trzymaj się trochę więcej!

Jeśli chcesz skorzystać z dobroczynnego wpływu czerwonego światła, możesz znać naukowe podstawy tej metody. Nie robi nic, by kupić „czerwone” urządzenie – tylko twoi sąsiedzi zakładają, że prowadzisz burdel.

PODSUMOWANIE NASZYCH ZALECEŃ

– Bądź świadomy długości fali urządzenia i upewnij się, że spełnia Twoje potrzeby.

– Kup miernik intensywności, który pozwala określić czas potrzebny na użycie czerwonego światła i odległości urządzenia od urządzenia.

– Uzyskaj miernik pola elektromagnetycznego i zmierz wielkość pól elektrycznych i magnetycznych, aby upewnić się, że nie są zbyt wysokie.

– Kup od firmy, której ufasz i zapewnij odpowiednią usługę.

– Ciesz się korzyściami.

DŁUGOŚĆ FALI

Zasadniczo całe światło pochodzi ze słońca!

Całe światło Ziemi, każdy foton, nawet ze sztucznego światła, pochodzi zasadniczo od Słońca. Słońce jest źródłem oryginalnej fotobiomodulacji. Nasze ciało, nasz mózg i nasze oczy zostały zaprojektowane tak, aby utrzymać optymalne zdrowie przy pomocy słońca.

Widmo światła jest znacznie szersze niż to, co widzimy gołym okiem. To jest bardzo ważne! Słońce nie tylko niesie światło widzialne, ale ma także niewidzialne światła, które docierają do naszej Ziemi.

Spójrz na ilustrację poniżej:

Zauważ, że Słońce emituje wiele długości fal, których większość ludzi nie uważa za „światło”. Dokładnie – fale radiowe, promieniowanie rentgenowskie i światło podczerwone mogą być również uważane za „światło” i wszystkie pochodzą ze słońca.

Nauka kategoryzuje światło, takie jak promienie X, światło niebieskie lub światło czerwone, w oparciu o długość fali. Zatem to, co widzimy w kolorze światła, zależy w rzeczywistości od długości fali światła. Długość fali światła jest mierzona w nm (w skrócie nm). Jeśli więc foton przechodzi przez powietrze o długości fali 660 nm, nazywany jest widzialnym światłem czerwonym. Fotony o długości fali 830 nm są znane jako niewidzialne światło podczerwone i tak dalej. Im krótsza długość fali, tym szybciej porusza się foton i tym więcej energii może on transportować. Zatem światło niebieskie o długości 400 nm ma krótszą długość fali, a zatem ma więcej energii niż światło czerwone o długości 660 nm.

Ważne jest, aby stosować długość fali, która ma rzeczywisty wpływ biologiczny na tkankę, którą chcesz leczyć. Chcemy, aby odpowiedni typ fotonów dotarł do naszych ciał. Niektóre latarnie wykorzystują białe lub niebieskie światło o długości fali, po prostu umieść przed nimi czerwony filtr. Innymi słowy, dioda LED emituje świecące niebieskie światło i pojawia się tylko na czerwono, ponieważ przechodzi przez czerwony filtr. Potrzebujemy jednak prawdziwej długości fali światła, a nie tylko czerwonego filtra, który nie jest pewny, aby uzyskać pożądaną długość fali. Dostępne są również lampy wykorzystujące rzeczywiste czerwone fale, ale nie w zakresie, który jest biologicznie użyteczny.

Ta liczba pokazuje, że jeden z receptorów energii świetlnej w naszym ciele, oksydaza c cytochromu, może pochłaniać znacznie więcej fotonów przy określonej długości fali.

Miałem okazję porozmawiać z dr Michaelem Hamblinem z Harvard University – jednego z najbardziej znanych badaczy fotobiomodulacji – z którym rozmawialiśmy o długościach fal światła.

Cytując dr. Hamblina: „Jest to prawdopodobnie największy konsensus wśród badaczy badających efekty terapii laserem małej mocy. Zakresy długości fali 600-700 nm są stosowane do obróbki tkanek powierzchniowych, podczas gdy długości fal od 780 do 950 nm są wycelowane w głębsze tkanki, gdy wnikają one głębiej w tkanki. Długość fali 700-770 nm nie ma znaczącego wpływu. Niektóre urządzenia łączą w sobie długość fali czerwonej i bliskiej podczerwieni, w oparciu o fakt, że kombinacja dwóch długości fali ma dodatkowe pozytywne efekty, a zatem urządzenie może być szerzej stosowane do leczenia różnych dolegliwości. Oczywiście wiele badań jest wciąż potrzebnych do ustalenia

Według ogromnej większości literatury światło o długości fali w środku zakresu 600 nm i w dolnej środkowej części zakresu 800 nm jest niezwykle skuteczne. Powodem tego jest to, że te długości fal mają największy wpływ na proces oddychania komórkowego. [ Odniesienie ]

Najbardziej efektywne wartości mieszczą się w zakresie 660-670 nm i w zakresie 830-850 nm. Udowodniono, że te długości fal mają znaczący pozytywny wpływ na funkcje komórkowe, a korzystne efekty są rozpowszechnione między innymi w obszarach poprawy zdrowia skóry, szybszej regeneracji mięśni, zmniejszenia bólu stawów, wyższych poziomów testosteronu, a nawet utraty wagi! W przeciwieństwie do tego, inne długości fali, takie jak 700 nm lub 720 nm, nie mają prawie żadnego efektu biologicznego.

Dlatego niezwykle ważne jest, aby wybrać urządzenie emitujące światło o optymalnej długości fali.

Według obecnego badania, najbardziej znaczącą aktywność biologiczną można zaobserwować w następujących zakresach długości fal: 1) 613,5-623,5 nm, 2) 667,5-683,7 nm, 3) 750,7-772,3 nm, 4) 812,5-846,0 nm.

W innym badaniu przetestowano różne długości fal, w tym 670, 728, 770, 830 i 880 nm, przy czym najskuteczniejsze były 670 nm i 830 nm; są one zgodne z wartościami odstającymi w widmie absorpcyjnym światła bliskiej podczerwieni w pobliżu utlenionej oksydazy c cytochromu.

Światło przy 780 nm stymulowało gojenie kości u szczurów [31], podczas gdy laser 804 nm zmniejszał częstość uszkodzeń serca u szczurów z zatrzymaniem akcji serca [32].

Wykazano również, że czerwone światło o długości fali 694 nm może przenikać 15 mm w głąb ciała.

Zapytałem dr Hamblina, czy synergie między wiązkami światła o różnych długościach fal mogą zwiększyć skuteczność urządzenia do terapii światłem w porównaniu z urządzeniami pozbawionymi takich synergii.

Nie ma kompleksowych badań nad synergią między wiązkami światła o różnych długościach fal. Jednak dr Hamblin zgodził się, że kombinacja bliskiej podczerwieni i czerwonego światła będzie dobrze działać i że synergie między różnymi długościami fal światła mogą być dostępne, ale nie zbadał jeszcze tej opcji.

INTENSYWNOŚĆ

Czy chciałbyś węża strażackiego lub zraszacza ogrodowego, gdyby miał być osuszony?

Chodzi o intensywność. Większa ilość wody wypływa z węża pożarowego przez pewien okres czasu niż zraszacz ogrodowy.

Jeśli jest podlewany wężem przeciwpożarowym, nie jest przyjemny i jest zdecydowanie bolesnym doświadczeniem.

To samo dotyczy światła – nie tylko z wodą tutaj, ale z fotonami. Dr Hamblin najłatwiej to wytłumaczy w następujący sposób: Możesz gotować indyka w temperaturze 350 ° C przez kilka godzin lub w temperaturze 10 000 ° C przez kilka sekund. Oba mają taką samą ilość energii, ale jeśli indyk jest pieczony przez 10 minut w temperaturze 10 000 ° C, wynik końcowy nie będzie bardzo smaczny. To samo dotyczy fotobiomodulacji. Większa intensywność niekoniecznie jest lepsza.

I to jest drugi punkt, czyli ilość energii, która dociera do twoich komórek.

Intensywność pokazuje, ile fotonów ciało jest wystawione na danym obszarze.

Intensywność – znana również jako promieniowanie – jest mocą światła na powierzchni. Jest to zazwyczaj testowane za pomocą miernika intensywności, który daje wynik w W / m 2 . W wielu badaniach wyniki podano w jednostkach mW / cm 2 lub J (dżule).

Według doktora Hamblina warto byłoby, aby wszyscy nabyli miernik intensywności bez znajomości intensywności urządzenia do terapii światłem i nie będzie można określić, kiedy leczenie fotobiomodulacją się skończy.

Obsługiwaną przez NASA badania i wiele innych badań 4-6 J / cm 2 intensywności stosowanych w odniesieniu do długości ciała energii, która jest 50-100 mW / cm 2 odpowiada ku. W przypadku głębszych dolegliwości, takich jak zapalenie stawów, intensywność do 120 J / cm 2 okazała się bardzo skuteczna. [ Odniesienie ]

W wielu badaniach tego natężenia światła całkowita dawka wynosiła około 50-60J, co oznacza, że ​​przy powyższej intensywności wymagane jest 10 minut leczenia, aby uzyskać taką samą ilość fotonów (np. 50J).

Dr Michael Hamblin z Uniwersytetu Harvarda powołuje się na badanie z 2008 r., Że, ogólnie rzecz biorąc, terapia laserowa o niskiej intensywności poniżej 100 mW / cm 2 jest idealna. [ Odniesienie ]

Nie myśl, że prawie każde czerwone światło odpowiada fotobiomodulacji.

Wielu ludzi popełnia ten błąd. Mają skłonność zakładać, że pracują ze światłem o odpowiedniej długości fali, problem został rozwiązany – a to NIE TYLKO!

Jeśli nie jesteś świadomy intensywności, możesz nie być w stanie osiągnąć pożądanego pozytywnego efektu. Jeśli położysz rękę pod światłem o zbyt dużej intensywności, może być za dużo światła. A jeśli intensywność jest zbyt niska, efekty mogą nie wystąpić, chyba że używasz narzędzia przez dłuższy czas.

Ważne jest, abyś był świadomy intensywności światła, które chcesz kupić, a więc możesz określić, jak długo powinno ono być używane do osiągnięcia pozytywnych efektów, lub wydać zalecenie dotyczące czasu stosowania przez producenta na podstawie intensywności wymaganej do osiągnięcia korzystnych efektów. Czas pracy może być również oparty na doświadczeniu innych użytkowników.

Ponieważ terapia laserem małej mocy jest nową metodą, w przyszłości napotkamy wiele „praktycznych badań”. Biohackerzy uwielbiają to eksperymentowanie samodzielnie.

Intensywność jest ważnym czynnikiem przy badaniu specyficznych odpowiedzi indukowanych przez określoną długość fali, takich jak w badaniu, w którym potencjalne zmniejszenie degradacji poznawczej przez starzenie i dysfunkcję mitochondriów badano dla światła o długości fali 8 J / cm 2 . Gdy gęstość energii wynosiła 4 J / cm 2 , światło miało tylko minimalny efekt. 8 J / cm 2 bardzo dużo energii. Tylko niewielka zmiana w kombinacji długości fali lub długości fali mogła znacząco zmienić wyniki.

Chociaż intensywność jest ważnym czynnikiem, nie zależy jeszcze od wszystkiego. Zbyt duża intensywność jest zła i zbyt niska nie daje rezultatów.

Nazywa się to reakcją dwufazową. Zbyt dużo światła powoduje przeciwieństwo tego, co chcemy osiągnąć, a zbyt mało światła nie ma wpływu.

Tak więc wyższa intensywność nie jest lepsza. Terapia laserem małej mocy ma podwójną krzywą reakcji. Oznacza to, że jeśli natężenie światła jest zbyt wysokie, wystąpi negatywny wynik, ale jeśli jest zbyt niski, nie będzie wyniku.

Źródło rysunku: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2790317/

Odpowiednia dawka ma strefę Złotowłosej, ale niestety nie została wystarczająco zmapowana. Znamy tę strefę i krzywą reakcji dla określonych długości fal badanych podczas badań, ale nie znamy danych na wszystkich długościach fal i kombinacjach długości fal. I znowu podkreślam, że te czynniki zostały zbadane wzdłuż specyficznych parametrów, zazwyczaj aktywacji cytochromu c-oksydazy. Nie można z całą pewnością stwierdzić, że w ciele nie mogą zachodzić żadne dalsze procesy, z których niektóre mogą zająć tygodnie lub miesiące. Ta opcja nie była dotychczas badana.

Dr Hamblin wspomniał również o ważnym aspekcie, który, podobnie jak wąż strażacki, nie jest zalecany, aby uzyskać zbyt dużo światła w tym samym czasie. Warto unikać zbyt dużej mocy lub intensywności. Jak wspomniałeś, to jak pieczenie indyka przez 10 sekund w 10 000 ° C Wynik będzie inny, jeśli pieczemy mięso w temperaturze 350 ° C przez 5 godzin. Lepiej jest uzyskać taką samą ilość fotonu w dłuższym okresie czasu, jakbyś docierał do całego ciała w tym samym czasie.

Ponownie podkreślam znaczenie intensywności. Naszym celem jest osiągnięcie odpowiedniej intensywności bez zbyt dużej lub zbyt małej ilości.

SIŁA

Dawka jest bardzo ważna.

Bardzo podobny do intensywności. Intensywność to liczba fotonów docierających do powierzchni, podczas gdy dawka to liczba fotonów wchodzących do czasu (czas leczenia).

Nie działa włączenie urządzenia czerwonego światła i używanie go tak długo, jak chcesz. Korzystanie z czerwonego światła ma optymalny czas trwania, po którym rzeczy zaczynają się zmieniać. A jeśli nie wiesz, ile czasu tym razem, użyj narzędzia ostrożnie!

Dr Hamblin sugeruje, że użytkownicy urządzeń fotobiomodulacyjnych powinni uzyskać miernik natężenia światła. Bez tego nie poznasz całkowitej energii i intensywności urządzenia ani odległości, której szukasz.

Miernik intensywności podaje ilość energii w danej odległości. Poziom energii w pobliżu urządzenia jest wyższy niż odległość. Niektóre urządzenia muszą znajdować się dalej, ponieważ są zbyt intensywne w niewielkiej odległości, podczas gdy inne urządzenia mogą być dotknięte przez skórę. Za pomocą miernika można określić odległość i czas, przez jaki urządzenie powinno być używane.

Według Mercoli i Dr. Wunscha intensywność 10-20 mW / cm 2 jest idealna, podczas gdy niektóre badania sugerują, że 50-100 mW / cm 2 jest bardziej skuteczny. Myślę, że obie domeny mogą być używane. Pamiętaj: więcej niekoniecznie jest lepszych.

Dr Hamblin mówi o krzywej dwufazowej odpowiedzi na dawkę poniżej. Zbyt dużo światła ma negatywny wpływ, a zbyt mało może być nieskuteczne.

Hamblin: „Ze względu na możliwe istnienie wyżej wspomnianej dwufazowej krzywej odpowiedzi na dawkę, trudno jest określić prawidłową dawkę światła (pod względem gęstości energii) dla jakiejkolwiek konkretnej skargi. Ponadto w literaturze wystąpiło zaburzenie stosowanej gęstości energii w przypadkach, gdy obszar poddany działaniu światła był mały. Przy stosowaniu energii 5 J w obszarze 5 mm 2 gęstość energii wynosi 100 J / cm 2 , co jest nominalnie takie samo, jak w przypadku powierzchni 10 cm 2 o powierzchni 100 J / cm 2jednak w tym drugim przypadku całkowita dostarczona energia jest 200 razy wyższa. Stosowana dawka światła zależy w dużym stopniu od leczonej dolegliwości, a zwłaszcza od głębokości przenikania światła do tkanki. Zabiegi dawki czerwone o długości fali w pobliżu powierzchni dolegliwości skórnych miejscach zazwyczaj 1-10 J / cm 2 w zakresie 4 J / cm jest w ciągu 2 porusza się. Dawka w pobliżu podczerwieni stosowane w leczeniu schorzeń, może być głębsze zwiększenie kontrastu w przybliżeniu 10-50 J / cm 2 zasięgu. Terapie światłem są zazwyczaj wykonywane co dwa dni lub codziennie, a pełny kurs trwa około 2 tygodni. ”

Dwufazowa odpowiedź na dawkę oznacza, że ​​jeśli użyjesz zbyt mało, nie przyniesie to efektu, a jeśli będzie za dużo, będzie miało negatywny wpływ. Jeśli używasz zbyt dużo, intensywność jest zbyt wysoka, spędzasz zbyt dużo czasu przed światłem, może to być bardziej szkodliwe niż nieużywanie urządzenia w ogóle.

Nie jest jeszcze jasne, dlaczego rozwija się negatywny wpływ fotobiomodulacji, ale prawdopodobnie będzie on związany ze zbyt wysokim poziomem reaktywnych form tlenu w komórce.

Czerwone światło, które ma zostać zakupione, musi nosić intensywność do zastosowania. Tylko w ten sposób można określić, jak długo korzystać. Jest to również użyteczne, jeśli producent określi czas użytkowania dla niektórych skarg. A jeśli nie znasz intensywności lub producent nie poda tych danych, zmierz go za pomocą miernika intensywności. Musisz się upewnić, że nie zaszkodzi ci zbyt dużo światła.

Uzyskaj miernik natężenia światła i używaj go!

MIGOCZĄCY

Według dr. Alexandra Wunscha i dr. Jacka Kruse, żarówki LED mogą migotać, co może powodować stres biologiczny. Większość z nas nie ma blasku na naszym ekranie LED, a migotanie żarówek LED w naszym domu i miejscu pracy. Jednak nasz mózg może wykryć to migotanie, które powoduje stres.

Żarówki LED migają, ponieważ diody LED (diody świetlne) włączają się i wyłączają co sekundę w wyniku zmian prądu przemiennego.

Czy panele LED z czerwonym światłem migają, powodując stres?

Według dr Hamblina, migotanie żarówek LED badanych w laboratorium miało bardziej pozytywny efekt niż ciągły przepływ fotonów, a także wspomniało, że migotanie nie powinno stanowić problemu podczas fotobiomodulacji. Jednocześnie przyznał, że nie wiedział zbyt wiele o migotaniu, ale uważał, że pulsujące światło jest bardziej skuteczne, a zatem możliwe, że migotanie panelu miało pozytywny wpływ. W końcu, mimo że nasze miejsce pracy i nasze mieszkanie nie migotają, może być przydatne podczas krótkotrwałej terapii światłem.

SKUTKI ROŚLINY ELEKTROMAGNETYCZNEJ

Promieniowanie magnetyczne, elektryczne i mikrofalowe wpływają na biologię naszego organizmu, dlatego ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z pól używanych przez urządzenie.

Nie wiem o urządzeniu z czerwonym światłem, które wykorzystuje mikrofale (takie jak telefony komórkowe, bluetooth i wifi), więc możemy go tutaj wykluczyć.

Pole magnetyczne jest generowane przez elektrony płynące w obwodzie. Silne pole magnetyczne może być szkodliwe.

Pole elektryczne jest tworzone przez ruchome ładunki i często występuje w obecności pola magnetycznego.

Wszystkie nasze urządzenia, przewody i oprawy wytwarzają pola magnetyczne i elektryczne. Celem jest zminimalizowanie naszej ekspozycji na te pola, aby zoptymalizować nasze zdrowie.

NARZĘDZIA FOTOBIOMODULACJI

Skup się na czynnikach, których brakuje w sztucznym świetle wewnętrznym. W świetle wewnątrz brakuje światła czerwonego, podczerwonego, UV i UV-B, dlatego warto je wymienić.

Zanim weźmiesz jakieś narzędzia, zadaj sobie pytanie: Jaki jest pozytywny efekt, który chcesz wykorzystać przy użyciu?

Leczenie przewlekłych dolegliwości zdrowotnych i leczenie czynników marnościowych, takich jak zmarszczki, plastry wątroby i kolagen, może być zupełnie inne niż w urządzeniu.

Chcesz odtruć? Czy chcesz ciepła (średniej i dalekiej podczerwieni) w ilościach wystarczających do pocenia się?

Chcesz zmniejszyć efekt starzenia się, zmniejszyć zmarszczki, zwiększyć poziom kolagenu? Długości fal świetlnych między 630 a 660 nm stymulują oksydazę cytochromu c i mają pozytywny wpływ na funkcję mitochondriów i widoczne oznaki starzenia.

Czy skupiłbyś się na poprawie funkcji mitochondriów? Będziesz potrzebował czerwonego światła o długości fali 630-670 nm i 830-870 nm.

Upewnij się, że wybrana długość fali jest prawidłowa.

Bądź świadomy intensywności światła, aby dowiedzieć się, jak długo warto z niego korzystać.

Uważaj, aby nie stworzyć zbyt dużego pola elektromagnetycznego.

ZASTOSOWANIE ŚWIATŁA CZERWONEGO I PODCZERWIENI JAKO AKCESORIA

Udowodniono, że terapia światłem czerwonym:

– Aby odwrócić starzenie się skóry

– Aby zmniejszyć zmarszczki

– Aby zwiększyć syntezę kolagenu

– Aby przyspieszyć leczenie i regenerację

– Aby złagodzić procesy zapalne

Na podstawie wyników badań można stwierdzić, że 2 czynniki wyraźnie określają skuteczność terapii światłem czerwonym. Pierwsza to długość fali światła. Najbardziej znaczące pozytywne efekty zaobserwowano dla dwóch długości fali światła czerwonego, 630-670 nm i 820-870 nm.

Drugim czynnikiem jest intensywność światła. Efekt światła o mniejszej intensywności jest mniejszy i potrzeba więcej czasu, aby pojawiły się pozytywne efekty. Światło o większej intensywności wnika głębiej w ciało i wymaga mniej czasu na pojawienie się.

Czerwone światło działa na skórę, stymulując cytochrom c-oksydazy w komórkach. Światło podczerwone może przenikać do 4 cali pod skórę i działać na komórki głębsze niż czerwone światło. Jednak badania pokazują, że światło czerwone i podczerwone mają podobny wpływ na ciało – to znaczy światło podczerwone jest zdolne do tego, co wchodzi czerwone światło, ale głębiej w ciało. Tak więc światło podczerwone może łagodzić problemy ze stawami, kościami, chrząstkami i mięśniami szkieletowymi. Ponadto światło podczerwone ma pozytywny wpływ na wyniki sportowe, regenerację, cukrzycę, choroby nerek i zdrowie oczu!

Było nawet trochę bałaganu, który według dr Mercoli, leczenie kolana lub mostka światłem czerwonym i podczerwonym może zwiększyć produkcję komórek macierzystych w szpiku kostnym!

BADANIA KLINICZNE SUGERUJĄ, ŻE ŚWIATŁO CZERWONE I PODCZERWONE UWALNIA TLENEK AZOTU Z HEMOGLOBINY

0

Dlaczego to takie ważne?

    1. Tlenek azotu poprawia krążenie leczonego obszaru. Tlenek azotu zwiększa krążenie krwi do uszkodzonej lub uszkodzonej tkanki. Rozszerza naczynia krwionośne w obszarze terapii światłem i zwiększa tworzenie nowych naczyń włosowatych. Te nowe naczynia krwionośne powodują ich uszkodzone odpowiedniki. Nowe naczynia włosowate przyspieszają proces gojenia, dostarczając więcej tlenu i składników odżywczych do leczenia i usuwania odpadów.

    2. Tlenek azotu stymuluje produkcję kolagenu. Kolagen jest najważniejszym białkiem w organizmie – niezbędnym białkiem odpowiedzialnym za naprawę uszkodzonych tkanek i zastępowanie starych tkanek. Materiał ten utrzymuje komórki razem i dlatego ma znaczną elastyczność. W wyniku wzrostu produkcji kolagenu, tkanka bliznowata jest wytwarzana w mniejszej ilości w uszkodzonym obszarze.

    3. Tlenek azotu stymuluje produkcję trójfosforanu adenozyny (ATP). ATP jest głównym źródłem energii wytwarzanej przez komórki. Zwiększenie poziomu ATP umożliwi komórkom szybsze wchłanianie składników odżywczych i szybsze usuwanie odpadów. Bardziej wydajne dostarczanie tlenu i składników odżywczych do komórek zwiększa ich produkcję ATP, zapewniając w ten sposób energię chemiczną potrzebną do maksymalizacji funkcji komórkowych.

* Dalsze działanie tlenku azotu:

Poprawia aktywność układu limfatycznego. Badania wykazały, że średnica naczyń limfatycznych i natężenie przepływu układu limfatycznego mogą być podwojone dzięki terapii światłem, zwiększając w ten sposób szybkość usuwania płynu limfatycznego i śródmiąższowego powodując obrzęk i ból. Ponadto tlenek azotu może również przyspieszyć wzrost naczyń limfatycznych – podobnie jak nowe naczynia włosowate.

Wzmacnia syntezę RNA i DNA. Komórki muszą podzielić się (pomnożyć), aby utworzyć tkankę. Rozszczepienie DNA, które występuje w obecności tlenku azotu, zapobiega podziałowi komórek. Ten proces pomaga właściwie wymienić uszkodzone komórki.

Zmniejsza drażliwość tkanki nerwowej. Nerwy z niedoborem nerwów i tlenu (a więc z niedoborem ATP) są zbyt rozdrażnione. Jednak tlenek azotu (podobny do morfiny, ale bez skutków ubocznych) może bezpośrednio tłumić oznaki bólu.

Zwiększa aktywność fibroblastów, co sprzyja procesowi regeneracji. Fibroblasty znajdują się w tkance łącznej i są zdolne do tworzenia włókien kolagenowych.

Zwiększa fagocytozę, która powoduje zniszczenie martwych lub nieprawidłowych komórek w białych krwinkach. Proces ten musi mieć miejsce przed fazą leczenia.

Ma efekt grzewczy na tkaninie. Zwiększone krążenie krwi (37 ° C) leczonej skóry, jak również sama produkcja ATP, zwiększają temperaturę tkanek, mimo że same diody wytwarzają tylko minimalne ciepło.

Zwiększa wydalanie acetylocholiny. Acetylocholina ma znaczący wpływ na przywspółczulny układ nerwowy. Efekty te obejmują miejscowe rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwiększenie ruchów żołądka i jelit.

    2. Tlenek azotu zmniejsza ból i drętwienie kończyn

Terapia światłem daje nadzieję osobom cierpiącym na neuropatię, w tym neuropatię na nodze, nodze, nadgarstku i dłoniach. Żarówki LED emitują bezpieczne i skuteczne podczerwień i widzialne czerwone światło, pozytywny wpływ kończyn na krążenie jest naukowo udowodniony. Każde leczenie dodatkowo wzmocni efekty wcześniejszych terapii, a pacjenci mogą odczuwać trwałe zmniejszenie bólu (niedokrwiennego).

Żarówki LED nie są jednak samodzielną terapią, taką jak gorące pakiety lub poduszki grzejne. Powinny być stosowane jako część kompleksowego programu terapeutycznego. Jednak w połączeniu ze standardową fizjoterapią lub terapią zajęciową jest w stanie poprawić jakość życia pacjentów i pacjentów cierpiących na dolegliwości neuropatyczne.

Dalszym efektem miejscowego wzrostu poziomu tlenku azotu , nawet bez mierzalnego wzrostu krążenia, jest wpływ na kanały jonowe nerwów. W szczególności tlenek azotu poprawia aktywność fizjologiczną kanałów potasowych zależnych od ATP, tym samym dokładnie naśladując jeden z efektów morfiny stosowanej w analgezji. Może to być ważny aspekt dla terapeuty, który próbuje złagodzić ból pacjenta neuropatycznego lub pacjenta cierpiącego na skrajny ból.

Pacjenci i klienci cierpiący na neuropatię cukrzycową mogą potrzebować koła do chodzenia ze względu na chodzenie i stan równowagi. Zmiany w propriocepcji mają wpływ na ich wzorce chodzenia i zdolność do przemieszczania się, dlatego często zdarza się, że pacjenci zmieniają swoje ruchy.

U tych pacjentów obserwuje się spadek zakresu ruchu, nie tylko w kostce i stopie, ale także w kolanie, biodrach i tułowiu. Kiedy pacjenci odczuwają zmianę w propriocepcji, wzorzec chodzenia i równowagę, prowadzi to również do utraty siły. Może to być spowodowane zmodyfikowanym wzorem chodzenia, który jest bardziej umiarkowany niż normalny zakres. Wynika to ze zmiany percepcji, ponieważ pacjenci nie są w stanie zmierzyć zakresu ruchu odległych kończyn.

Ponadto może wystąpić ból, dyskomfort lub zmniejszona aktywność z powodu lęku przed upadkiem. U niektórych pacjentów i pacjentów z cukrzycą może wystąpić osłabienie z powodu wrzodu cukrzycowego i zmniejszonej integralności skóry, co może być przeszkodą w ćwiczeniach. Chociaż objawy neuropatyczne występują rzadziej w nadgarstku i rękach, pacjentach i pacjentach z neuropatią cukrzycową, w tych obszarach może wystąpić wiele różnych rodzajów dolegliwości. Na szczęście jednak terapia światłem w połączeniu z fizjoterapią może przynieść ulgę ich skargom.

Czym jest fotobiomodulacja?

0

Sekcja I

Fotobiologia

Fotobiologia to badanie wpływu promieniowania niejonizującego na systemy biologiczne. Efekt biologiczny zmienia się w zależności od długości fali promieniowania. Promieniowanie jest pochłaniane przez cząsteczki znajdujące się w skórze, takie jak DNA, białko lub niektóre leki. Cząsteczki są chemicznie przekształcane w produkty, które inicjują reakcje biochemiczne w komórkach.

Reakcja biologiczna na światło nie jest niczym nowym, istnieją liczne przykłady indukowanych światłem reakcji fotochemicznych w układach biologicznych. Synteza witaminy D w naszej skórze jest przykładem reakcji fotochemicznej. Gęstość energii promieniowania słonecznego znajduje się tylko 105 mW / cm 2 a gdy ultrafiolet B (UVB), promieniowanie uderza w naszej skóry, przekształca powszechnie obecnych form Cholesterol 7-dehydrocholesterol witaminy D3. Zazwyczaj doświadczamy tego przez nasze oczy, które są oczywiście światłoczułe – nasza wizja opiera się na świetle uderzającym w nasze siatkówki i tworząc reakcję chemiczną, która pozwala nam widzieć. W trakcie ewolucji fotony odgrywały istotną rolę w foto-chemicznym energetyzowaniu pewnych komórek.

Fotobiomodulacja

Na poziomie komórkowym, widzialna energia światła w zakresie czerwieni i bliskiej podczerwieni stymuluje komórki do generowania większej ilości energii i samoczynnej naprawy. Każda komórka ma mitochondria, które pełnią funkcję wytwarzania energii komórkowej zwanej “ATP”. Ten proces produkcji obejmuje łańcuch oddechowy. Enzym mitochondrialny nazywany oksydazą cytochromową c następnie akceptuje energię fotoniczną, gdy działa poniżej par.

Ścieżki

  • NO ( tlenek azotu )
  • ROS ( Reaktywny cykl tlenu ) → PKD ( gen ) → IkB ( inhibitor κB ) + NF-κB ( czynnik jądrowy κB ) → NF-κB ( czynnik jądrowy κB stymuluje transkrypcję genu )
  • ATP ( trójfosforan adenozyny ) → cAMP ( białko aktywatora katabolitu )  →  Jun / Fos ( onkogenne czynniki transkrypcyjne ) → AP-1 ( czynniktranskrypcyjny aktywatora białkowego  stymuluje transkrypcję genu)

Mechanizm

Obecnie powszechnie akceptowaną propozycją jest to, że niski poziom widzialnej czerwieni do energii promieniowania w bliskiej podczerwieni jest absorbowany przez mitochondria i przekształcany w ATP do użytku komórkowego. Ponadto proces ten tworzy łagodne utleniacze (ROS), które prowadzą do transkrypcji genów, a następnie do naprawy i leczenia komórkowego. Proces ten odblokowuje również łańcuch zatkany tlenkiem azotu (NO). [1]   Tlenek azotu jest następnie uwalniany z powrotem do układu. Tlenek azotu jest cząsteczką wytwarzaną przez nasze ciało, aby pomóc jej 50 bilionom komórek w komunikacji między sobą poprzez przekazywanie sygnałów w całym ciele. Dodatkowo tlenek azotu pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne i poprawić krążenie krwi.

Sekcja II

Parametry

• Należy zastosować prawidłową długość fali dla komórek docelowych lub chromoforów (633-810 nm). Jeśli długość fali jest nieprawidłowa, optymalna absorpcja nie nastąpi i jak stwierdza pierwsze prawo fotobiologii, prawo Grotthus-Draper, bez absorpcji, nie może być żadnej reakcji. [2] • Natężenie fotonu, tj. Natężenie napromienienia spektralnego lub gęstość mocy ( W / cm 2 ), musi być odpowiednie, lub po raz kolejny absorpcja fotonów nie będzie wystarczająca do osiągnięcia pożądanego rezultatu. Jeśli intensywność jest zbyt wysoka, energia fotonu zostanie przekształcona w nadmierną ilość ciepła w tkankę docelową, a to jest niepożądane. [3] • Następnie, dawkę lub strumienia cząstek musi być wystarczające ( J / cm 2), ale jeśli gęstość mocy jest zbyt niska, wówczas wydłużenie czasu napromieniania w celu uzyskania idealnej gęstości energii lub dawki najprawdopodobniej nie da wystarczającego wyniku końcowego, ponieważ prawo wzajemności Bunsena-Roscoe’a, drugie prawo fotobiologii, ma nie są prawdziwe w przypadku niskich gęstości mocy padającej. [4]

Sekcja III

Bioenergetyka mózgów

Światło bliskiej podczerwieni stymuluje oddychanie mitochondrialne w neuronach poprzez oddawanie fotonów, które są absorbowane przez oksydazę cytochromową, proces bioenergetyczny zwany fotoneuromodulacją w tkance nerwowej. [5]Absorpcja energii świetlnej przez enzym prowadzi do zwiększenia aktywności enzymatycznej enzymu oksydazy w mózgu i zużycia tlenu. Ponieważ reakcja enzymatyczna katalizowana przez oksydazę cytochromową polega na redukcji tlenu do wody, przyspieszenie aktywności katalitycznej oksydazy bezpośrednio powoduje wzrost konsumpcji tlenu komórkowego. [6]Zwiększone zużycie tlenu przez komórki nerwowe jest sprzężone z fosforylacją oksydacyjną, produkcja ATP wzrasta w wyniku metabolicznego działania światła bliskiej podczerwieni. Ten rodzaj energii świetlnej może wchodzić do mitochondriów mózgu przezczaszkowej i – niezależnie od elektronów pochodzących z substratów żywnościowych – może bezpośrednio fotostymulować aktywność oksydazy cytochromu. [7]

Sekcja IV

Referencje

[1] – “Odpowiedź dwufazowa w terapii światłem przy niskim poziomie”; Sulbha K. Sharma (doktor), Ying-Ying Huang (MD), James Carroll, Michael R. Hamblin (PhD)

[2, 3, 4] – “Czy fototerapia diodami świecącymi (LED-LLLT) jest naprawdę skuteczna?”; Won-Serk Kim (doktor nauk medycznych), R Glen Calderhead (PhD)

[5, 6, 7] – “Zwiększenie funkcji poznawczych mózgu za pomocą przezczaszkowego światła podczerwonego”; Francisco Gonzalez-Lima (doktor), Douglas W Barrett (MD)

Fotobiomodulacja

Mechanizmy fotobiomodulacji mózgu

“Niskoenergetyczne napromieniowanie fotonów w zakresie widmowym bliskiej podczerwieni za pomocą niskoenergetycznych laserów lub diod LED pozytywnie moduluje różne ważne procesy biologiczne w hodowli komórkowej i modelach zwierzęcych. Fotobiomodulacja jest stosowana klinicznie w leczeniu urazów tkanek miękkich i przyspieszonego gojenia się ran. Mechanizm fotobiomodulacji przez światło czerwone do bliskiej podczerwieni na poziomie komórkowym został przypisany przez instytucje badawcze do aktywacji komórkowych mitochondrialnych składników łańcucha oddechowego, co skutkuje kaskadą sygnalizacyjną, która promuje proliferację komórkową i ochronę cytoprotekcyjną.

Badania wskazują, że oksydaza cytochromu c jest kluczowym fotoreceptorem promieniowania w zakresie widma dalekiego do bliskiego IR. Oksydaza cytochromu c jest integralnym białkiem błonowym, które zawiera liczne centra aktywnego metalu redoks i wykazuje silną chłonność w zakresie widm dalekiej czerwieni do bliskiej podczerwieni wykrywalnej in vivo przez spektroskopię bliskiej podczerwieni.

Ponadto, fotobiomodulacja zwiększa szybkość transferu elektronów w oczyszczonej oksydazie cytochromowej, zwiększa oddychanie mitochondrialne i syntezę ATP w izolowanych mitochondriach oraz zwiększa aktywność oksydazy cytochromowej w hodowanych komórkach neuronalnych – prowadząc do efektów neuroprotekcyjnych i funkcji neuronów.

Oprócz zwiększonego metabolizmu oksydacyjnego, wiadomo, że stymulacja elektronów mitochondrialnych w świetle czerwonym do bliskiej podczerwieni zwiększa wytwarzanie reaktywnych form tlenu (ROS). ROS działa jako cząsteczki sygnałowe, zapewniając komunikację między mitochondriami a jądrem. ” [1]

[1] – Proc Natl Acad Sci US A. 2003 Mar 18; 100 (6): 3439-3444.

Bioenergetyka mózgów

fotobiomodulacja neuronów

Neurony to komórki zawierające mitochondria.

Wykorzystując naukę fotobiomodulacji do pobudzenia mitochondriów neuronalnych, wyzwala to kaskadę korzystnych zdarzeń komórkowych.

Niektóre potencjalne efekty to: działanie neuroprotekcyjne, mechanizmy samoodnawiające i ulepszone funkcje . [1]

[1]: ” Zastosowania neurologiczne i psychologiczne przezczaszkowej diody LED “, Wydział Psychologii i Instytut Neurobiologii Uniwersytetu w Teksasie

Dyfuzja światła

Pitzschke, B Lovisa, O Seydoux, M Zellweger, M Pfleiderer, Y Tardy i G Wagnières (2015). Dozymetria światła czerwonego i NIR w mózgu człowieka głębokiego., Federalny Instytut Technologii (EPFL), Instytut Nauk Chemicznych i Inżynierii (ISIC), 1015 Lozanna, Szwajcaria, Phys. Med. Biol. 60 (2015) 2921-2937

Promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie NIR przenosi najsilniejszą formę dyfuzji fotonicznej przez tkankę, krew i mózg.

Długość fali 810 nm wykazuje najmniejsze rozpraszanie fotoniczne i absorpcję przez krew | wodę w całym zakresie widma elektromagnetycznego.

Badania kliniczne wykazały, że promieniowanie NIR o wystarczającej gęstości mocy jest zdolne do dyfuzji przez skórę głowy, czaszkę i mózg do głębokości 4 cm lub więcej, przezczaszkowej i przez kanał donosowy.

Przewaga wewnątrznaczyniowa Vielight

Pitzschke, B Lovisa, O Seydoux, M Zellweger, M Pfleiderer, Y Tardy i G Wagnières (2015). Dozymetria światła czerwonego i NIR w mózgu człowieka głębokiego., Federalny Instytut Technologii (EPFL), Instytut Nauk Chemicznych i Inżynierii (ISIC), 1015 Lozanna, Szwajcaria, Phys. Med. Biol. 60 (2015) 2921-2937

Opatentowana przez Vielight technologia stymulacji donosowej i mikrochipowa technologia LED to potężne narzędzie do fotobiomodulacji mózgu.

Czemu?

W kanale donosowym brakuje włosów i skóry, które są naturalnymi barierami dla energii świetlnej.

Będąc zaledwie 3 cale od mózgu, kanał donosowy jest najbardziej wydajnym kanałem do fotobiomodulacji głębszego, brzusznego obszaru mózgu.

Te głębokie struktury w rdzeniu mózgu mają ważne funkcje, takie jak pamięć długoterminowa i regulacja hormonalna.

Fotobiomodulacja mózgu za pomocą Vielight Neuro

Dyfuzja i głębokość penetracji oświetlenia w bliskiej podczerwieni generowanego przez Vielight Neuro Gamma w ludzkim zwłóstwie, wykrywanym za pomocą urządzeń sensorycznych bliskich podczerwieni.

Źródło: dr Anders, Wydział Neuronauki, Uniformed Services University of the Health Sciences

Źródło: https://vielight.com

Trening KAATSU – Moderacja Przepływu Krwi – BFM

0

Trening KAATSU jest bezpiecznie stosowany przez setki tysięcy ludzi każdego dnia. Chroniony 47 patentami, wynaleziony w 1966 w Japonii, KAATSU wykorzystuje sprawdzone naukowo protokoły oraz sprzęt, by zidentyfikować bezpieczny poziom ucisku, który przyniesie najbardziej wymierne korzyści. 

KAATSU korzysta z kontrolowanego przepływu krwi w ramionach i nogach celem zwiększenia korzyści płynących z treningu, wyspecjalizowane pneumatyczne pasy [KAATSU Air Bands] umieszcza się na górnej części ramion oraz nóg. Wywierają one delikatnie, bezpieczny ucisk kończyn, wywołując przytrzymanie krwi w rękach i nogach. KAATSU mogą być stosowane przez osoby uprawiające każdą dyscyplinę sportu jak i przy każdym ćwiczeniu. Wartością dodaną są walory potęgujące regenerację, skąd wskazanie stosowania KAATSU podczas sesji rehabilitacyjnych.

W zależności od rodzaju treningu (trening wydolnościowy lub fitness) lub celów treningowych (poprawa techniki lub wytrzymałości) w KAATSU obowiązują określone procedury dla ćwiczących. KA, po japońsku oznacza dodatkowe, a ATSU oznacza ciśnienie.

Uwaga!

Kaatsu nie jest treningiem okluzyjnym, stosowanym często w siłowniach, polegającym na obwiązywaniu ramion taśmami, gumami itp. Taki trening jest niebezpieczny dla zdrowia!

Istota i wielokierunkowość terapii doktora Nikolaya Lyapko

0

Już w starożytności zauważono, że na ciele chorej osoby, można zlokalizować miejsca, które bolą przy ich uciskaniu, a odpowiednie oddziaływanie na nie, prowadzi do ustępowania choroby. Nazwano je „punktami życiowymi” lub inaczej punktami aktywnymi biologicznie (PAB). Są to niewielkie odcinki skóry i tkanki podskórnej, w którym znajduje się kompleks powiązanych wzajemnie mikrostruktur (naczyń, nerwów, komórek tkanki łącznej), dzięki czemu tworzy się aktywny obszar biologiczny, oddziałujący na zakończenia nerwowe oraz na powstawanie związków między odcinkiem skóry i danym narządem wewnętrznym.

Te właśnie wielowiekowe doświadczania stały się podstawą do opracowania przez Nikolaya Lyapko – ukraińskiego doktora nauk medycznych, lekarza terapeutę, refleksologa, czynnego członka Rosyjskiej Akademii Terapii Manualnej, bardzo skutecznej odmiany terapii odruchowej (refleksoterapii) – powierzchniowej terapii wielogłowej. Metoda ta od wielu lat stosowana jest z sukcesem w wielu krajach, a od trzech lat obecna jest też i w Polsce. Staje się ona bardzo popularna, z tego względu, że z jednej strony jest bardzo skuteczna, a z drugiej – łatwa 
i przyjemna. Nie wymaga ona specjalnych umiejętności czy doświadczenia, dlatego też można ją stosować nie tylko z pomocą terapeutów, masażystów, refleksologów i innych specjalistów ale samodzielnie w warunkach domowych.

Istota powierzchniowej terapii wieloigłowej aplikatorami doktora Nikolaya Lyapko polega na oddziaływaniu poprzez określone punkty aktywne biologicznie ciała na odpowiadające im narządy wewnętrzne. Umiarkowane drażnienie zakończeń nerwowych, skupionych w określonych punktach skóry, mięśni i innych tkanek, a za ich pośrednictwem – pni nerwowych, odbudowuje regulację nerwową w organizmie, normalizuje siłę, zdolność poruszania się 
i równoważenie procesów pobudzania i hamowania. I właśnie dlatego, że oddziaływanie terapeutyczne zabiegów terapii igłowej odbywa się za pomocą odruchu, poprzez układ nerwowy, kontrolujący działalność całego organizmu, to nie ogranicza się ono do jednego punktu czy nerwu, ale najczęściej w sposób pozytywny wpływa na narządy, które są oddalone od miejsca oddziaływania.

Wysoka efektywność lecznicza osiągana jest również w wyniku powstającego w skórze, na ostrzach i miedzy igłami prądu galwanicznego, a rezultacie tej podwyższonej selektywnej mikroelektroforezie metali przenikania do wewnętrznych części organizmu.

Do wykonywania powierzchniowej terapii wieloigłowej służą unikalne urządzenia zwane aplikatorami wieloigłowymi dr Nikolaya Lyapko lub potocznie aplikatorami Lyapko.

Czym są aplikatory wieloigłowe doktora N.Lyapko?

W świecie nie ma analogicznych produktów do aplikatorów igłowych opracowanych i opatentowanych przez doktora nauk medycznych Nikolaya Lyapko, ponieważ nie mają sobie równych pod względem wielokierunkowości i siły oddziaływania, efektywności i skuteczności, swej prostoty i niezawodności w stosowaniu. Aplikator, nazywany często urządzeniem do refleksoterapii lub urządzeniem do terapii odruchowej, mobilizują wewnętrzne możliwości organizmu. Stymulują wypracowywanie naturalnych substancji leczniczych, które w niezbędnych dawkach fizjologicznych jest w stanie wytworzyć sam organizm, kompensują niewystarczającą aktywność ruchową.

Aplikatory wieloigłowe N.Lyapko – to wałki, pasy i elastyczne maty rehabilitacyjne z zamocowanymi na nich igłami, wykonanymi z niezbędnych dla organizmu metali: cynku, miedzi, żelaza, niklu i srebra. Igły aplikatorów Lyapko są na tyle grube, a ich wierzchołki tępo zaostrzone, że nawet przy bardzo mocnym nacisku, są one bezpieczne – nigdy nie uszkadzają skóry i nie mają styczności z krwią, nie powodują żadnych skutków ubocznych, dzięki czemu można je stosować u osób w każdym wieku – nawet u bardzo małych dzieci.

„Rodzina” aplikatorów obejmuje różnorodne pod względem wielkości, kształtu, odległości między igłami, doboru metali i sposobów umocowania aplikatorów.

Płaskie aplikatory statyczne (maty rehabilitacyjne) i wałki aplikacyjne wykorzystywane są do oddziaływania na różne strefy (podstawowe, dodatkowe, wspomagające). Wałki wykorzystuje się również na strefy wzdłuż kręgosłupa (strefy rozmieszczenia punktów czuciowych). Zarówno przy pomocy aplikatura płaskiego, jak również przy pomocy wałka można w krótkim czasie pozbyć się bólu, stresu, czy też uzyskać pozytywny efekt terapeutyczny przy różnych stanach patologicznych.

Aplikatory mogą być stosowane w gabinetach, instytucjach leczniczych, w sanatoriach, a także samodzielnie w domu.

Oto niektóre z możliwości aplikatorów dr N.Lyapko:

  • usuwają bóle kręgosłupa, stawów, mięśni i bóle głowy;
  • skracają okres całkowitego powrotu do zdrowia po urazach czaszkowo-mózgowych, złamaniach, operacjach, udarach;
  • przeciwdziałają powstawaniu odleżyn u przewlekle chorych;
  • wspomagają leczenie mózgowego porażenia dziecięcego;
  • wspomagają leczenie i profilaktykę zachorowań na schorzenia przewodu pokarmowego, układu sercowo-naczyniowego, oddechowego i systemu nerwowego;
  • zwiększają 2-3-krotnie efektywność takich metod, jak masaż, akupunktura i terapia klasyczna, terapia manualna i laseroterapia, rezonans magnetyczny (przy jednoczesnym lub wcześniejszym zastosowaniu);
  • sprzyjają normalizacji równowagi hormonalnej, procesów metabolicznych w przypadku schorzeń endokrynologicznych;
  • usuwają zaburzenia seksualne i doprowadza do normalizacji funkcji płciowych u mężczyzn i kobiet;
  • przy wspomaganiu leczenia chorób ginekologicznych sprzyjają usuwaniu ognisk zapalnych i zaburzeń cyklu menstrualnego;
  • wspomagają prawidłowy przebieg ciąży, profilaktykę i leczenie rozstępów, pozbycie się kolki u noworodków;
  • pomagają w rozgrzewce mięśni przed ekstremalnym wysiłku fizycznym oraz regeneracji po nim;
  • zwiększają aktywność życiową, normalizują sen i przemianę materii;
  • są wspaniałym środkiem usuwającym szkodliwe skutki nadmiernego napięcia nerwowego, a tym samym skutecznym środkiem odstresowującym;
  • pozwalają skrócić okres przyjmowania lekarstw, a potem całkowicie z nich zrezygnować.
  • pomagają pozbyć się nałogów (alkoholowych, nikotynowych);

Aplikatory Lyapko stosowane są też w kosmetologii oraz skutecznie pomagają pozbyć się nadwagi oraz cellulitu.

Jak pracować z aplikatorami?

Płaskie aplikatory igłowe statyczne i wałki aplikacyjne wykorzystywane są do oddziaływania na różne strefy (podstawowe, dodatkowe, wspomagające).

W 90% przypadków należy oddziaływać na ten obszar, który nas niepokoi (strefa bólu), a w celu zwiększenia efektywności leczenia należy oddziaływać na dodatkowe i wspomagające strefy. Do ogólnego oddziaływania zawsze należy włączać obszar podstawowy – okolice kręgosłupa. Na obszary dodatkowe 
i wspomagające oddziałujemy wtedy, gdy z różnych przyczyn nie możemy oddziaływać bezpośrednio na strefę podstawową. Strefy dodatkowe i wspomagające mogą się znajdować na odcinkach przeciwległych do strefy podstawowej. W celu wzmocnienia efektu leczniczego należy oddziaływać na strefy symetryczne do stref zdrowych.

W celu osiągnięcia dobrego efektu terapeutycznego należy:

  1. Prawidłowo wybrać miejsca, czas i sposoby oddziaływania;
  2. Zachować prawidłowe ułożenie na aplikatorach.

Podstawowym warunkiem prawidłowego ułożenia jest równomierne rozłożenie ciężaru ciała na całej powierzchni aplikatora. W żadnym wypadku nie można układać aplikatora na absolutnie równą powierzchnię. Aby prawidłowo ułożyć aplikatory, należy jak najdokładniej wymodelować wygięcia kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym przy pomocy poduszek i zrolowanych ręczników.

W ciągu pierwszych pięciu minut kontaktu z aplikatorem stosunkowo dyskomfortowe kłujące odczucia przechodzą w komfortowe odczuwanie potężnego ciepła, przyjemnych wibracji i lekkiego kłucia. Po pewnym czasie można odczuwać senność, ogólne rozluźnienie, przechodzące w zdrowy pełnowartościowy sen.

W przypadku dyskomfortu w ciągu 10-15 minut należy zabrać aplikatory i zastosować dopiero po 5-10 godzinach lub na następny dzień. Przyczyną nieprzyjemnych odczuć może być nieprawidłowe nałożenie aplikatorów (tzn. nierównomierność obciążenia na igły, spełzanie z aplikatorów, co wywołuje zadrapania skóry). W celu usunięcia tych nieprawidłowości należy podnieść się nad aplikatorem i położyć się na niego ponownie po podłożeniu pod stawy kolanowe miękkiego wałka.

Ile czasu powinny trwać zabiegi aplikatorami N.Lyapko?

Czas oddziaływania aplikatorów igłowych zależy od występujących w danym przypadku symptomów i konkretnego zadania, które przed sobą stawiamy. W przypadku intensywnego bólu, podwyższonego ciśnienia tętniczego, rozdrażnienia, pobudzenia czy bezsenności zaleca się stosowanie aplikatorów w drugiej połowie dnia lub przed snem. Czas oddziaływania – 15-30 minut, dla wałków 10-15 minut.

W przypadku hipotonii (obniżonego ciśnienia), senności, osłabienia, zmniejszonej wrażliwości, a także 
u osłabionych chorych i osób w podeszłym wieku aplikatory należy stosować w godzinach porannych i w pierwszej połowie dnia. Czas oddziaływania aplikatorami płaskimi – 7-10 minut, wałkami – 5-7 minut. W niektórych przypadkach pozytywne efekt zostaje osiągnięty po oddziaływaniu od 30 minut do 1-2 godzin. Zabiegi powinny być wykonywane systematycznie (codziennie o podobnej porze dnia) przez okres 1-2 tygodni. Po 1-2 tygodniowym cyklu zabiegów należy zrobić 1-2 tygodniową przerwę, po której rekomendowane jest powtórzenie 1-2 tygodniowego cyklu zabiegów. Takich cykli można powtórzyć kilka – w zależności od występujących schorzeń.

Wieloletnia praktyka pokazuje pozytywny aspekt długiego (kilkumiesięcznego) codziennego stosowania aplikatorów. Odnotowano trwałą poprawę samopoczucia, zanik chronicznego bólu, wzrost napięcia mięśniowego i zdolności do pracy.

Rekomendacje przy stosowaniu aplikatorów N.Lyapko

  • Przy zwyrodnieniu kręgosłupa na aplikatory należy się położyć plecami, można rozmieszczać je po całej powierzchni szyi, pleców i okolic lędźwiowo-krzyżowych.
  • Przy bólach głowy, szyi, barków, rąk, w okolicy serca, w górnych i środkowych odcinkach klatki piersiowej aplikatory należy podkładać pod głowę, szyję, barki, górne i środkowe odcinki klatki piersiowej, uzupełnić oddziaływaniem na ręce i stopy.
  • Przy schorzeniach przewodu pokarmowego, wątroby i nerek aplikatorami oddziałuje się pod środkowy lub dolny odcinek pleców i pod lędźwie, a dla wzmocnienia efektu – na brzuch (przycisnąć woreczkiem z piaskiem). Na te części ciała można stosować również pasy aplikacyjne „Podróżnik” lub „Malec”.
  • Przy bólach dołu brzucha, krzyża, lędźwi, kończyn dolnych, a także przy chorobach i zaburzeniach funkcji narządów wewnętrznych małej miednicy aplikatory stosuje się na odcinek lędźwiowy i krzyżowo-pośladkowy i na dół brzucha.
  • Przy urazach i złamaniach aplikator nakłada się na odcinek kręgosłupa, odpowiadający segmentowemu unerwieniu uszkodzonej kończyny, na 15-30 minut, następnie powyżej lub poniżej złamania.
  • W celu przyspieszenia gojenia się ran i przywrócenia funkcji przewodu pokarmowego po operacji aplikatory układa się powyżej lub poniżej miejsca operacji.
  • Przy zaburzeniu funkcji narządów wewnętrznych okolicy miednicy w celu wywołania oddawania moczu lub jego normalizacji, a także przy zapaleniu macicy, przydatków, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego czy przy gruczolaku prostaty aplikatory przykłada się pod okolicę lędźwiową i krzyżowo-pośladkową.
  • Przy przeziębieniach, chronicznych schorzeniach płuc i oskrzeli aplikatorem posługujemy się jak okładem (plastrem gorczycowym). Aplikator stosuje się na plecy, kark, przednią część klatki piersiowej i okolice mostka.
  • W celu usunięcia ataku astmy oskrzelowej należy położyć się na aplikator odcinkiem szyjnym i środkową częścią klatki piersiowej albo wykorzystać pas aplikacyjny, a wałkiem igłowym lub maleńkim aplikatorem uciskać do wystąpienia bólu okolice mostka i górne odcinki przedniej części klatki piersiowej. Przy czym obowiązkowo należy wstrzymywać oddech zgodnie z metodą Butejko.
  • Przy katarze, alergiach lub przeziębieniach na aplikatorze należy leżeć częścią potyliczną, a maleńkimi aplikatorami oddziaływać na okolice zatok szczękowych.
  • Przy nadciśnieniu tętniczym i silnych bólach głowy aplikatory stosuje się na okolice szyi i karku, środkowy odcinek kręgosłupa piersiowego, na szyję, głowę, kość krzyżową i stopy.
  • Przy chorobie wieńcowej, zaburzeniach rytmu serca i innych schorzeniach układu sercowo-naczyniowego oddziałuje się aplikatorem na górny i środkowy odcinek kręgosłupa piersiowego, na miejsce odpowiadające sercu na ręce i na macierz paznokcia małego palca.
  • Przy chorobie wrzodowej żołądka i zapaleniu trzustki – oddziaływanie na dolny odcinek kręgosłupa piersiowego i odcinek lędźwiowy, w przypadku nasilenia choroby – powyżej i poniżej strefy bólu (plecy, brzuch lub w formie pasa).
  • Przy żylakowym rozszerzeniu żył kończyn dolnych strefa przyłożenia aplikatora – to lędźwiowy i dolny piersiowy odcinek kręgosłupa, a także prawa część klatki piersiowej (strefa odzwierciedlenia wątroby) przez 15-25 minut.
  • W celu efektywnego spalania tkanki tłuszczowej aplikator (odstęp między igłami 6,8 mm) przykładać po kolei na 7-10 minut na najbardziej otłuszczone miejsca i na lędźwiowy odcinek kręgosłupa – na 15-20 minut. 
    Wczesne zatrucia ciążowe – okolice klatki piersiowej, górna część odcinka lędźwiowego kręgosłupa – na 10-20 minut, górna część brzucha – na 15 minut.
  • Przy syndromie bólu w odcinku lędźwiowo-krzyżowym, w celu poprawienia ukrwienia macicy i prawidłowego rozwoju płodu – oddziaływanie w okolicy lędźwiowo-krzyżowej miękkie i delikatne, aplikator z niewielkim odstępem między igłami (4,9-5,8 mm). Odczucia powinny być komfortowe.
  • W celu zachowania i stymulowania laktacji w okresie karmienia – górna i środkowo-piersiowa część pleców, oddziaływanie przez 15-20 minut, 1-3 razy dziennie.
  • Przy zapaleniu gruczołów sutkowych nakładać na okolice zapalenia gruczołu piersiowego oraz środkowo-piersiowego odcinka kręgosłupa na 10-15 minut 1-3 razy dziennie.
  • Przy udarach aplikator wykorzystywany jest na wszystkie odcinki kręgosłupa, na kończyny, poczynając od zdrowej strony, następnie na okolice głowy i szyi, obowiązkowo zakończyć procedury oddziaływaniem na stopy w pozycji siedzącej lub stojącej.
  • Przy schorzeniach tarczycy oddziaływać na odcinek szyjny kręgosłupa. Efektywne jest oddziaływanie na strefy dodatkowe: krzyżowo-guziczną i na gruczoły nadnerczowe. Procedury należy zakończyć oddziaływaniem na stopy. Szczególną uwagę należy zwrócić na okolice stawu drugiego paliczka dużego palca i stopy (śródstopno-paliczkowego stawu dużego palca) od strony podeszwowej i tylnej stóp.

NATTO? CZYLI CO?

0

Nasze Natto to produkt otrzymywany z niemodyfikowanej genetycznie soi z plantacji ekologicznej, poddany  naturalnemu procesowi fermentacji za pomocą bakterii Bacillus Subtilis Natto. W Japonii zajmuje on pierwsze miejsce wśród innych produktów  poddawanych procesowi  fermentacji. Można   go   także znaleźć  na  liście najzdrowszych  produktów świata.  Ze  względu  na  swoje  właściwości zdrowotne  produkt  cieszy  się  ogromnym zainteresowaniem nie tylko w krajach wschodnich ale również w Europie. To  właśnie  natto  Japończycy  zawdzięczają swoją długowieczność i zdrowy wygląd.

NATTO? A DLACZEGO?

Pod  względem  właściwości  zdrowotnych natto bije na głowę inne produkty sojowe i plasuje się na szczycie żywności funkcjonalnej, poddanej  fermentacji. Ten jeszcze   mało  w  Polsce  znany  japoński produkt wspiera ogólne zdrowie  organizmu.  A wszystko  to  dzięki czterem różnym składnikom: witaminie K2mk7,  enzymowi  zwanemu nattokinazą, izoflawonom sojowym oraz bakteriom probiotycznym (Bacillus Subtilis Natto). Nattokinaza upłynnia krew jest bezpieczniejszym i silniejszym środkiem niż aspiryna a dodatkowo rozpuszcza skrzepy. Zmniejsza  poziom  cholesterolu, w  wyniku czego  obniża  zbyt  wysokie  ciśnienie  krwi, nie dopuszczając do związanych z tym poważnych chorób.

NATTO? JESZCZE COŚ?
Izoflawony sojowe zawarte w Natto  wspaniale  oczyszczają  jelita  z nagromadzonych   w   nich złogów,   usuwa substancje  toksyczne  mogące  powodować powstawanie komórek rakowych, przywraca  normalną  mikroflorę, poprawia przemianę  materii, wspomaga odchudzanie.   Ponadto pozwala   uniknąć zatrucia organizmu, którego przyczyną jest zarówno palenie papierosów,  jak i spożywanie alkoholu. Poprzez wspomaganie pracy układu krążenia natto zapobiega również miażdżycy. Naturalny fitoestrogen zawarty w sfermentowanej soi pomaga w złagodzeniu skutków menopauzy  u  kobiet.  Natomiast mężczyzn chroni przed przerostem i nowotworami prostaty.

NATTO? A PONADTO?

Z   pośród    wielu    właściwości    zdrowotnych   warto   zwrócić   uwagę  na  występowanie w natto witaminy K2 mk7, której jest w naszym produkcie aż około 1 970 mikrogramów  w  100 g natto,  utrzymuje  się   ona  w organizmie przez 72 godziny a na niezmiennym poziomie przez 24 godziny.

Witamina K2 aktywuje białka regulujące:

• Osteokalcyny to białko GLA wytwarzane przez Osteoblasty(komórki tworzące kości).   Aktywowana osteokalcyna   powoduje  przeniesienie  w  całości wapnia, który został dostarczony z  pokarmem  do kości, zapobiegając  jego odkładaniu  w naczyniach krwionośnych, czy tkankach miękkich. Działa ona również na receptory insuliny w komórkach, zwiększając ich wrażliwość w efekcie zapobiegając cukrzycy typu II.

• MGP (Matrix gla protein) – hamują zwapnienia, występuje w wielu tkankach organizmu (przyjmując witaminę K2 można nie tylko zapobiegać ale i przywrócić naczynia krwionośne do normalnego stanu). Przenosi wapń z chrząstek i ścian naczyń krwionośnych do tkanki kostnej, a tym samym zapobiega sztywnieniu i pękaniu naczyń krwionośnych.

• białko GAS6 (Growth arrest-specific 6) wydzielane jest przez komórki śródbłonka i leukocyty w odpowiedzi na uszkodzenie tkanek, pomaga w przeżyciu, rozmnażaniu, przenoszeniu i przyleganiu komórek, czyli gojeniu się ran.

Wszechstronne  badania  wskazują, że  witamina K2  ma  ona ogromne  znaczenie we wspomaganiu leczenia chorób takich jak:

•  osteoporoza

•  miażdżyca i choroby serca

•  cukrzyca

•  stwardnienie rozsiane

•  reumatoidalne zapalenie stawów

•  choroba Alzheimera

•  kamienie nerkowe

•  nowotwory (w szczególności płuc, piersi, prostaty, wątroby i białaczki)

•  starzenia się organizmu

•  zębów

•  żylaków

•  zmarszczki

•  testosteron i płodność mężczyzn

NATTO – FERMENTOWANA SOJA

0

NATTO – FERMENTOWANA SOJA, NATURALNY PRODUKT SPOŻYWCZY

Jest to produkt otrzymywany z soi niemodyfikowanej genetycznie pochodzącej z plantacji ekologicznej, poddawanej wielogodzinnemu gotowaniu i naturalnemu procesowi fermentacji za pomocą bakterii Bacillus Subtilis Natto.

Ten znany japoński produkt, wspomaga krążenie, utrzymuje prawidłowe ciśnienie krwi i wspiera ogólne zdrowie organizmu. A wszystko to dzięki między innymi witaminie K2mk7, izoflawonom sojowym orazenzymowi zwanemu nattokinazą.  Wiele wskazuje na to, że enzym ten stanowić będzie przełomowe i najbardziej obiecujące odkrycie w dziedzinie zapobiegania i leczenia chorób układu krążenia.

W 100g NATTO ZNAJDUJE SIĘ:

  • Białko 15,0 g
  • Węglowodany 15,2 g
  • Błonnik 7,97 g
  • Wapń 90 mg
  • Fosfor 349 mg
  • Żelazo 2,2mg
  • Sód 1,1 mg
  • Potas 685 mg
  • Witamina K2 MK7 1 970 μg
  • Witamina B1 0,012mg
  • Witamina B5 3,847 mg
  • Witamina B6 0,092 mg
  • Witamina B9 0,223 mg
  • Witamina E 0,9 mg
  • Cholina 130mg

Została odkryta w roku 1980 przez doktora Hiroyuki Sumi. Podczas prowadzonych przez siebie badań wypróbował on 173 różne produkty żywnościowe pod kątem ich zdolności wspierania prawidłowego funkcjonowania układu krążenia i nattokinaza dała znacznie lepsze rezultaty niż jakikolwiek wcześniej badany składnik. Od tamtego czasu wykonano nad nią dodatkowe badania, włączając w to 17 opublikowanych wyników tychże badań w Japonii i w USA. Rezultaty badań były, skromnie mówiąc, bardzo ekscytujące. Enzym nattokinaza wykazuje bezpieczniejsze i silniejsze działanie niż aspiryna (a dodatkowo rozpuszcza skrzepy). Ponadto wspiera prawidłowe krążenie krwi oraz jej prawidłową lepkość i gęstość, pomaga utrzymać prawidłowy mechanizm krzepnięcia krwi, pomaga utrzymać ciśnienie krwi na normalnym poziomie.

Natto zawiera probiotyki, czyli tzw. dobre bakterie, od których zależne jest prawidłowe funkcjonowanie naszego organizmu. Jest bogatym źródłem białka, izoflawonów i błonnika. Pomaga w wypróżnianiu się, skutecznie usuwa zgromadzone złogi jelitowe (redukcja zaparć), co wpływa na znaczne obniżenie wagi ciała i poprawę przemiany materii oraz odtruwa organizm. Proteiny produkowane przez Bacillus Subtilis Natto w naturalny i całkowicie bezpieczny sposób przyczyniają się do obniżenia wysokiego ciśnienia krwi oraz obniżenia poziomu cukru we krwi.

Z pośród wielu właściwości zdrowotnych natto warto zwrócić uwagę na występowanie  witaminy K2,  (K2 MK4 utrzymuję się ona w organizmie przez parę godzin i trzeba jej 45mg). Witaminy K2 MK7, jest w natto aż około 1000 mikrogramów w 100g (utrzymuję się ona w organizmie przez całą dobę, mierzalny poziom jest wykrywalny nawet po 72 godzinach od spożyci).

WITAMINA K2 MA OGROMNE ZNACZENIE WE WSPOMAGANIU LECZENIA CHORÓB TAKICH JAK:

  • osteoporoza
  • miażdżyca i choroby serca
  • cukrzyca
  • stwardnienie rozsiane
  • reumatoidalne zapalenie stawów
  • choroba Alzheimera
  • kamienie nerkowe
  • nowotwory (w szczególności płuc, piersi, prostaty, wątroby i białaczki)
  • starzenia się organizmu
  • zębów
  • żylaków
  • zmarszczki
  • testosteron i płodność mężczyzn

JAK JEŚĆ NATTO

Można spożywać najzdrowsze produkty ale niewiele z tego zostanie wchłonięte przez organizm, dlatego należy zwrócić uwagę na parę istotnych elementów. Mianowicie na

–   zakwaszanie żołądka (nie mylić z zakwaszaniem organizmu!).

–   właściwe nawodnienie

Najlepiej na 10-15 minut przed każdym posiłkiem wypić 1/3 szklanki wody z 1 łyżeczką do 2 łyżek  octu jabłkowego. Zakwasić żołądek można również witaminą C, może to być: acerola, czarna porzeczka, żurawina lub tabletka C 1000 (zalecana dawka dzienna witaminy C to około 4g-6g jeśli przedawkujemy to wywołamy niegroźne rozwolnienie). Jeśli odczuwamy ból żołądka lub pewien dyskomfort to znaczy, że mamy problem ze śluzówką żołądka i sugerowałby porozmawiać z lekarzem rodzinnym.

Jedząc natto należy dużo pić, jednakże nie do posiłku aby nie rozcieńczać kwasu żołądkowego na jedną godzinę przed i około jedną, dwie godziny po posiłku. Najlepsza jest woda mineralizowana, płyny izotoniczne lub zwykła woda ze szczyptą soli himalajskiej, celtyckiej lub kłodawskiej z witaminą C, można dodać odrobiną glukozy. Witamina K2 jest dobrze wchłaniana z tłuszczem dlatego dobrym dodatkiem będzie jedno lub dwa jajka kurze na miękko (żółtko powinno być płynne – nie niszczymy lecytyny)

100g JAJKA ZAWIERA:

Zawartość witamin i minerałówUdział aminokwasów (mg)
Witamina A 487 I.U.

 

Witamina D 35 I.U.

Witamina E 1 mg

Witamina K 0,3 µg

Witamina B1 0,1 mg

Witamina B2 0,5 mg

Witamina B3 (PP) 0,1 mg

Witamina B6 0,1 mg

Kwas foliowy 47 µg

Witamina B12 1,3 µg

Kwas pantotenowy 1,4 mg

Wapń 53 mg

Żelazo 1,8 mg

Magnez 12 mg

Fosfor 191 mg

Potas 134 mg

Sód 140 mg

Cynk 1,1 mg

Miedź 0,1 mg

Selen 31,7 µg

Tryptofan 83,5

 

Treonina 278

Izoleucyna 336

Leucyna 544

Lizyna 457

Metionina 190

Cysteina 136

Fenyloalanina 341

Tyrozyna 250

Walina 430

Arginina 411

Histydyna 155

Alanina 368

Kwas asparaginowy 665

Kwas glutamionowy 838

Glicyna 216

Prolina 257

Seryna 486

 

Nie przejmować się cholesterolem – lecytyna znacząco obniża poziom cholesterolu LDL i triglicerydów, podwyższając jednocześnie poziom HDL.

Jeśli suplementujemy sie witaminą D należy pamiętać o suplementacji magnezem aby zachować proporcje wapń-magnez oraz zwiększyć zalecaną dawkę witaminy K2mk7 z 100 µg do 200 µg.

Dlatego najlepiej zrobić badanie i określić poziom witaminy D3 oraz magnezu.

Można zastosować np.  suplementację magnezu za pomocą moczenia nóg w 10% – 20% roztworze chlorku magnezu sześciowodnego (MgCl2*6H2O). Stosujemy tylko gatunek CZDA (Czysty Do Analizy). Dawka: 10% roztwór: 100g chlorku magnezu na 1l wody.(20% roztwór: 200g chlorku magnezu na litr wody).

PRZECHOWYWANIE NATTO

Pojemnik z Natto należy przechowywać w lodówce w temperaturze 5-7 °C. Należy wyjmować Natto czystą łyżeczka najlepiej wyparzoną.

Ponieważ są to żywe bakterie powodują one ciągłe dojrzewanie natto, w efekcie zmienia się smak i aromat na bardziej intensywny. Dlatego zalecamy spożycie w ciągu 2 tygodni (najpóźniej 3). Dzienna zalecana profilaktyczna porcja to ok 10g, jedna pełna mała łyżeczka (197 μg K2 mk7 ), w przypadku suplementacji witaminą D należy co najemnie podwoić tą dawkę.

Jest to produkt, który doskonale się mrozi nie tracąc swoich wartości, dlatego zalecamy świeżo kupione dodatkowe opakowania zamrozić i wyjąć dzień wcześniej przed spożyciem.

NATTO i Witamina K2 MK7

0

PARĘ INFORMACJI O WITAMINIE K2
Jest menachinonem, to nazwa dla rodziny związków pokrewnych, które dzielimy na menachinony o krótkich łańcuchach (najważniejszy podtyp to MK-4 ) i menachinony długołańcuchowe (z których najważniejsze są MK-7, MK-8 i MK-9).

Wszystkie witaminy K są podobne w strukturze: mają wspólny pierścień “chinonu”, ale różnią się pod względem długości i stopniem nasycenia ogona węglowego oraz liczbą” łańcuchów bocznych”( 1 ). Liczba łańcuchów bocznych wskazuje nazwę konkretnego menachinonu (np. MK-4 oznacza cztery jednostki molekularne – zwane jednostkami izoprenowymi – są przymocowane do ogona węgla), co wpływa na transport do różnych tkanek docelowych.

JAK DZIAŁA WITAMINA K2?

Mechanizm działania witaminy K2 jest podobny do witaminy K1. Tradycyjnie, witaminę K uznano za czynnik wymagany do krzepnięcia krwi, ale najnowsze badania pokazują że witamina K2 działa na szereg innych ważnych funkcji organizmu. Jedną z bardzo ważnych funkcji wydaję się być aktywacja i wzmacnianie białek GLA (obecnie 17 odkrytych), z dotychczas odkrytych funkcji tych białek najważniejsze wydają się być:

– Krzepnięcie Krwi – wpływ na czynniki: II (protrombina), VII (prokonwertyna), IX (zwany czynnikiem Christmasa lub czynnikiem przeciwhemofilowym B, PTC), X (czynnik Stuarta–Prowera), jak również na białka krzepliwości krwi (C, S, Z) za to odpowiadają białka GLA syntezowane w wątrobie.

– Osteokalcyny, to białko GLA wytwarzane przez Osteoblasty (komórki tworzące kości (kościotwórcze, występujące w miejscach, gdzie odbywa się wzrost lub przebudowa tkanki kostnej, wytwarzają część organiczną macierzy kostnej, w której następnie odkładają się kryształy fosforanów wapnia) i odgrywa znaczącą rolę w mineralizacji kości, czyli wzmacniania ich struktury.

– białko MGP (Matrix gla protein). To białko hamujące zwapnienia, występuje w wielu tkankach organizmu ale jego rola najbardziej jest widoczna w chrząstkach i ścianach naczyń krwionośnych, gdzie zapobiega odkładaniu się wapnia (przenosi go do tkanki kostnej) a tym samym sztywnieniu i pękaniu naczyń krwionośnych ( 2 )

– białko GAS6 (Growth arrest-specific 6) które jest wydzielane przez komórki śródbłonka i leukocyty w odpowiedzi na uszkodzenie tkanek, pomaga w przeżyciu, rozmnażaniu, przenoszeniu i przyleganiu komórek, czyli gojeniu się ran. ( 3 )

JAK WITAMINA K2 WPŁYWA NA ZDROWIE?

Witamina K2 zmniejsza ryzyko osteoporozy

Wpływ na gęstość kości został zaobserwowany u pacjentów ze złamaniem szyjki kości udowej, posiadali oni bardzo niski poziom witaminy K2. Silny związek między niedoborem witaminy K2 i zaburzeniami zdrowia kości pokazały zarówno badania kliniczne i laboratoryjne. Stwierdzono że niedobór witaminy K2 powoduje zmniejszenie poziomu osteokalcyny, co z kolei zwiększa kruchość kości. ( 4 , 5 ) Badania wykazały również, że witamina tylko witamina K2 (K1 nie wykazuje takiego działania) w połączeniu z wapniem i witaminą D może zwiększyć wytrzymałość kości przez poprawę ich geometrii ( 6 ). Dodatkowo badania wykonywane przez M.H.J. Knapen, L.J.Schurgers i C.Vermeer wyraźnie wykazano, że witamina K2 jest niezbędna dla utrzymania odpowiedniej wytrzymałości kości u kobiet po menopauzie i jest czynnikiem wpływającym na poprawę zawartości mineralnej kości i szerokości szyjki kości udowej ( 7 ).

Natto – tradycyjna potrawa Japońska, najwięcej argumentów wspierających unikalne funkcje witaminy K2 pochodzi z Japonii. Populacja japońska wydaje się mieć niższy stopień ryzyka złamań kości w stosunku do obywateli europejskich i amerykańskich. To stwierdzenie byłoby paradoksalne, jeśli poziom spożycia wapnia byłby jedynym czynnikiem determinującym gęstość kości. Jednak badania przeprowadzone w Japonii i opublikowane w 2006 i 2008 łączy wyższy poziom BMD Japonii z powszechną konsumpcją natto, tradycyjnej potrawy śniadaniowej wykonanej z fermentowanych ziaren soi. Zwiększone spożycie witaminy K2 MK-7 obecnej w natto wydaje się prowadzić do zwiększenia aktywacyjności osteokalcyny i znacznego zmniejszenia ryzyka złamania kości ( 8 , 9 ).

Jeszcze bardziej przekonujące są wyniki badań które również przeprowadzono w Japonii i ogłoszono w 2001 roku, zaobserwowano że zachodzi zależność miedzy ilością spożywanego natto, a ilością złamań kości. W tych regionach kraju, gdzie natto nie jest częścią codziennej diety, złamanie szyjki kości udowej są bardziej powszechne ( 10 ).

WITAMINA K2 I ZAPOBIEGANIE CHOROBOM SERCA

Pacjenci cierpiący na osteoporozę posiadają szerokie blaszki wapnia w tętnicach które zmniejszają przepływ krwi. Nadmiar wapnia w jednej części ciała (tętnice), i brak w innej (kości) – co może wystąpić nawet mimo uzupełniania wapnia – zwany jest paradoksem wapnia. Głównym tego powodem jest niedobór witaminy K2, co prowadzi do znacznej utraty wartości biologicznej funkcji białek MGP, które najlepiej powstrzymują wapnienie naczyń krwionośnych. Na szczęście badania na zwierzętach wykazały że zwapnieniu naczyń, można nie tylko zapobiegać ale i przywrócić naczynia krwionośne do normalnego stanu, zwiększając dzienne spożycie witaminy K2 . ( 11 ) Efekt ochronnego działania witaminy K2 (witamina K1 nie wykazuje takiego działania) na zdrowie układu sercowo-naczyniowego potwierdzili, między innymi naukowcy z Department of Epidemiology & Biostatistics, Erasmus Medical Center z Rotterdamu w Holandii te badanie z 2004 przeprowadzono na grupie 4807 osób ( 12 ). Wyniki ponad 10 lat obserwacji potwierdziły że witaminy K2 z długim łańcuchu (od MK-7 do MK-9) są najważniejsze dla efektywnego zapobiegania nadmiernemu gromadzeniu wapnia w tętnicach, zostały przeprowadzone przez naukowców z Holandii (Julius Center for Health Sciences and Primary Care, University Medical Center Utrecht; Department of Public and Occupational Health, EMGO-Institute Amsterdam; VitaK and Cardiovascular Research Institute, University of Maastricht) i Francji ( Danone Research Centre Daniel Carasso, Palaiseau Cedex) ( 13 , 14 ).

WITAMINA K2 MOŻE POMÓC W WALCE Z RAKIEM

Rak jest coraz częstą przyczyną śmierci ludzi w krajach zachodnich. Mimo, że współczesna medycyna znalazła wiele sposobów, aby leczyć nowotwory, to pojawiania się nowych przypadków rośnie z roku na rok. Dlatego też, znalezienie skutecznych sposobów na zapobieganie nowotworów jest dziś sprawą najwyższej wagi. W kilku badaniach przeprowadzonych nad witaminą K2, potwierdzono jej skuteczność w zwalczaniu i zapobieganiu pewnych typów nowotworów. Dwa badania kliniczne sugerowały, że witaminy K2 redukuje nawrót raka wątroby i wydłuża czas życia. Badanie obserwacyjne, przeprowadzone na liczbie 11 000 mężczyzn wykazały również, że wysokie spożycie witaminy K2 było związane z 63% zmniejszeniem ryzyko zaawansowanego raka prostaty. Mam nadzieję, że będziemy mieć jakieś lepsze badania dotyczące tego w najbliższej przyszłości.

Podsumowując, spożycie witaminy K2 zwiększa szansę przeżycia u pacjentów z rakiem wątroby, a także zmniejsza ryzyko raka prostaty u mężczyzn.

Witamina K2 pomaga zapobiegać cukrzycy

Jak wynika z badań przeprowadzonych przez naukowców z Uniwersyteckie­go Centrum Medycznego w Utrechcie w Holandii, które opublikował maga­zyn Diabetes Care, ludzie przyjmujący duże ilości witaminy K są mniej podatni na zachorowanie na cukrzycę typu II.

Podczas ostatnich badań naukowcy obserwowali ponad 38000 dorosłych Holendrów przez ponad 10 lat, przyglądając się ich dietom i stylom życia oraz badając ich stan zdrowia. Po upływie tego okresu ustalono, że ci, którzy przyjmowali najwięcej witaminy K1, byli o 19 procent mniej podatni na zachorowanie na cukrzycę typu II, zaś ci, którzy przyjmowali najwięcej witaminy K2, byli mniej podatni o 20 procent.

Rząd Stanów Zjednoczonych zaleca przyjmować dziennie 12 mikrogramów witaminy K przez mężczyzn oraz 90 mikrogramów przez kobiety. Uczestnicy badań, którzy przyjmowali najwięcej tej witaminy, zjadali jej od 250 do 360 mikrogramów dziennie.

Witamina K1 zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę tylko wtedy, gdy jest przyjmowana w dużych dawkach, natomiast w przypadku witaminy K2 zmniejszenie ryzyka zachorowania na cukrzycę można osiągnąć już po zwiększeniu jej spożycia o 10 mikrogramów.

WITAMINA K2 POPRAWIA ZDROWIE ZĘBÓW

Naukowcy spekulują, że witamina K2 ma dobroczynny wpływ na zdrowie zębów. Potwierdzają to dotychczasowe badania, przeprowadzone na zwierzętach, a także fakt, że witamina K2 odgrywa znaczącą rolę w metabolizmie kostnym. Jednym z głównych białek regulujących stan zdrowia jamy ustnej, jest osteokalcyny. Jest to to samo białko, które jest ważne dla metabolizmu kostnego i jest aktywowane witaminą K2. Osteokalcyna uruchamia mechanizm, stymulujący wzrost nowej zębiny.

ZDROWIE DZIECI

Eksperymenty laboratoryjne, badania populacji i próby kliniczne łączą witaminę K z posiadaniem silnych i zdrowych kości. Korzystny wpływ witaminy K2 u dzieci potwierdzono międzynarodowymi badaniami ( 15 ) które wykazały silną pozytywną korelacją między poziomem witaminy K2 i zawartość mineralną kości. Wyniki poprzednich badań wskazują również, że dodatkowe spożycie witaminy K2 może poprawić geometrię kości i pozytywnie wpływa na przyrost masy kostnej. W badaniu z udziałem 223 zdrowych dziewcząt (11-12 lat), przeprowadzonym przez Eibhlis O’Connor i współpracowników ( 16 ) którzy stwierdzili pozytywny związek między witaminą K2 i poziomem gęstości mineralnej kości.

Dzieciom dużo szybciej niż dorosłym rosną kości, więc potrzebują witaminy K2 w znacznie większych ilościach. Wyniki wielu badań wskazują jednak na wyraźny niedobór witaminy K2 w kościach. U większości badanych dzieci zaobserwowano znaczne podniesiony poziom dekarboksylowanej osteokalcyny, co wskazuje na niski poziom witaminy K2 ( 17 ). Podobnych obserwacji dokonano w Children’s Hospital Medical Center, Cincinnati w USA pokazujące współzależność między witaminą K2 i poprawą zdrowia kości i ich wzmocnieniem ( 18 ). Badania te podkreślają że zalecane dzienne spożycie witamin K2 powinno być wyższe niż obecne, który zostało określony zgodnie z potrzebami czynników krzepnięcia.

JAK WITAMINY K SĄ WCHŁANIANE?

Witamina K jest pobierana z jelita cienkiego i transportowana przez chylomikrony do krwiobiegu. Najwięcej witaminy K1 jest przenoszone przez bogate w triacyloglicerol lipoproteiny (TRL) i niestety szybko usuwana przez wątrobę. Tylko niewielka ilość jest uwalniana do krwiobiegu, gdzie są przenoszone przez cholesterol (LDL oraz HDL). Witamina K2 MK-4 jest transportowana przez te same lipoproteiny (TRL, LDL i HDL) i równie szybko usuwana z organizmu. Witamina K2 MK-7 (menachinony długołańcuchowe) są wchłaniane w taki sam sposób jak witamina K1 i K2 MK-4, ale są skuteczniej rozdzielane przez wątrobę i umieszczane głównie w lipoproteinach niskiej gęstości (LDL). Witamina K2 MK-7 zawarta w LDL ma długi okres półtrwania w krwiobiegu, może krążyć przez dłuższy czas co powoduje wyższą biodostępność dla tkanek pochodzących lub występujących poza wątrobą w porównaniu do witaminy K1 i K2 MK-4. Kumulacja witaminy K w tkankach pochodzących lub występujących poza wątrobą ma bezpośrednie znaczenie dla funkcji witaminy K nie związanych z krzepnięciem krwi i fibrolizą.

GDZIE ZNALEŹĆ WITAMINY K I ILE ORGANIZM ICH POTRZEBUJE ?

W 2012 roku kanadyjska pisarka i ekspert naturalnej medycyny Kate Rhéaume-Bleue zaproponowała zwiększenie zalecanego dziennego spożycia (RDA) dla witaminy K (z zakresu 80-120 µg) gdyż ta norma może być zbyt niska ( 19 ). Wcześniejsze sugestie w literaturze naukowej które biorą pod uwagę tylko wymagania wątroby, lub powiązane z wątrobą są z 1998 r. ( 20 , 21 ) To zalecenie jest poparte faktem, że większość populacji Zachodu wykazuje znaczną część dekarboksylowanych pochodzących lub występujących poza wątrobą białek, tak więc pełna aktywacja czynników krzepnięcia zostaje spełniona, lecz poziom witaminy K2 wydaje się być za niski do karboksylowania osteokalcyny w tkance kostnej i białek MGP w układzie krwionośnym ( 22 , 23 ). Najwyższe stężenia witaminy K1 znajdują w zielonych liściach warzyw, znaczące stężeniach są również obecne w kilku olejach roślinnych, owocach, ziarnach i produktach mlecznych. W Europie i Stanach Zjednoczonych 60% lub więcej witaminy K1 jest dostarczane przez spożycie zielonych warzyw liściastych. Poziom zawartości witaminy K1 w diecie jest podobny w wielu krajach i wynosi około 70-80 µg i jest mniejszy od zalecanego spożycia witaminy K. Oprócz wątrób zwierząt, najbogatszym źródłem witaminy K2 (długołańcuchowych menachinonów) w diecie jest fermentowana żywność (tylko przez bakterie) zwykle reprezentowanych przez sery (MK-8, MK-9) w dietach zachodnich i natto (MK-7) w Japonii. Z kwestionariusza częstotliwości spożycia żywności sporządzonego w Holandii wynika, że około 90% witamin K są dostarczane przez K1, natomiast około 7,5% przez K2 od MK-5 do MK-9 i około 2,5% przez K2 MK-4. Większość pomiarów zawartości witamin K w żywności mierzy tylko w pełni nienasycone menachinony; W związku z powyższym stwierdzono że sery zawierają K2 MK-8 10-20 µg/100g i MK-9 w ilości 35-55 µg/100 g ( 24 ).

Naturalne K2 znajduje się również w bakteryjnie fermentowanych produktach spożywczych, jak dojrzałe sery i twarogi. K2 MK-4 jest spotykana w stosunkowo małych ilościach w mięsach i jajach. Najbogatszym źródłem naturalnym K2 to tradycyjne japońskie danie natto ( 25 ) z fermentowanych ziaren soi i bakterii Laseczki siennej (Bacillus subtilis), który stanowi niezwykle bogate źródło naturalnej witaminy K2 MK-7, jej używanie w północnej Japonii zostało powiązane ze znaczącą poprawa stanu zdrowia i wytrzymałości kości.

KOMU GROZI NIEDOBÓR WITAMINY K2 ?

Istnieją dwa rodzaje niedoboru witaminy K2, ostre i przewlekłe. Powszechnie uznaje się że ostry niedobór charakteryzuje się krwawieniem z dziąseł, nosa i przewodu pokarmowego. Konsekwencje mogą być bardzo poważne: udar mózgu, uszkodzenie płuc i śmierć spowodowana przez dużą utratę krwi. Noworodki mają większe ryzyko ostrego niedoboru witaminy K2, ponieważ witamina K2 nie jest transportowane przez łożysko w wystarczającym stopniu, a noworodek nie posiada jeszcze wytworzonej flory bakteryjnej która może wytworzyć witaminę K2. Niedobór witaminy K2 może również wystąpić z powodu używania leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryna lub inne pochodne kumaryny), długotrwałe stosowanie antybiotyków, choroby pęcherzyka żółciowego i choroby Crohna.

Przewlekły niedobór witaminy K2 jest mniej oczywisty do zdiagnozowania niż ostry. Co jest bardziej niebezpieczne, ponieważ nie ma żadnych niepokojących objawów i wyników, upośledzenie wytrzymałości kości, osłabienie układu krążenia uznaje się za choroby starzenia się organizmu.

Przez długi czas uważano że niedobór witaminy K2 jest rzadko spotykany, a wymagany poziom może być łatwo dostarczony poprzez dietę i biosyntezę mikrobiologiczną dokonaną przez bakterie żyjące w jelitach. Jednak najnowsze dane naukowe wskazują że ilość witaminy K2 w diecie nie jest tak wysoka jak kiedyś sądzono. Nawet dobrze zbilansowana dieta może nie dostarczać witaminy K w ilości wystarczającej do zaspokojenia potrzeb organizmu. Z badania z 2005 roku przeprowadzonego przez CJ Prynne wynika że spożycie witaminy K2 jest obecnie znacznie niższe niż 50 lat wcześniej, a dzienne spożycie witaminy K stopniowo zmniejsza się od 1950 roku ( 26 ).

Można to częściowo wyjaśnić zmianami w sposobie żywienia (ludzie jedzą dużo mniej zielonych warzywach liściastych, które są bogate w witaminę K1 ) i zmianę sposobu wytwarzania żywności. Obecne sterylne warunki wytwarzania żywności dyktowane przez międzynarodowe standardy powodują brak obecności różnych gatunków bakterii wytwarzających witaminę K2 w diecie.

Źródła witaminy K2 również uległy zmianie na przestrzeni dekad. Przykładowo witamina K2 w diecie dzieci w 1950 roku pochodziła w około 15% z tłuszczów i olejów a 55% pochodziło z warzyw (z wyłączeniem ziemniaków). Natomiast w 1990 roku, 35% pochodziło z tłuszczów i olejów, a zaledwie 30% z warzyw.

Wykazano że wszystkie witaminy K są absorbowane z przewodu pokarmowego w jelicie cienkim. Kolonie bakteryjne wytwarzające witaminę K2 znajdują się w okrężnicy (jelito grube), gdzie nie występują sole kwasów żółciowych wymagane do wchłonięcia witamin K2. Z tego wynika że skuteczność jelitowego wchłaniania witaminy K2 jest wątpliwa, dodatkowo obecna norma dziennego zalecanego spożycia witaminy K2 może być zbyt niska. Zapotrzebowanie do aktywacji czynników krzepnięcia jest spełnione ale witaminy K2 jest za mało do aktywacji wszystkich funkcji które spełnia w organizmie.

Podsumowując, do przyczyn niedoboru witaminy K należy zaliczyć:

nieróżnorodną dietęspożywanie sztucznych tłuszczów trans
stosowanie pestycydów i nawozów sztucznych do wytwarzania żywności
spożywanie jedzenia śmieciowego (“Fast Food”) i dużej ilości mrożonej żywności
spożywanie produktów z drobiu, świń i bydła hodowanego w zamkniętych budynkach i karmionych paszami (tylko zwierzęta jedzące trawę przetwarzają witaminę K1 na K2 MK-4 co w rezultacie spowodowało jej brak w podstawowych składnikach diety takich jak masło, jaja, sery i mięso)
zwiększenie spożycia sztucznej żywności i pustych kalorii kosztem naturalnej świeżej żywności
nadużywanie antybiotyków przez ludzi oraz antybiotyków i sterydów w hodowli zwierząt (tworzy to coraz więcej bakteri odpornych na antybiotyki które niszczą dobrą flore bakteryjną w jelitach)
używanie leków przeciwzakrzepowych (np. warfaryny i pochodnych kumaryny), choroby pęcherzyka żółciowego i choroba Crohna


WARFARYNA – LEK PRZECIWZAKRZEPOWY. JAK LEKI PRZECIWZAKRZEPOWE WPŁYWAJĄ NA WITAMINĘ K?

Najnowsze badania wykazały wyraźny związek między długotrwałym leczeniem przeciwzakrzepowym i obniżoną wytrzymałością kości z powodu zmniejszenia ilości aktywnej osteokalcyny. Długotrwałe leczenie przeciwzakrzepowe może prowadzić do zwiększenia ilości złamań, zmniejszenia zawartości składników mineralnych i gęstości mineralnej kości, może prowadzić do osteopenii i podwyższyć poziom dekaroksylowanej osteokalcyny w surowicy ( 27 ). Gęstość mineralna kości była znacznie mniejsza u pacjentów po udarze mózgu którzy byli poddani długotrwałym leczeniu warfaryną w porównaniu do nieleczonych warfaryną pacjentów. Osteopenia była efektem działania warfaryny na metabolizm witaminy K2 ( 28 ). Dodatkowo długotrwałe leczenie przeciwzakrzepowe jest często wiązane z wapnieniem tkanek miękkich u dzieci i dorosłych ( 29 , 30 ). Ponadto u ludzi w trakcie długotrwałego leczenia przeciwzakrzepowego zwapnienie tętnic następowało dwa razy szybciej niż u pacjentów którzy nie przyjmowali antagonisty witaminy K ( 31 , 32 ). Konsekwencje długotrwałego leczenia przeciwzakrzepowego: zwiększona sztywności ścian aorty, niewydolność wieńcowa, niedokrwienie a nawet niewydolności serca. Zwapnienia tętnic może również przyczyniać się do nadciśnienia skurczowego i przerost komór serca ( 33 , 34 ). Kumaryny poprzez wpływ na metabolizm witaminy K2 może prowadzić do nadmiernego wapnienia chrząstek i tętnic tchawicy.

Zazwyczaj leczenie przeciwzakrzepowe następuje aby uniknąć stanów zagrażających życiu i zdrowiu. Wysokie spożycie witaminy K zakłóca działanie leków przeciwzakrzepowych. Pacjentom którzy są leczeni warfaryną lub innym lekiem który jest antagonistą witaminy K, nie zaleca się w związku z tym spożywania produktów bogatych w witaminy K. Najnowsze badania wskazują że najlepszym wyjściem jest połączenie witaminy K z lekami przeciwzakrzepowymi żeby ustabilizować INR (międzynarodowy współczynnik znormalizowany, w standaryzowany współczynnik czasu krzepnięcia osocza po uwapnieniu).

JAKIE SĄ PRZECIWWSKAZANIA SUPLEMENTACJI WITAMINY K2 I JAKA JEST BEZPIECZNA DAWKA?

Nie zostało poznane żadne działanie toksyczne po przyjęciu dużych dawek menachinonów (witaminy K2 MK7). Osoby biorące leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna (kumaryny) powinny przed zastosowaniem witaminy K2 skonsultować się z lekarzem. W przeciwieństwie do innych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, witamina K2 nie odkłada się w znacznej ilości w wątrobie. Wszystkie na dziś dostępne wyniki badań wskazują że witaminy K nie mają żadnego negatywnego wpływu na zdrowe osoby. Zalecenia dotyczące dziennego spożycia witaminy K wydane niedawno przez National Institutes of Health w Stanach Zjednoczonych, potwierdza również szeroki margines bezpieczeństwa dużych dawek witaminy K: “Nie wykazano żadnych dowodów na toksyczność witamin K1 lub K2. Jedynie osoby biorące leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna (kumaryny) powinny się skonsultować z lekarzem gdyż witaminy K mogą zakłócać działanie tych leków.” ( 35 )

PRZYPISY:

  1. Shearer MJ.2003 in Physiology. Elsevier Sciences LTD. 6039-45.
  2. “Matrix Gla-protein: the calcification inhibitor in need of vitaminK.”Schurgers LJ, Cranenburg EC, Vermeer C
  3. “GAS6 growth arrest-specific 6 [ Homo sapiens (human) ]”
  4. “Correlation of Serum Osteocalcin Fractions with Bone Mineral Density in Women During the First 10 Years after Menopause” M. H. J. Knapen,A. C. Nieuwenhuijzen Kruseman,R. S. M. E. Wouters
  5. “Associations between Vitamin K Biochemical Measures and Bone Mineral Density in Men and Women” Sarah L. Booth, Kerry E. Broe, James W. Peterson, Debbie M. Cheng, Bess Dawson-Hughes, Caren M. Gundberg, L. Adrienne Cupples, Peter W. F. Wilson, and Douglas P. Kiel
  6. “Vitamin K2 improves bone strength in postmenopausal women” L.J. Schurgersa, M.H.J. Knapenb, C. Vermeer
  7. “Vitamin K2 supplementation improves hip bone geometry and bone strength indices in postmenopausal women” M. H. J. Knapen, L. J. Schurgers, C. Vermeer
  8. “Association of hip fracture incidence and intake of calcium, magnesium, vitamin D, and vitamin K ” Yumi Yaegashi, Toshiyuki Onoda, Kozo Tanno, Toru Kuribayashi, Kiyomi Sakata, Hajime Orimo
  9. “Intake of Fermented Soybeans, Natto, Is Associated with Reduced Bone Loss in Postmenopausal Women: Japanese Population-Based Osteoporosis (JPOS) Study” Yukihiro Ikeda, Masayuki Iki, Akemi Morita, Etsuko Kajita, Sadanobu Kagamimori, Yoshiko Kagawa‡, and Hideo Yoneshima
  10. “Japanese fermented soybean food as the major determinant of the large geographic difference in circulating levels of vitamin K2: possible implications for hip-fracture risk.” Kaneki M1, Hodges SJ, Hosoi T, Fujiwara S, Lyons A, Crean SJ, Ishida N, Nakagawa M, Takechi M, Sano Y, Mizuno Y, Hoshino S, Miyao M, Inoue S, Horiki K, Shiraki M, Ouchi Y, Orimo H
  11. “Regression of warfarin-induced medial elastocalcinosis by high intake of vitamin K in rats” Leon J. Schurgers, Henri M. H. Spronk, Berry A. M. Soute, Paul M. Schiffers4, Jo G. R. DeMey, and Cees Vermeer
  12. “Dietary intake of menaquinone is associated with a reduced risk of coronary heart disease: the Rotterdam Study.” Geleijnse JM, Vermeer C, Grobbee DE, Schurgers LJ, Knapen MH, van der Meer IM, Hofman A, Witteman JC.
  13. “Vitamin K status is associated with childhood bone mineral content” Marieke J. H. van Summerena, Silvia C. C. M. van Coeverdena, Leon J. Schurgersa, Lavienja A. J. L. M. Braama, Florence Noirta, Cuno S. P. M. Uiterwaala, Wietse Kuisa and Cees Vermeer
  14. “Serum percentage undercarboxylated osteocalcin, a sensitive measure of vitamin K status, and its relationship to bone health indices in Danish girls” Eibhlis O’Connora, Christian Mølgaarda, Kim F. Michaelsena, Jette Jakobsena, Christel J. E. Lamberg-Allardta and Kevin D. Cashman
  15. “Pronounced elevation of undercarboxylated osteocalcin in healthy children.” van Summeren M, Braam L, Noirt F, Kuis W, Vermeer C
  16. “Vitamin K, bone turnover, and bone mass in girls.” Kalkwarf HJ, Khoury JC, Bean J, Elliot JG.
  17. “Metabolism and cell biology of vitamin K.” Shearer MJ, Newman P.
  18. Kate Rhéaume-Bleue, “Vitamin K2 and the Calcium Paradox”. Mississaugua: Wiley, 2012, p. 74.
  19. “Dietary intake and adequacy of vitamin K.” Booth SL, Suttie JW.
  20. “Differential lipoprotein transport pathways of K-vitamins in healthy subjects.” Schurgers LJ, Vermeer C.
  21. “Vascular calcification and osteoporosis–from clinical observation towards molecular understanding.” Hofbauer LC, Brueck CC, Shanahan CM, Schoppet M, Dobnig H.
  22. “Impairment of gamma carboxylation of circulating osteocalcin (bone gla protein) in elderly women.” Plantalech L, Guillaumont M, Vergnaud P, Leclercq M, Delmas PD.
  23. “Metabolism and cell biology of vitamin K.” Shearer MJ, Newman P.
  24. “Japanese fermented soybean food as the major determinant of the large geographic difference in circulating levels of vitamin K2: possible implications for hip-fracture risk.” Kaneki M, Hodges SJ, Hosoi T, Fujiwara S, Lyons A, Crean SJ, Ishida N, Nakagawa M, Takechi M, Sano Y, Mizuno Y, Hoshino S, Miyao M, Inoue S, Horiki K, Shiraki M, Ouchi Y, Orimo H.
  25. “Intake and sources of phylloquinone (vitamin K(1)) in 4-year-old British children: comparison between 1950 and the 1990s.” Prynne CJ, Thane CW, Prentice A, Wadsworth ME.
  26. “Changes in bone density after exposure to oral anticoagulants: a meta-analysis.” Caraballo PJ, Gabriel SE, Castro MR, Atkinson EJ, Melton LJ 3rd.
  27. “Long-term oral anticoagulation reduces bone mass in patients with previous hemispheric infarction and nonrheumatic atrial fibrillation.” Sato Y, Honda Y, Kunoh H, Oizumi K.
  28. “Reduced bone density in children on long-term warfarin.” Barnes C, Newall F, Ignjatovic V, Wong P, Cameron F, Jones G, Monagle P.
  29. “Minimising the risk of heparin-induced osteoporosis during pregnancy.” Hawkins D, Evans J.
  30. “Oral anticoagulant treatment: friend or foe in cardiovascular disease?” Leon J. Schurgers, Hermann Aebert, Cees Vermeer, Burkhard Bu ̈ ltmann, and Jan Janzen
  31. “Relation of oral anticoagulation to cardiac valvular and coronary calcium assessed by multislice spiral computed tomography.” Koos R, Mahnken AH, Mühlenbruch G, Brandenburg V, Pflueger B, Wildberger JE, Kühl HP.
  32. “Mechanisms, pathophysiology, and therapy of arterial stiffness.” Zieman SJ, Melenovsky V, Kass DA.
  33. “Prognostic value of coronary artery calcium screening in subjects with and without diabetes.” Raggi P, Shaw LJ, Berman DS, Callister TQ.
  34. “Safety and toxicological evaluation of a synthetic vitamin K2, menaquinone-7” Kresimir Pucaj, Henrik Rasmussen, Mona Moller, and Tom Preston

ŹRÓDŁA:

  • http://www.wikipedia.org/
  • http://www.naturalna-medycyna.com.pl/witamina-k2-malo-znana-witamina-ktora-moze-ocalic-zdrowie-witamina-k2.html
  • http://www.dieta.eko.org.pl
  • Jerzy Zięba- Ukryte terapie

Krzem

0

Krzem – liczba atomowa 14.

Si – silicium . Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa silex, co oznacza krzemień.

Krzem  jako pierwiastek został rozpoznany w 1787 roku przez Antoine Lavoisiera, francuskiego chemika i fizyka. Z kolei w 1800 r. Humphry Davy- brytyjski uczony błędnie uznał, że krzem jest związkiem chemicznym i opinia ta przetrwała aż do 1824 r. kiedy to Jöns Jacob Berzelius ( szwedzki chemik, lekarz i mineralog)  otrzymał czysty krzem z krzemionki .

Krzem jest pierwiastkiem chemicznym i składnikiem biologicznym. Krzem to jeden z podstawowych składników biosfery, a jednocześnie jest niemalże niedostępnym pierwiastkiem dla organizmu człowieka. W skorupie ziemskiej jest to pierwiastek najpospolitszy po tlenie, albowiem tlenu jest 47 % a krzem zajmuje drugie miejsce – 29,5 %. Powszechnie uważa się, że pierwiastkiem życia jest węgiel ( na węglu oparta jest cała współczesna biologia ), jednakże okazuje się, iż krzem tworzy więcej struktur niż węgiel, jest bardziej uniwersalny i być może był kiedyś i będzie w niedalekiej przyszłości głównym pierwiastkiem życia. Ze względu na jego reaktywność, skorupa ziemska składa się w 87 proc. z jego związków.

W przyrodzie nie można znaleźć krzemu w stanie wolnym. Jest zawsze połączony z tlenem, jako dwutlenek krzemu, jest także obecny w formie bezwodnej i nazywa się kwas krzemowy, czy w pochodnych soli – krzemianach. Sam krzem jest zbyt obojętny aby być biologicznie aktywny ale w postaci kwasu ortokrzemowego jest niezbędny dla ludzkiego zdrowia. Niedawno znaleziono gąbki krzemowe wykazujące wszystkie przejawy życia, a w ich ciałach nie ma ani jednego atomu węgla.

Krzem występuje w większości skał, głównie w postaci krzemianów, glinokrzemianów i krzemionki, które są całkowicie nieprzyswajalne przez ludzki organizm. Kwarc to najbardziej rozpowszechniony związek krzemu w przyrodzie. Czarny kwarc jest jednym z minerałów, którego podstawową częścią składową jest dwutlenek krzemu. Pochodzenie czarnego kwarcu jest organiczne, co oznacza, że tworzył się przy obumieraniu kolonii żywych organizmów, zachowując w swoim składzie ich muszle i szkielety. Rodził się w ciepłych zbiornikach w okresie kredy, kiedy to pojawiły się znane nam formy życia, gdy formowała się „żywa substancja ziemi”.

Kwarc zachował się do naszych dni w pierwotnej postaci i przeniósł do naszych czasów „pamięć” o wodzie z tamtej epoki. Jest on w stanie przekazać wodzie homeopatyczne dawki związków dwutlenku krzemu i tym samym tworzyć warunki nieodzowne dla podtrzymywania zdrowych procesów życiowych. W naszych czasach wodę taką nazywamy krzemionkową. Krzemionki występujące w niektórych roślinach mogą być przyswajalne w niewielkim stopniu. W zielu skrzypu zawierającym ok. 60 proc. wagowych krzemionki, jedynie 0,5-1,8 proc. wagowych jest rozpuszczalne w wodzie.

Krzem do niedawna uważany był za substancję obojętną, nie biorącą udziału w procesach biochemicznych. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach zebrano więcej dowodów na to, że życie w takiej formie, jaką znamy, byłoby niemożliwe bez krzemu. I nie tylko. Krzem to wyjątkowo ważny półprzewodnik, służy w przemyśle elektronicznym do produkcji układów scalonych. Wykorzystywany jest także do produkcji baterii słonecznych – zamienia energię świetlną w elektryczną. Wśród 104 pierwiastków układu okresowego krzem pełni specyficzną rolę. Ma właściwości piezoelektryczne. Może zamieniać jeden rodzaj energii na inny – drgań mechanicznych na elektryczną, w radiofonii stabilizuje częstotliwość fali emitowanej przez nadajniki.

Ten śladowy pierwiastek odgrywał decydującą rolę już od początku ewolucji. W prehistorycznych lasach dewońskich, 380 milionów lat temu, głównymi roślinami były skrzypy, paprocie i babimory – rośliny bardzo bogate w krzem. Wraz z postępem procesu ewolucji liczba tych roślin nieustannie malała. Pierwsze doniesienia o spadku stężenia krzemu w organizmie człowieka wraz z wiekiem pochodzą z 1938 r. i zostały wielokrotnie potwierdzone. Zagadnienie to zostało ujęte kompleksowo przez polskiego uczonego  księdza Prof. dr hab. Włodzimierza Sedlaka . Więcej o Profesorze i jego teoriach przeczytasz tutaj

„Bioelektronika Włodzimierza Sedlaka” – wywiad opublikowany w wydawnictwie Czwarty Wymiar  nr 2 Luty 2016 www.4wymiar.pl

Krzem (Si) jest makroskładnikiem żywieniowym niezmiernie ważnym dla prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu . W organizmie człowieka krzem występuje niemal w każdym narządzie – m.in. sercu, wątrobie, tarczycy, grasicy, trzustce i śledzionie, ale głównie w wytworach tkanki łącznej – czyli mięśniach, chrząstkach, więzadłach, ścięgnach, torebkach stawowych i tkance podskórnej – tłuszczowej, płynach ustrojowych, jak krew i limfa. Jest składnikiem ludzkiej elastyny, kolagenu i struktury proteoglikanów.

Krzem jest odpowiedzialny za lokowanie wapnia i magnezu i jest zaangażowany w syntezę białek. Około 70 pierwiastków nie jest przyswajanych a około 90 reakcji biochemicznych nie dochodzi do skutku lub są zaburzone, jeżeli brakuje krzemu. Piezoelektryczne właściwości krzemu wpływają na lepszą komunikację międzykomórkową.

Zawartość krzemu w naszym organizmie zmniejsza się z wiekiem, zwłaszcza po 40 roku życia. Większa ilość krzemu jest zauważalna w miejscach procesu regeneracji, naprawy i tworzenia nowych komórek. Nie ma go w ogóle tam, gdzie tkanki i komórki umierają. Dlatego też nazywany jest pierwiastkiem życia.

Gdy brakuje nam krzemu mogą pojawić się następujące objawy:

-problemy naczyniowe – istnieje zwiększone ryzyko powstania i pogłębienia się stopnia ciężkości żylaków, zmian miażdżycowych w tętnicach, pojawienia się hemoroidów, a także pękających drobnych naczynek krwionośnych. Niedobór krzemu sprzyja również powstaniu osteoporozy i kruchości kości, a więc zwiększa ryzyko złamań i utrudnia ich zrost,

– problemy związane z aparatem ruchu– niedobór krzemu może wpływać na zmniejszenie elastyczności i mobilności ścięgien, stawów i mięśni, zmniejszenie ochrony i szybsze starzenie się tkanek i więzadeł oraz na zmniejszenie wsparcia i ochrony chrząstek,

-przy niedoborze tego pierwiastka samopoczucie ulega znacznemu pogorszeniu. Pojawia się senność i uczucie ciągłego przemęczenia i ociężałości. Ponadto osłabiają się naturalne mechanizmy odpornościowe i zwiększa się podatność na infekcje. Warto też wiedzieć, że niedostateczna podaż krzemu może wpływać na przyspieszenie tempa starzenia się komórek organizmu i zwiększenie ryzyka chorób nowotworowych,

– objawy dotyczące głównie skóry, błon śluzowych i włosów, kości, zębów i naczyń krwionośnych. Charakterystyczne zmiany skórne obejmują trądzik – młodzieńczy i dorosłych, trądzik różowaty, różnego typu wypryski, krosty, trudne gojenie się ran, cellulit, brak jędrności skóry; matowe i łamliwe włosy oraz kruche, rozdwojone paznokcie. Szybsze siwienie oraz starzenie się skóry to także oznaka niedoboru krzemu.

Krzysztof Janusz Krupka dr n.med., w swojej książce (popartej bardzo bogatą bibliografią ) pt; ”Krzem pierwiastek życia” bardzo szczegółowo opisuje rolę i znaczenie krzemu dla człowieka. Według doktora dobowe zapotrzebowanie na krzem wynosi 20 do 40 mg i taka ilość zużywana jest codziennie w różnych procesach metabolicznych.

W książce dr Krupki możemy przeczytać m.in. o biogeochemii krzemu –  zawartość krzemu w glebach, pożywieniu, organizmach żywych, o roli krzemu w fizjologii i biochemii człowieka oraz o zastosowaniu krzemu w przypadkach dolegliwości oraz profilaktyki.

Dr Michaił Woronkow ,  (rosyjski chemik, dyrektor Instytutu Chemii Organicznej w latach 1970-1994 {oddział Akademii Nauk w ZSRR}, autorytet naukowym na skalę światową z krzemoorganików – biologicznie czynnych związków krzemu ,stworzył nową dziedzinę chemii krzemu – bioorganosiliconchemii).  W swoich licznych badaniach potwierdził, że krzem odgrywa istotną rolę m.in. w miejscach złamań kości, zerwań więzadeł, przy tworzeniu się włókien kolagenowych oraz intensywnym rozroście komórek. Jego zawartość w miejscach złamań zwiększa się pięćdziesięciokrotnie.

Ogromną rolę krzemu w organizmie człowieka opisała także Nadieżda Siemionowa– doktor nauk biologicznych, członek rzeczywisty Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych. Autorka książek na temat praktycznej ekologii człowieka, znanych w Rosji a także w wielu innych krajach. Od ponad 20 lat propaguje Kompleksowy system uzdrawiania bez lekarstw – m.in. przy pomocy preparatów krzemu ( patent nr 2214826).

Po raz pierwszy o krzemie doktor Siemionowa przeczytała w książce Litoterapia (Pedagogika-Press, Moskwa 1994). W rozdziale „Lecznicze właściwości glinu, błota i innych substancji mineralnych” znajdują się świadectwa poważnych badań naukowych związanych z krzemem i naturalnymi drogami dostarczania krzemu do organizmu. Wtedy też dowiedziała się  pracach instytutu krzemu istniejącego przez wiele lat w Rosji ( dawnej w ZSRR).

Doktor Nadieżda Siemionowa w swojej książce Szkoła Zdrowia poświęciła cały rozdział pierwiastkowi życia – krzemowi (Si), rozpoczynając rozdział cytatem Włodzimierza Wiernadskiego : “Żaden organizm nie może istnieć bez krzemu ... “

W rozdziale tym możemy przeczytać m.in. o :

  • krzemie w przyrodzie i tkankach człowieka – o ich składzie chemicznym,
  • historii nauki o krzemie,
  • arteriosklerozie, dysbakteriozie a krzem,
  • pożeraczach krzemu w organizmie,
  • deficyt krzemu w organizmie to choroba,
  • krzemie – unikacie adsorpcji,
  • relacjach pomiędzy wapniem i krzemem,
  • krzemie i produktach mlecznych i o technologiach żywienia,
  • stront, wapń i krzem a zdrowie człowieka,
  • krzem i odbudowa uszkodzonych organów,
  • o wodzie krzemionkowej.

Polecamy przeczytanie całej książki.

Źródła krzemu

Krzem występuje w łuskach ziaren zbóż, w skórkach owoców, w ziemniakach, burakach a także w chlebie razowym, płatkach owsianych  (nie błyskawicznych), otrębach pszennych, produktach roślinnych bogatych w celulozę. Krzem można spotkać w grubych kaszach, szparagach, chrzanie, szpinaku czy pietruszce. Z owoców najwięcej krzemu zawierają truskawki i czarne porzeczki. Każde przetworzenie czy oczyszczenie tych produktów pozbawia ich krzemu. Jednak ilość krzemu w dużym stopniu zależna jest od jakości gleby, na której uprawiane są rośliny. Niestety, dzisiejsza uprawa roli, nadmierne nawożenie, kwaśne deszcze czy zanieczyszczenia powodują, że w uprawianych roślinach jest o około 70 % mniej wartości odżywczych, minerałów i witamin niż kilkadziesiąt lat temu. Gleby od dłuższego już czasu alkalizuje się wapnem oraz jego solami, powodując wiązanie się krzemu w nierozpuszczalne sole. Skutkiem tego są braki krzemu w roślinach rosnących na takiej glebie, w kolejności braki u zwierząt, żywiących się tymi roślinami i na końcu braki u człowieka.

Organizm człowieka nie jest w stanie wyprodukować żadnego pierwiastka dlatego też musimy dostarczać je wraz z pożywieniem – dotyczy to także krzemu. Czy jednak jesteśmy w stanie dostarczyć je w obecnym, przetworzonym i oczyszczonym jedzeniu ?

Na to pytanie każdy powinien odpowiedzieć sobie sam.

Substancje ważne dla życia

0

Składniki odżywcze to substancje chemiczne dostarczane wraz z pokarmem do organizmu. Są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Składniki odżywcze spełniają w organizmie trzy podstawowe role :

– budulcową ( białko, składniki mineralne) – tworzenie, odbudowa lub utrzymanie tkanek,

– energetyczną ( węglowodany, tłuszcze ) – paliwo do  dostarczania energii,

– regulującą ( witaminy, składniki mineralne) – regulacja procesów zachodzących w organizmie.

Witaminy

Witaminy – to związki chemiczne, których organizm nie potrafi wytworzyć ( lub wytwarza w niewystarczających ilościach)  –  muszą być dostarczone wraz z pożywieniem. Witaminy mają wpływ na komórkowe procesy metaboliczne.

Witaminy dzielimy na :

  • rozpuszczalne w tłuszczach ( mogą być magazynowane w organizmie, co pozwala zaspokoić okresowe niedobory) – witaminy A, D, E, K.
  • rozpuszczalne w wodzie – gromadzone w organizmie w bardzo ograniczony sposób, należy zatem dbać o regularne dostarczanie tych związków- witaminy z grupy B, C, H, kwas foliowy.

Niektóre składniki nie mają aż tak dużego wpływu na prawidłową pracę całego organizmu ale ich brak lub niedobór  może wpływać na różne dolegliwości utrudniające normalne funkcjonowanie.

Cholina– nazywana także witaminą B4-:  uznawana jest za substancję witaminopodobną – organizm  produkuje ilości zbyt małe w stosunku do normalnego zapotrzebowania. Cholina to organiczny związek chemiczny, który znajduje się w każdej komórce roślinnej i zwierzęcej, zapewniając jej optymalny wzrost i rozwój. Pełni wiele istotnych funkcji biologicznych, mających wpływ nie tylko na życie człowieka, ale i na jego późniejsze potomstwo, zapewniając mu prawidłowy rozwój fizyczny, psychiczny i intelektualny. Wspomaga m.in. procesy pamięciowe oraz zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób spowodowanych stresem- np. cukrzycy i nadciśnienia. Brak tego związku w organizmie może przyczyniać się do m.in. powstawania miażdżycy, pojawiania się problemów z wątrobą oraz sercem. Zdarzają się także kłopoty ze strony układu pokarmowego i wydalniczego. Wpływa na prawidłowe funkcjonowanie mózgu – „ożywia umysł”, poprawia pamięć. Wspomaga wytwarzanie hormonów, bierze udział w przemianach metabolicznych tłuszczy oraz cholesterolu, bierze udział w przekazywaniu impulsów nerwowych, zapewnia właściwą lepkość krwi, jest także elementem koniecznym dla właściwego funkcjonowania struktury komórek. Zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób cywilizacyjnych.

Badania wykazują, iż cholina odgrywa dużą rolę jako substancja odżywcza. Potrzebna jest od samego początku życia aż po jego kres. Kształtuje mózg i układ nerwowy płodu, zapobiegając jego defektom. Substancja ta ma szczególne znaczenie dla kobiet w ciąży, już od momentu pierwszych podziałów komórek w macicy. Jest niezbędna dla prawidłowego rozwoju dziecka, a także funkcjonowania łożyska i wątroby przyszłej mamy. Wpływa korzystnie m.in. na ochronę struktury DNA, wspomaga rozwój i funkcjonowanie układu nerwowego, wspiera aktywny transport substancji odżywczych przez łożysko, jak również redukuje poziom homocysteiny – czynnika odpowiedzialnego za powstawanie wad rozwojowych płodu. Optymalne stężenie choliny w organizmie warunkuje też prawidłowy rozwój mózgu dziecka, a tym samym jego funkcji poznawczych.

Chondroityna to organiczny związek chemiczny, który jest jednym z głównych składników chrząstki stawowej, odgrywając istotną rolę w likwidowaniu tarcia pomiędzy ruchomymi elementami stawów.

Chondroityna stymuluje substancje produkujące proteoglikany i poprawia regenerację uszkodzonych chrząstek stawowych. Jako główny składnik substancji międzykomórkowej chrząstki wspomaga tkankę łączną, dzięki czemu organizm ludzki jest bardziej odporny na kontuzje. Chrząstka chroni kości przed przemieszczaniem się względem siebie i wspomaga redukcję tarcia.

Niedostatek chondroityny przyczynia się do bólu stawów i objawów choroby zwyrodnieniowej stawów. Niedobór może być również czynnikiem w zespole suchego oka, łuszczycy i choroby wieńcowej.

Siarczan glukozaminy jest niezwykle istotny dla stabilizacji macierzy chrząstki – stymuluje syntezę cząsteczek, które służą jako środek poślizgowy.

Glukozamina – to organiczny związek chemiczny, należący do grupy aminokwasów. Organizm wytwarza ją w sposób naturalny z glukozy ale jej synteza maleje wraz z wiekiem. Wykorzystują ją  komórki tkanki chrzęstnej – chondrocyty. Glukozamina swoim działaniem zmniejsza aktywność enzymów biorących udział w degradacji chrząstki stawowej a także bierze udział  w transporcie siarki do tkanki chrzęstnej.

Glukozamina wykazuje działanie przeciwzapalne, zabezpiecza przed włóknieniem tkanek oraz działa przeciwutleniająco. Przyczynia się do spowalniania procesów starzenia.

Glukozamina ma znaczący wpływ na zapobieganie procesom degeneracyjnym narządu ruchu i jest substancją podwyższającą odporność. Stanowi cenny środek pomocniczy w łagodzeniu stanów zapalnych, bólów, artretyzmu czy reumatyzmu, w regeneracji dysków międzykręgowych. Ma znaczny udział w utrzymaniu dobrego stanu chrząstek, ścięgien oraz paznokci. Wartym zauważenia jest też działanie gojące i poprawiające funkcjonowanie dolnego odcinka przewodu pokarmowego (np. przy obniżonej perystaltyce, nieżytach, wrzodach żołądka i jelit).

Większość badań nad glukozaminą przeprowadzono, wykorzystując do tego celu siarczan glukozaminy.

Glukozamina od dawna wykorzystywana jest w leczeniu. Najczęściej stosuje się glukozaminę w połączeniu z chondroityną. Zalecane są zwłaszcza w przypadku zapalenia stawów lub ich zwyrodnienia czyli stopniowej degeneracji chrząstki, która ma działanie chroniące zakończenia kości. Przyczyny zwyrodnienia stawów są różne, m.in.: wiek, otyłość, czynniki fizyczne, zaburzenia hormonalne oraz sporty wyczynowe. Ponieważ glukozamina nie występuje w ogóle w pożywieniu należy przyjmować ją w postaci suplementów. Pozyskiwana jest z chityny ( np. szkieletu zwierząt morskich) i wykazuje pozytywne właściwości biologiczne. Suplementacja glukozaminą ma wpłynąć na zwiększenie możliwości ruchowych oraz zmniejszenie stanów zapalnych.

Dotychczasowe badania nad skutecznością glukozaminy są sprzeczne – badania w imieniu grupy badawczej LEGS , wykazały wprawdzie u niektórych pacjentów pozytywne oddziaływanie glukozaminy lecz powiązano to z naturalnym przebiegiem choroby. Grupa otrzymująca suplement z kombinacją związków glukozaminy i chondroityny wykazała statystycznie istotne zmniejszenie dolegliwości w porównaniu z grupą placebo. Nie stwierdzono jednak żadnej zmiany w strukturze kości udowej. Wszystkie grupy zgłosiły zmniejszenie odczucia bólu w kolanie w ciągu jednego  roku, ale nie były to różnice istotne statystycznie. Dopiero po dostosowaniu suplementów odpowiednio do płci, wskaźnika masy ciała BMI i stadium choroby oraz zastosowaniu kombinacji suplementów glukozaminy i chondroityny zaobserwowano spadek intensywności dolegliwości w porównaniu z placebo.

W wyniku innych badań prowadzonych przez 12 miesięcy , badani odczuwali znaczny spadek bólu oraz poprawę w funkcjonowaniu stawu kolanowego przy różnych formach używania stawu.

Niemniej jednak Rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 1066/2013 odrzuciło glukozaminę jako środek utrzymujący prawidłowy stan chrząstek stawowych. Decyzję taką podjęto na podstawie badań, które nie udowodniły związku pomiędzy stosowaniem glukozaminy a ochroną stawów.

Toczonych jest wiele dyskusji na ten temat. Mimo wielu badań bagatelizujących korzystny wpływ glukozaminy i chondroityny  na stawy coraz więcej osób potwierdza jednak ich skuteczność. Jak zwykle, tak i w przypadku stosowania glukozaminy i chondroityny , każda z osób może mieć różne odczucia i  skutki stosowania.

BIOMAN- Za Ranną Zarzą!

Psychologia Sportu – Pewność Siebie – Klucz Do Sukcesu

0

„Przygotowanie fizyczne jest bardzo ważne, ale to psychika najczęściej zawodzi, dlatego zanim gdzieś wyruszę, muszę być w stu procentach przekonana o tym, że projekt się uda” – przyznała Kinga Baranowska, która jako pierwsza Polka zdobyła siódmy co do wielkości ośmiotysięcznik Dhaulagiri (8167 m).

Jak zatem zdefiniować, czym jest pewność siebie? Kompaktowa definicja mówi tak: jest to przekonanie, że można z powodzeniem zrealizować zadanie, które jest przez nas oceniane jako pożądane (Weinberg, i in., 2003). Mówiąc jeszcze inaczej: wiemy (czujemy?), że jeśli chcemy coś osiągnąć, to to zrobimy.
Ile to razy w wywiadach przewijają się stwierdzenia generowane czy to przez zawodników, czy trenerów, które brzmią mniej więcej tak: „zabrakło nam pewności siebie”, „straciliśmy wiarę w zwycięstwo”, „odbudowaliśmy się, ten gol pozwolił nam na nowo uwierzyć w wygraną”, „oni bardziej niż my byli pewni siebie i wygrali”, „zgubiła go nadmierna pewność siebie”.
Czy zatem jest to aż tak istotne? I skąd bierze się pewność siebie?
”Drużyna dobrze przygotowana, świadoma swojej siły, potu i pracy włożonej przed decydującym starciem, rzadko bywa słaba psychicznie. Odporność psychiczna w sporcie nie jest niczym innym jak funkcją umiejętności, stopnia wytrenowania”.
Parafrazując powyższe twierdzenie (przypisywane znanemu trenerowi siatkówki Hubertowi Wagnerowi), można by powiedzieć: jeśli zawodnik jest dobrze wytrenowany, to jest i pewny siebie. Zauważmy, że – przynajmniej do pewnego momentu – w tym stwierdzeniu jest dużo racji.
Wyobraźmy sobie następującą sytuację:
Jest zawodnik, który startuje w zawodach w wyciskaniu sztangi w pozycji leżącej na plecach. Ma za sobą doświadczenie treningowe (trenuje to zadanie od 10 lat). Ma potwierdzenie tego, że potrafi tę czynność wykonywać poprawnie technicznie. Może w tym opierać się na ocenie przekazanej przez instruktora czy też przez innych zawodników razem z nim trenujących. Dodatkowo może to być poparte obiektywnym materiałem do analizy – na przykład nagraniem wideo, na którym widać, że dana czynność jest wykonywana w sposób technicznie poprawny. Ma potwierdzenie tego, że jego poziom wytrenowania umożliwia mu zrealizowanie ćwiczenia z obciążeniem o wadze Y. Na dowód tego można wskazać, iż na treningach potrafi regularnie ćwiczyć z ciężarami niewiele mniejszymi oraz w próbach kontrolnych potrafił (na przykład w przeciągu ostatniego roku zdarzyło się to 2 razy) wypchnąć wspomniany ciężar o wadze Y.
Czy są to zatem wystarczające argumenty przemawiające za tym, że wspomniany zawodnik ma w sobie pewność, iż podczas startów w zawodach uda mu się „wypchnąć” przywoływany ciężar Y? Niby powinno tak być, aczkolwiek dla wielu zawodników nie jest to takie oczywiste. Czego zatem potrzeba, aby można było zrealizować to zadanie?

PEWNOŚĆ SIEBIE – SKŁADOWE

Aby uporządkować nasze rozważania o pewności siebie, proponuję odwołać się do schematu stworzonego w oparciu o moje dotychczasowe doświadczenie pracy psychologa w sporcie (Ryc.1.) Modelu, który skonstruowany jest w formie piramidy. Przejście do kolejnych (wyższych) poziomów owej piramidy możliwe jest wtedy, gdy odpowiedź na pytanie zadane na danym jej szczeblu będzie twierdząca. Inaczej – piramida określa hierarchie ważności pewnych cech (czy umiejętności), które w ujęciu całościowym wpływają na pewność siebie zawodnika.

Poziom 4 Czy zawodnik wierzy, że zrealizuje to, co ma zaplanowane (to, co ma w wizji)?
Poziom 3 Czy zawodnik ma wizję (słuszną) tego, co ma zrobić, aby skutecznie wykonać daną próbę?
Poziom 2 Czy zawodnik posiada odpowiednią technikę do tego, aby wykonać daną próbę?
Poziom 1 Czy zawodnik jest fizycznie gotowy do tego, aby skutecznie wykonać daną próbę?

Ryc.1. Składowe budujące pewność siebie zawodnika (propozycja własna)

Odnosząc zaproponowaną piramidę do konkretnego przykładu, możemy odwołać się do zawodnika, który przygotowuje się do zawodów.
Na pierwszym poziomie (Poziom 1) wspomnianej piramidy sprawdzamy (analizujemy) czy jest on fizycznie gotowy do tego, aby poradzić sobie z zadaniem, które na niego czeka. Jeśli na tym poziomie zawodnik wykazuje się potrzebnymi umiejętnościami, możemy przejść do analizy na poziomie drugim (Poziom 2). Jeśli natomiast okaże się, że forma fizyczna nie jest na wystarczająco wysokim poziomie, aby wykonać dane zadanie, nie ma podstaw do tego, aby szukać przyczyny braku ewentualnej pewności siebie wśród innych zmiennych. W tej sytuacji brak odpowiedniej sprawności fizycznej nie pozwoli zawodnikowi poczuć się wystarczająco pewnie, aby sprawnie wykonać dane zadanie techniczne. Tytułem dygresji – aby taki stan zmienić, niekoniecznie trzeba szukać wsparcia w psychologii sportu, a w skuteczniejszym treningu siłowym.
Idąc dalej w analizie i zakładając, że przeszliśmy jej pierwszy poziom, sprawdzamy czy zawodnik ma odpowiednią technikę do tego, aby wykorzystać posiadane możliwości fizyczne (Poziom 2). Jeśli pożądana technika jest w „posiadaniu” zawodnika, możemy przejść w analizie do poziomu trzeciego (Poziom 3). Jeśli natomiast tak nie jest, to ów brak w obszarze techniki wykonania, będzie wpływał na to, że zawodnikowi trudno będzie uzyskać pewność wykonania zadania.
Dokonując analizy na poziomie trzecim w piramidzie (Poziom 3), sprawdzamy czy zawodnik ma wizję – mówiąc inaczej – pomysł (a w sportach drużynowych powiedzielibyśmy o odpowiedniej taktyce) na to, aby posiadane umiejętności, zarówno z kategorii cech fizycznych, jak i przygotowania technicznego, złożyć w całość. Może zdarzyć się bowiem sytuacja, w której zawodnik ma wszakże odpowiednią fizyczną i techniczną „bazę” do tego, by sprawnie wykonać zadanie, a jednak nie potrafi się odnaleźć w danej sytuacji (rywalizacji sportowej). W związku z tym nie będzie w stanie zaprezentować wspomnianych już umiejętności z niższych szczebli piramidy.
Najwyższy poziom analizy w proponowanej piramidzie (Poziom 4) dotyczy przekonania zawodnika, że to, co wytrenował i ułożył w spójną wizję, zrealizuje w sytuacji rywalizacji. Mamy więc do czynienia z zawodnikiem, który jest odpowiednio fizycznie przygotowany, ma odpowiednią technikę, ma pomysł na to, jak to wszystko zaprezentować w sytuacji zawodów, ale teraz pytamy – czy jest pewny, że to wykona? To nie jest pytanie o to, czy uważa to za możliwe. Jest to pytanie o to, czy ta wizja i on to jedno. Czy jeśli ktoś obudziłby go w środku nocy i powiedział mu: „jesteś fizycznie przygotowany, masz odpowiednią technikę, wiesz jak to zrobić, ale czy Ty to zrobisz?” – nie będzie miał wtedy cienia wątpliwości, że wykona swoje zadanie.
Zaproponowana piramida może być też wykorzystywana do tego, by retrospektywnie analizować konkretny występ w celu sprawdzenia, co tak naprawdę „zagrało” czy też „nie zagrało” w kontekście wykonania danego zadania. Taka precyzyjna diagnoza umożliwi albo wprowadzenie odpowiedniego programu korygującego, albo utrwalenie tego, co zafunkcjonowało w sposób optymalny.

PEWNY SIEBIE – ZAWSZE CZY TYLKO W KONKRETNYCH SYTUACJACH?

Warto dookreślić czy mamy jeden rodzaj pewności siebie, czy też różną pewność siebie dotyczącą rozmaitych sytuacji (różnych zadań, które przed nami stoją). Pytanie można zadać także w ten sposób – czy pewność siebie z jednego obszaru życia (na przykład zawodowego) przenosi się na inne jego wymiary (na przykład życie prywatne)?
Badacze sugerują rozdzielenie konkretnych rodzajów pewności siebie w zależności od tego, jakich aktywności z naszego życia one dotyczą. Jesteśmy w stanie wyobrazić sobie zawodnika, który w życiu prywatnym określiłby się jako mało pewnego siebie, natomiast poziom pewności siebie w uprawianej dyscyplinie określiłby jako wysoki. Wydaje się to być logiczne i zgodne z założeniami, jakie niesie za sobą definicja samej pewności siebie, czyli poczucia naszej skuteczności w obliczu zadania, które przed nami stoi. Gdy spróbujemy przywołać jeszcze inne przykłady, argumentujące zasadność rozdzielenia poczucia pewności siebie ze względu na aktywność, której dotyczy, możemy wskazać, że ktoś może być pewny siebie, jeśli chodzi o uprawianie trójboju siłowego, natomiast nie będzie określał siebie jako pewnego w kontekście występów na zawodach kulturystycznych.
Istnieją także pewne argumenty wysuwane przez zwolenników pojęcia, które możemy opisać jako „zgeneralizowanie poczucie pewności”. Skupiają się one wokół stwierdzenia, że jeśli jesteśmy pewni siebie w jednej aktywności, to ta pewność siebie będzie przenosiła się też na inne obszary naszego działania. Oczywiście ciężko zaprzeczyć temu, że jeśli nie mamy kompetencji do wykonania jakiegoś działania, to rzeczywiście nie powinniśmy określać się jako pewnych, że to zadanie zrealizujemy. Być może wtedy należałoby się zastanowić nad tym, na ile realne są kontakty z otaczającą nas rzeczywistością… Podkreślmy, że nasze nastawienie (utrwalone przekonanie) – „tak, jestem w stanie poradzić sobie z każdą sytuacją” – może pozytywnie wpłynąć na mobilizację do zdobywania potrzebnych kompetencji do realizacji nowych zadań. Utrwalone przekonanie, że jesteśmy skuteczni w różnego rodzaju sytuacjach, może podpowiadać, iż w tej nowej aktywności damy sobie radę, jeśli tylko posiądziemy konkretne umiejętności.
Stąd też zasadne jest traktowanie aktywności sportowej jako kształtującej pewnego rodzaju sposób reagowania („trening charakteru”), który może być nacechowany umiejętnością radzenia sobie z różnego rodzaju trudnymi sytuacjami. W tym sensie możemy mówić o pewnym zgeneralizowanym poczuciu pewności siebie, czyli poczuciu, że jesteśmy w stanie poradzić sobie z różnego rodzaju sytuacjami, jeśli tylko potraktujemy je jako wyzwanie i wykażemy się konkretną pracą. Jest to jak najbardziej cenna wartość sportu, również w kontekście wychowawczym. Przykłady byłych sportowców, którzy po zakończeniu kariery bardzo dobrze odnajdują się w innych obszarach życia społecznego zdają się potwierdzać tę tezę. Tezę, która mówi o tym, iż sport jest w stanie ukształtować pewnego rodzaju zgeneralizowane podejście do zadań, które przed nami stoją. Podejście nacechowane konsekwencją, cierpliwością, wytrwałością, forsowaniem swojego punktu widzenia.

NIEPEWNOŚĆ GENERUJE NAPIĘCIE

Jeśli przyjrzymy się interakcyjnej definicji stresu, możemy zauważyć, jak duży akcent położony jest na rozumienie stresu jako naszej subiektywnej reakcji na sytuację, która w jakimś sensie nam zagraża, którą odbieramy jako przekraczającą nasze możliwości. Tutaj również możemy odwołać się do pojęcia zasobów posiadanych po to, aby zrealizować czekające nas zadanie. Jeśli zadanie wymaga więcej zasobów niż mamy, może to generować stan przeciążenia. Z poczucia posiadania odpowiednich zasobów generuje się nasze poczucie pewności siebie.
Stres może dać nam dużo energii do działania, ale pod warunkiem, że umiemy sobie pozytywnie poradzić z sytuacją, z którą on się wiąże. Stres, który był wygenerowany przez nasze obniżone poczucie pewności siebie, zapewne będzie negatywnie wpływał również na fizyczne „czucie się”. W sporcie technicznym może powodować napięcie, które będzie obniżało wydolność organizmu, ale i też może negatywnie wpływać na wykonanie technicznych zadań.
Problem z technicznym wykonaniem zadania może być wytłumaczony w następujący sposób. Stres, który objawi się nadmiernym napięciem fizycznym naszego ciała, negatywnie wpływa na właściwe czucia ciała (czucie kinestetyczne może zostać zmienione). A to może zaburzyć wykonanie ruchu (system nerwowy będzie dostawał inne sygnały z receptorów). Dodatkowo tonus mięśniowy może ulec zmianie (podwyższeniu), ale rozkład jego wzrostu niekoniecznie będzie „rozłożony” harmonijnie w całym ciele. Jedne obszary mogą zareagować mocniej w stosunku do innych (kwestia indywidualna u danego zawodnika), a to wszystko ma prawo przełożyć się na zmiany w biomechanice ruchu. Może to być widoczne na przykład w pozycji ciała, która to jest nam potrzebna do optymalnego wykonania ruchu, może dojść do minimalnych „przesunięć”. Zmiany te na ogół są na tyle minimalne, że w pierwszym momencie w ogóle przez sportowca nierejestrowane. Dopiero później, na przykład w toku dogłębnej analizy biomechanicznej, będzie można zauważyć, że pewne ustawienia naszego ciała uległy zmianie.

OPTYMALNA PEWNOŚĆ SIEBIE

Można usłyszeć o tym, że na wynik negatywnie wpłynęła zbyt niska pewność siebie. Czy możemy sobie wyobrazić i taką sytuację, że pewność siebie, która była zbyt duża, również miała negatywny wpływ?
Dokonam pewnego rozróżnienia. Głównym założeniem będzie tutaj porównanie naszego przekonania o tym, co jesteśmy w stanie osiągnąć w stosunku do zasobów, jakie posiadamy, aby to zadanie zrealizować.
Możemy z tego wyłonić 3 kategorie postaw:

  • postawa asekuracyjna – ma miejsce wtedy, gdy nasze zasoby są większe niż nasze przekonanie o tym,
  • postawa zrównoważona – realnie oceniamy to, na co nas stać, bazując na naszych zasobach, które mamy dobrze rozpoznane,
  • postawa arogancka – gdzie nie licząc się z naszymi realnymi zasobami, pretendujemy do realizacji zadań, które są ponad to, na co nas realnie stać.

Która z tych trzech postaw może być oceniana jako najkorzystniejsza? Pokusiłbym się o stwierdzenie, że ta, która jest umiejscowiona pomiędzy postawą zrównoważoną a arogancką. Postawa, którą można byłoby nazwać postawą ambitną – delikatnie przewyższa to, co na chwilę obecną moglibyśmy osiągnąć (bazując na naszych zasobach). Postawa, która cały czas inspiruje nas do rozwoju, a jednocześnie nie jest oderwana od naszych realnych możliwości.

JAK PRACOWAĆ NAD PEWNOŚCIĄ SIEBIE?

Oczywiście nie ma tutaj złotych rad i jednoznacznych wskazówek. Mogą być tylko pewne sugestie i o kilku z nich piszę poniżej.

Żeby nie być Syzyfem

Abyśmy mogli realnie wpływać na nasze poczucie pewności, warto zweryfikować czy mamy faktycznie wpływ na realizację postawionych przed sobą zadań. Patrząc szerzej – jeśli pretendujemy do tego, aby kontrolować sytuację, na którą mamy ograniczony wpływ – zapewne będziemy doświadczać frustracji, a to z budowaniem pewności siebie łączy się w stopniu umiarkowanym.
Możemy natomiast odwołać się do klasycznego już w psychologii sportu rozróżnienia koncentracji na zadaniu i koncentracji na wyniku. Zgodnie z tą teorią to właśnie na zadania mamy zdecydowanie większą możliwość wpływu (oczywiście pod warunkiem, że same te zadania i ich realizacja zależą od nas). Jeśli więc skupimy się na pracy, na tym, co możemy zrobić dobrze się przygotowując, na tym będziemy bazować, to może odkryliśmy drogę rozwoju, gdzie wzmocnimy przekonanie o własnej skuteczności. Gdybyśmy natomiast skupiali się na przykład na dyspozycji innych zawodników, na tym jaką formę oni zaprezentują i chcieli mieć poczucie wpływu na te zmienne, to zdecydowanie ciężej będzie nam budować poczucie, że rzeczywiście tak może być (że faktycznie będziemy mogli na to wpływać).

Planuj i utrwalaj w wyobraźni

Jeśli chodzi natomiast o same metody, jakie wykorzystamy po ustaleniu zadań, które chcemy zrealizować, bardzo skuteczną metodą wdrażania ich w cały nasz system myślenia jest opisywany już na łamach Perfect Body trening wyobrażeniowy. Poprzez nakreślanie scenariuszy i odtwarzanie ich w naszej wyobraźni, możemy wzmacniać przekonanie, że jesteśmy pewni realizacji zawartych w nich zadań.

Szukanie wyzwań

Jednym z rozwiązań, które może podnieść globalne przekonanie o własnej skuteczności, mocno powiązanym z naszym poczuciem pewności, jest trening radzenia sobie w różnego rodzaju sytuacjach. Sytuacjach, które nierzadko bywają trudne lub są po prostu wyzwaniami. Zawodnik może być nawet i „wrzucany” w środowisko, gdzie ma rozwiązać określone zadania i poprzez to może on nabyć przekonania o tym, że potrafi to robić. Można szukać różnego rodzaju aktywności, gdzie zawodnik będzie wystawiony na presję oczekiwań, gdzie będzie miał określony rodzaj zadania do zrealizowania, gdzie będzie to musiał wykonać w określonym czasie i miejscu i będzie za to oceniany. Mogą to być na przykład wyzwania do realizacji w parku linowym, wspinaczce skałkowej, sportach ekstremalnych, czy też po prostu w dyscyplinach, które nie są danemu zawodnikowi znane. Można także szukać wielu innych scenariuszy zadań, ułożonych zgodnie z pomysłem prowadzącego tego typu zajęcia.

dr Kamil Wódka

Bibliografia:

Weinberg, R.S. Gould, D.(2003) Foundations of sport and exercise psychology, Human Kinetics Publishers.
Baranowska, K. (2008) To psychika wspina się na szczyt, 2008-05-09, PAP.

 

Żródło: http://perfectbody.pl